Το ΤΕΕ για τη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων

Το ΤΕΕ Κέρκυρας δημοσιοποίησε τη θέση του επί του ψηφισθέν νομοσχεδίου για τη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων.

Η ανακοίνωση του ΤΕΕ

Η Δ.Ε. του ΤΚ ΤΕΕ στην συνεδρίασή της 23/03/2023, ασχολήθηκε με το πρόσφατα ψηφισθέν από το Ελληνικό Κοινοβούλιο Σχέδιου Νόμου με τίτλο: «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής – Εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας για τη χρήση και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέσω της ενσωμάτωσης των οδηγιών ΕΕ 2018/2001 και 2019/944 – Ειδικότερες διατάξεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος», που αφορά στην μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, στην επικαιροποίηση των αρμοδιοτήτων της και στην επέκτασή τους. Με το παρόν Νομοσχέδιο έχουμε παράλληλη κατάργηση της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων που συστάθηκε με το Ν.3199/2003, με αντικείμενο την προστασία και διαχείριση των υδάτων και στην οποία είχε ανατεθεί η «Έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιµολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του», το οποίο δεν προχώρησε.

Σύμφωνα με το άρθρο 1 του ψηφισθέντος Νομοσχεδίου:

«1. Ο έλεγχος, η ρύθμιση και η εποπτεία της αγοράς ενέργειας, καθώς και ο έλεγχος, η ρύθμιση και η εποπτεία θεμάτων σχετικών με την παροχή υπηρεσιών ύδατος και διαχείρισης αστικών αποβλήτων, με την επιφύλαξη των αρμοδιοτήτων του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ασκούνται από τη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, η οποία αποτελεί την εθνική ρυθμιστική αρχή σε θέματα ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, υπηρεσιών ύδατος και διαχείρισης αστικών αποβλήτων, κατά την έννοια των Οδηγιών 2009/72/ΕΚ και 2009/73/ΕΚ και των ν. 3199/2003 (A’ 280) και 4819/2021 (Α’ 129).»

Θα πρέπει να τονιστεί ότι οι διατάξεις του Νόμου που αφορούν στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, είναι διατάξεις που υπαγορεύονται από λόγους δηµοσίου συµφέροντος, που συνίστανται στην ανάπτυξη της αγοράς ενέργειας και στην προστασία και προαγωγή του ελεύθερου υγιούς ανταγωνισµού στον τοµέα αυτό προς όφελος των καταναλωτών, στο πλαίσιο της απελευθέρωσης – ιδιωτικοποίησης της αγοράς ενέργειας.

Με βάση το παρόν Νομοσχέδιο αλλά σε συνάρτηση των τελευταίων εξαγγελιών για την κατασκευή του μεγάλου έργου των φραγμάτων για την ύδρευση της Κέρκυρας μέσω ΣΔΙΤ, η Δ.Ε. του ΤΚ ΤΕΕ διατυπώνει την παρακάτω θέση:

«Το ύδωρ δεν είναι εµπορικό προϊόν όπως όλα τα άλλα, αλλά αποτελεί κληρονοµιά που πρέπει να προστατεύεται και να τυγχάνει της κατάλληλης µεταχείρισης, ενώ η ύδρευση-αποχέτευση συνιστά υπηρεσία κοινής ωφέλειας. Σύμφωνα με την νομολογία του ΣτΕ, η παροχή υπηρεσιών κοινής ωφελείας, όπως υδρεύσεως και αποχετεύσεως, δεν συνιστά δραστηριότητα αναπόσπαστη από τον πυρήνα της κρατικής εξουσίας και δύναται να ανατίθεται σε δηµόσια επιχείρηση υπό µορφή ανώνυµης εταιρείας, ο έλεγχος της οποίας από το Ελληνικό Δηµόσιο είναι συνταγµατικώς επιβεβληµένος, όχι απλώς µε την άσκηση εποπτείας επ’ αυτής, αλλά και διά του µετοχικού της κεφαλαίου. Η τιμολόγηση στις υπηρεσίες αυτές πρέπει να έχει ανταποδοτικό κοινωνικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν ενυπάρχει η έννοια του εμπορικού κέρδους, ενώ δεν μπορεί να έχει εφαρμογή ο νόμος της προσφοράς και ζήτησης.

Είναι, παράλληλα υποχρέωση αυτών που έχουν την ευθύνη της λειτουργίας των Δημοτικών και Διαδημοτικών εταιρειών παροχής υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης να διασφαλίσουν  την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες στο πλαίσιο του δημόσιου και του κοινωφελούς χαρακτήρα των εταιρειών αυτών και της προστασίας του περιβάλλοντος. Για το λόγο αυτό δεν θα πρέπει οι υπηρεσίες τους να οδηγούνται σε υποστελέχωση αντίθετα θα πρέπει να ενισχυθούν με κατάλληλο επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό με στόχο αφενός μεν την διαχείριση της καθημερινότητας, αφετέρου τον σχεδιασμό για την κάλυψη των προβλεπόμενων αναγκών και τον απαραίτητο προγραμματισμό έργων με την εξασφάλιση των οικονομικών πόρων.
Δεν αρκούν οι καταγγελίες και η έκφραση της αντίθεσης στην προοπτική απώλειας της δημόσιας διαχείρισης αγαθών όπως η ύδρευση και η αποχέτευση, αλλά απαιτείται η εξασφάλιση της άρτιας λειτουργίας των δημοτικών και διαδημοτικών επιχειρήσεων με έργα, που τα διαχειρίζονται επ’ ωφελεία πάντα του περιβάλλοντος και του καταναλωτή στην κατεύθυνση της αειφορίας.