Ας γίνουμε κομμάτι της λύσης κι όχι μέρος του προβλήματος

Η Κέρκυρα χρειάζεται όραμα, προοπτική, σχέδιο. Χρειάζεται ιεράρχηση προτεραιοτήτων και παρεμβάσεων, στρατηγικό σχεδιασμό που θα απαντήσει στα επιτακτικά ερωτήματα του σήμερα και θα δώσει ελπίδα και προοπτική για το αύριο. Αυτός ο τόπος βασανίστηκε για πολλά χρόνια από αίολες αποφάσεις που άλλαζαν ανάλογα με τις κυβερνήσεις και τις τοπικές αρχές, δεινοπάθησε από φαινόμενα ασυνεννοησίας και αμετροέπειας. Σε αυτήν την πρόκληση δεν πρέπει για άλλη μια φορά να σφυρίξουμε αδιάφορα αφήνοντας τα πάντα στον αυτόματο πιλότο. Χρειάζονται άμεσες αποφάσεις, συναινέσεις, συντονισμός και διεκδίκηση με τεκμηρίωση και επιστημονική εξειδίκευση.

Η μονοκαλλιέργεια του τουρισμού, στην οποία μεγάλο μέρος της τοπικής κοινωνίας έχει εναποθέσει τις βιοποριστικές της ανάγκες για ολόκληρες δεκαετίες, αποτελεί αναμφίβολα έναν τομέα που πρέπει να λάβουμε άμεσα στρατηγικές αποφάσεις, καθώς αναπτύχθηκε και συνεχίζει να αναπτύσσετε χωρίς ουσιαστικό σχέδιο και είναι δεδομένο ότι κάποια στιγμή, αν συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο, έχει ήδη αρχίσει να διαφαίνεται μια καταστροφική πορεία χωρίς επιστροφή.

Σε τούτη την ιδιαίτερη συγκυρία καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις σημαντικές. Για την ταυτότητα του τουριστικού προϊόντος, για τη διασφάλιση της ποιότητάς του, για τη φέρουσα ικανότητα της περιοχής μας, για τη προστασία του περιβάλλοντος, για την προάσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, για την επένδυση στην απαραίτητη εξειδίκευση, που θα αναβαθμίσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες και θα δώσει νέα πνοή στο προϊόν που οδεύει με μαθηματική ακρίβεια στον κορεσμό.

Η Υγεία αποτελεί έναν τομέα που μπορούμε όλοι να συνταχθούμε σε ένα κοινό μέτωπο διεκδίκησης, καθώς αποδεδειγμένα οι δίκαιες απαιτήσεις της τοπικής κοινωνίας ξεπερνούν τις κομματικές αγκυλώσεις. Η απαραίτητη θωράκιση και ενίσχυση των δομών υγείας της περιοχής μας περνά μέσα από τις Συμπληγάδες της θέσπισης των απαραίτητων κινήτρων για τη στελέχωση των δομών υγείας των νησιωτικών περιοχών. Τώρα είναι η ώρα, αν θέλουμε να λύσουμε οριστικά ετούτη την παθογένεια που αποδεδειγμένα δοκιμάζει τις δομές υγείας της περιοχής μας να προτείνουμε ουσιαστικές παρεμβάσεις, να νομοθετήσουμε ως πολιτεία για να δοθούν οικονομικά και υπηρεσιακά κίνητρα σε νέους επιστήμονες, αλλά και συντεταγμένα, ως τοπική κοινωνία, να πάρουμε τις απαραίτητες πρωτοβουλίες σε τοπικό επίπεδο, ώστε να δώσουμε λύσεις σε ζητήματα όπως η στέγη, η μετακίνηση κ.λπ. για να μειώσουμε το κόστος διαβίωσης αυτών των ανθρώπων με τοπικές παρεμβάσεις.

Τώρα είναι η ώρα, να διεκδικήσουμε συντονισμένα αυτά που μας αναλογούν, την Υγειονομική Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, την ενίσχυση των δομών υγείας ώστε να ενδυναμώσουμε το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, την ανάπτυξη επιπλέον τμημάτων και κλινικών στο Νοσοκομείο μας που θα σταματήσουν την αιμορραγία προς τα τριτοβάθμια νοσοκομεία, την ενίσχυση του ΕΚΑΒ Κέρκυρας, την επίλυση των χρόνιων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Α/θμια Περίθαλψη. Υπάρχουν λύσεις, υπάρχουν προτάσεις, όπως το Υγειονομικό Ισοδύναμο που προτείναμε.

