Οργή για τον Πόντε του Μον Ρεπό που καταρρέει!

Ο Πόντες του Μον Ρεπό μας φιλοξένησε αμέτρητα καλοκαίρια κι έγινε συνώνυμο της ξεγνοιασιάς, της πιτσιρικαρίας που έτρεχε και βουτούσε, των όμορφων κοριτσιών που έκαναν ηλιοθεραπεία.

Ποιος από εμάς δεν πέρασε από πάνω για μια βουτιά και μετά για πατάτες τηγανητές στο αναψυκτήριο της πλαζ; Ο πόντες (η εξέδρα στην κερκυραϊκή διάλεκτο) καταρρέει οριστικά και – πολύ φοβόμαστε -αμετάκλητα.
Οι φωτογραφίες αδιάψευστος μάρτυρας της συντριβής, με ευθύνη όλων για την αδιαφορία και των αρχών για την εγκατάλειψη.

Παράνομοι και χωρίς άδεια

Σε μια πρόχειρη έρευνα που επιχείρησε το corfupress.com πριν από λίγους μήνες, με αιτία εκείνη τη φορά μια καταρρέουσα εξέδρα στη Νότια Κέρκυρα, αποκαλύφθηκε ότι οι θαλάσσιες εξέδρες (πλην 2-3 σε μεγάλα ξενοδοχεία), δεν έχουν πάρει ποτέ άδεια. Ως εκ τούτου είναι παράνομες, ουδείς μπορεί να παρέμβει για διορθωτικές παρεμβάσεις και μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις που Δήμαρχοι είχαν προσπαθήσει στο παρελθόν να το κάνουν, είχαν οδηγηθεί στο αυτόφωρο!
Όμως ο πόντες του Μον Ρεπό δεν είναι μια απλή υπόθεση σαν όλες τις άλλες.Κι ούτε υπάρχει άλυτο πρόβλημα αν υπάρχει θέληση και λαϊκή απαίτηση.

Ο πόντες μας

Ο πόντες τοπόσημο της περιοχής της Γαρίτσας στέκει αγέρωχος στο σημείο της πλαζ του Μον Ρεπό για δεκαετίες ολόκληρες.
►“Ο πόντες της πλαζ Μον Ρεπό έχει ζωή σχεδόν 100 ετών (φτιάχτηκε από τους Ιταλούς στον πόλεμο ) είναι ιστορικό μνημείο και αποτελεί ένα μικρό άλλα χαρακτηριστικό και λατρεμένο σημείο του κερκυραϊκού τοπίου. Οι Άρχοντες του τόπου μας ας αφουγκραστούν την συναισθηματική αξία που έχει ο πόντες για τους Κερκυραίους και ας πράξουν το σωστό”, γράφει ο Τάκης Καραμούτσος ήδη από πέρσι, κρούοντας καμπανάκι κινδύνου.
► “Αγαπητοί φίλοι, όλοι εσείς που κατεβαίνετε στις εκλογές της Κυριακής, ιδού άλλο ένα νέο. Ο Πόντε του Μον ρεπό κατέρρευσε. Η πλαζ είναι κλειστή εδώ και τρεις βδομάδες, η θερμοκρασία ακόμα καλοκαιρινή.
Θα πείτε κάτι για αυτή την κατάσταση, έστω και την τελευταία στιγμή πριν την κάλπη; Το, εδώ χάνεται το σύμπαν αυτό μας μάρανε, μην το πείτε, το ξέρω.
Αλλά το σύμπαν αποτελείται από μικρά μικρά κομμάτια που χάνονται μαζί με τη ζωή μας”, γράφει εύστοχα η Λιάνα Βραχλιώτη.
► Για να συμπληρώσει η Άρη Καρδόνα ότι “Ο ποντες σημειολογικά είναι η Κέρκυρα του χθες , τα καλοκαίρια μας , τα παιδικά μας χρόνια , η Κέρκυρα με τα χρώματα και τα αρώματα όταν ήταν και φαινόταν η Κέρκυρα μας η Αρχόντισσα του Ιονίου…. η αγωνιστική μας διάθεση ! Ας μην παραδώσουμε το όνειρο σε αυτούς που προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλα είναι καλά”.
► Και ο Κώστας Τσιριγγάκης: “Πόσο κρίμα να χάνεται ακόμη ένα “κληροδότημα” του Δήμου, από τον χειρότερο εχθρό την “αδιαφορία”? Φυσικά θα ακουστούν τα γνωστά, φταίει το Λιμενικό Ταμείο, η Περιφέρεια, η Κτηματική Υπηρεσία, ο Ντόβουλος και δεν ξέρω εγώ τι άλλο.
Προσωπικά θεωρώ ότι φταίω εγώ, γιατί αδιαφορώ, γιατί θέλω να το βγάλουν το φίδι από την τρύπα η άλλοι, γιατί είμαι αυτός που είμαι.
Επειδή λοιπόν είμαι αυτός που είμαι, δεν θα επιτρέψω στον εαυτό μου να μένω παρατηρητής των πραγμάτων , έχω αποφασίσει να είμαι ένας απ’ αυτούς που ψάχνουν την λύση , έστω και για όσο μετράει ,…για την προσπάθεια βρε γαμώτο”