Τώρα είναι η ώρα, να σχεδιάσουμε την Κέρκυρα του μέλλοντος, όχι με πειραματισμούς και παλινωδίες εξυπηρετώντας συμφέροντα ημετέρων (δασικοί χάρτες, κτηματολόγιο, κατά παρέκκλιση, εκτός σχεδίου δόμηση κ.λπ.) αλλά με ουσιαστική προοπτική, με χάραξη στρατηγικών προοπτικής για το μέλλον, με διευθέτηση χρήσεων γης και χωροταξικό σχεδιασμό, με νομοθετικές παρεμβάσεις που θα απεγκλωβίσουν τα λιμνάζοντα νερά των πολεοδομήσεων και των απαλλοτριώσεων, ώστε να σηματοδοτήσουμε με το σχεδιασμό μας την προοπτική του τόπου μας.

Τώρα είναι η ώρα, να χαράξουμε στρατηγικές για τις υποδομές του νησιού. Στρατηγικές που θα δεσμεύσουν όλους μας σε ένα μονοπάτι επίλυσης καίριων και ζωτικών ζητημάτων, όπως η οδοποιία, η ύδρευση, η διαχείριση των στερεών αποβλήτων, οι λιμενικές υποδομές, η σχολική στέγη, οι αθλητικές εγκαταστάσεις, οι χώροι πολιτισμού, η μεταστέγαση των φυλακών, η επίλυση του κυκλοφοριακού της πόλης, η διαφύλαξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και των μνημείων μας, η προστασία και ανάδειξη της παλιάς μας πόλης μέσα από ουσιαστικές παρεμβάσεις κι όχι με πρόσκαιρες αποφάσεις και μέτρα που εξυπηρετούν κάθε φορά και διαφορετικές ομάδες, αλλά πάνω σε ένα συνολικό σχέδιο που όλοι θα αποφασίσουμε και θα δεσμευτούμε να ακολουθήσουμε.

Τώρα είναι η ώρα, να δώσουμε νέα διάσταση και πνοή στον πρωτογενή τομέα, να σχεδιάσουμε με προοπτική δράσεις ώστε να εκσυγχρονιστεί ο κερκυραϊκός ελαιώνας, να αξιοποιηθούν τα τοπικά προϊόντα όπως το κουμ – κουάτ, να συνδεθεί κατάλληλα το τουριστικό μας προϊόν με την αγροτική παραγωγή και να οριοθετήσουμε ζώνες, ώστε να αναπτυχθεί και ο πολύπαθος δευτερογενής τομέας.

Τώρα είναι η ώρα, να σταματήσουμε τον υπηρεσιακό κατήφορο των υπηρεσιών στο νομό μας. Να ενισχύσουμε διοικητικές δομές που πάσχουν (ΔΕΔΔΗΕ, ΕΦΚΑ, ΠΥΤ Ιονίων Νήσων, φορείς αυτοδιοίκησης, σώματα ασφαλείας κ.λπ.) και αδυνατούν να ακολουθήσουν τις επιταγές των καιρών όντας υποστελεχωμένες, χωρίς επαρκές εξειδικευμένο και επιστημονικό προσωπικό.

Τώρα είναι η ώρα, να αξιοποιήσουμε το την τεχνογνωσία του Ιονίου Πανεπιστημίου, να ενισχύσουμε την παρουσία του, να αναπτύξουμε διαύλους επικοινωνίας με την επιστημονική κοινότητα και τους Κερκυραίους επιστήμονες που διαπρέπουν εντός και εκτός χώρας, να εκπονήσουμε μελέτες που θα αποτελέσουν τον γνώμονα που θα καθοδηγήσει τις επιλογές μας για την επόμενη εικοσαετία.

Σε αυτήν την προσπάθεια ας ακούσουμε έστω και μια φορά τους ειδικούς. Ας προστρέξουμε στη δική τους εξειδικευμένη θεώρηση και ας μην περιχαρακώσουμε τη λογική μας σε κομματικά στεγανά και πολιτικές επιδιώξεις. Τεχνικό Επιμελητήριο, Ιατρικός Σύλλογος, φορείς του τουρισμού, Δικηγορικός Σύλλογος, μπορούν να αποτελέσουν τους πρωτεργάτες μιας τέτοιας προσπάθειας.

Δεν αξίζει στην Κέρκυρα όλο αυτό που βιώνει. Δεν αξίζει στην Κέρκυρα ο μαρασμός, η απαξίωση, η μοιρολατρία. Μπορούμε να γίνουμε πρωτοπόροι. Μπορούμε να αναλάβουμε τις τύχες του τόπου στα χέρια μας, μπορούμε εμείς να σχεδιάσουμε και να αποφασίσουμε για όσα πρέπει να γίνουν, δυναμώνοντας τη φωνή της κοινωνίας, συνθέτοντας διαφορετικές απόψεις, αναλύοντας τα προβλήματα και τις διαπιστώσεις. Ας μετατρέψουμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα σε ευκαιρίες, κι ας γίνουμε επιτέλους κομμάτι της λύσης κι όχι μέρος του προβλήματος.