Με ενδεικτικές αυτές τις αναρτήσεις τεσσάρων καλών, ενεργών Κερκυραίων, δεκάδες είναι οι συμπολίτες μας που αναφέρονται στο θέμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Γιατί η αλήθεια είναι ότι το γκρέμισμα του Πόντε στο Μον Ρεπό πονάει βαθιά στην ψυχή της Κέρκυρας.

Ψάχνοντας την ελπίδα…

Κι είναι επίσης αλήθεια ότι αν υπάρχει θέληση και νόμοι αλλάζουν και ο πόντες μπορεί να σωθεί. Να χαρακτηριστεί ιδιαίτερο τοπόσημο και ως τέτοιο να μπορούν να γίνουν σωστικές παρεμβάσεις, να αδειοδοτηθεί όπως οι εξέδρες αυτών των δύο-τριών μεγάλων ξενοδοχείων, να υπάρξει στο τέλος-τέλος εξαίρεση με πίεση από πλευράς του Δήμου, της Περιφέρειας, της τοπικής κοινωνίας.
Και είναι -κυρίως- και στο χέρι το δικό μας. Γιατί ούτε ένα έγγραφο δεν έχουμε συντάξει διαμαρτυρόμενοι για το τέλος του πόντε, ούτε υπογραφές μαζέψαμε, ούτε ένα διάβημα δεν κάναμε για να φτιαχτεί πριν τον πάρει η κακοκαιρία και αυτόν, όπως τον άλλο πόντε στο Φαληράκι.

Όλα γίνονται, αν θέλουμε. Αν όχι, θα αποχαιρετίσουμε και τον Πόντε, που θα γίνει κι αυτός πρώην, όπως τα πρώην Μπάνια του Αλέκου, το πρώην Καστέλο, τον πρώην Φοίνικα, το πρώην θέατρο “Νίκος Κούρκουλος”, το φάντασμα του γηροκομείου στου Αβράμη και εκείνο του πρώην σχολείου στη Γαρίτσα.
Μια “πρώην” Κέρκυρα…

Τα είχε πει ο ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΗΣ μας…

Για να ευλογήσουμε ολίγον και τα γένια μας, ήταν 22 Αυγούστου του 2021, όταν ο ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΗΣ μας, η δημοφιλής στήλη του corfupress.com, είχε δημοσιεύσει το παρακάτω κείμενο:

“Να ζούσαν ο Σωτήρης ο Πετρόπουλος και ο Σπύρος Μαρινάκης που ήταν οι πρώτοι επιχειρηματίες που έφτιαξαν την συγκεκριμένη παραλία σε οργανωμένη πλαζ, να έβλεπαν την σημερινή κατάντια της…
Τα Λουτρά του Μον Ρεπό λειτούργησαν σε πείσμα για τα τότε αυστηρά ήθη ως (bains mixtes). Οι πρωτοπόροι επιχειρηματίες τοποθέτησαν καμπίνες, λειτούργησαν ντουζιέρες, έφτιαξαν εξέδρα και πάνω σ’ αυτή λειτούργησε εστιατόριο και μπαρ, με ζωντανή μουσική! Κατά μια εκδοχή έκτισαν ακόμα και το τοιχίο που χωρίζει την ακτή από το δασάκι της Παλαιόπολης! Κατά το διάστημα της Ιταλικής κατοχής οι πλάγιες καμπίνες έγιναν και διώροφες! Οι σημερινοί δημοτικοί αιρετοί κληρονόμοι της, όλα αυτά τ’ αφήνουν να καταρρεύσουν…
«Σήμερα σαν αδιάφορος καναπεδάτος από καιρό, αποχαιρέτα το “Πόντε” του Μον Ρεπό που φεύγει… Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν όπως παλιά γερός και ανεβείς, θα κινδυνέψεις.
Ένα όνειρο ήταν, μάταιες ελπίδες πως θα τον φτιάξουν, τέτοιες μην καταδεχθείς, ψεύδονται ασύστολα όπως πάντα και αποχαιρέτα το “Πόντε” που χάνεις όπως και τα τόσα άλλα…»
Καβαφικό αφιέρωμα στους αιρετούς αντιπροσώπους της αδιαφορίας μας, μαζί με τις χαρακτηριστικές φωτογραφίες…

Ο Περιπατητής