«Δεν υπάρχουν κόκκινα, πράσινα, μπλε και ροζ σκουπίδια» ακούμε συχνά να λένε οι διάφοροι υποψήφιοι, δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι. Προφανώς δεν κυριολεκτούν (!), αφού όλοι γνωρίζουμε το πολύχρωμο περιεχόμενο ενός κάδου απορριμμάτων, αλλά μιλάνε μεταφορικά προσπαθώντας να πείσουν ότι, αφενός είναι «ανεξάρτητοι» από κόμματα, και αφετέρου ότι η λύση στην διαχείριση των σκουπιδιών, όπως και σε μια σειρά από άλλες λειτουργίες του Δήμου δεν έχει πολιτικό/ιδεολογικό πρόσημο αλλά μόνο μια κοινώς αποδεκτή «αχρωμάτιστη» διαχειριστική προσέγγιση. Εντελώς ενδεικτικά αναφέρω το προεκλογικό σποτάκι της Δήμαρχου Κεντρικής Κέρκυρας, στο οποίο, η ίδια η Δήμαρχος, εισερχόμενη στο γραφείο της, λέει ότι «δεν υπάρχουν κόμματα παρά μόνο η Κέρκυρα».
Το «ουδέτεροι» και «ανεξάρτητοι από κόμματα», μαζί με το «νέοι», το οποίο παραπέμπει σε «ηλιακό ρατσισμό», και το «ικανοί», σάμπως η ικανότητα, χωρίς τον πολιτικό προσανατολισμό, είναι από μόνη της αρκετή για να δώσει λύσεις στα καθημερινά προβλήματα των δημοτών, είναι οι βασικές μέθοδοι με τις οποίες οι υποψήφιοι, και τα επικοινωνιακά τους επιτελεία, προσπαθούν να παραπλανήσουν τους ψηφοφόρους και να υφαρπάξουν την ψήφο τους.
Σε μια εποχή αποπολιτικοποίησης, σε μια εποχή που τα κόμματα εξουσίας έχουν περάσει σε ανυποληψία, η στήριξη από ένα κόμμα δεν είναι απλά «παρωχημένη» πρακτική, αλλά μπορεί να λειτουργήσει και αρνητικά για τους υποψηφίους. Ο μηχανισμός του κόμματος είναι βέβαια χρήσιμος, γιατί μπορεί να φέρει τις πολυπόθητες ψήφους, αλλά από την άλλη η ανοιχτή στήριξη εγκυμονεί κινδύνους.
Ακόμα όμως και να ξεπεράσουμε το θέμα της «κομματικής στήριξης», δηλαδή να δεχτούμε, καταχρηστικά, ότι υπάρχουν υποψήφιοι χωρίς κομματικές αναφορές, και χωρίς κομματικές αγκυλώσεις και εξαρτήσεις, παραμένει το ζήτημα των πολιτικών ( οικονομικών, κοινωνικών κτλ) που κάθε δήμαρχος ή περιφερειάρχης θα εφαρμόσει την επομένη των εκλογών. Ακόμα δηλαδή και να δεχτούμε, για χάρη της συζήτησης, το «ακομμάτιστο» των παρατάξεων και των υποψηφίων δεν μπορούμε να δεχτούμε το «απολίτικο».
Δηλώσεις του τύπου «πάνω από όλα η Κέρκυρα» και «όλοι μαζί για την Κέρκυρα μας» μπορεί να είναι «πιασάρικες» τυπωμένες πάνω σε ιλουστρασιόν προεκλογικά φυλλάδια, αλλά είναι κενές περιεχομένου μέχρις ότου ο κάθε υποψήφιος πάρει συγκεκριμένη πολιτική θέση για τα ζητήματα με τα οποία ασχολείται κάθε Δήμος και κάθε Περιφέρεια, γιατί, μπορεί τα « σκουπίδια να μην έχουν χρώμα», αλλά η αποκομιδή τους, όπως και η διαχείρισή τους έχει, και αυτό το «χρώμα» ενδιαφέρει τους δημότες /πολίτες αφού με τα δικά τους χρήματα θα πληρωθούν οι ιδιώτες εργολάβοι που θα αναλάβουν, αντί του Δήμου, τις λειτουργιές αυτές. «Χρώμα» επίσης έχει και η διαχείριση των λιμανιών, αν δηλαδή αυτά θα βρίσκονται υπό δημόσιο/δημοτικό έλεγχο, ώστε όλοι οι δημότες να έχουν πρόσβαση ή αν θα πουληθούν σε ιδιώτες στους οποίους θα πληρώνεται χαράτσι ελλιμενισμού; «Χρώμα» έχει και η επιλογή ενός Δήμου να κρατήσει τις λειτουργίες του, διεκδικώντας το απαραίτητο προσωπικό από το κεντρικό κράτος ή αν θα τις παραχωρήσει σε εργολάβους με πολλαπλάσιο κόστος για τους δημότες του.
Ο Μάκης Βορίδης, πρωτοκλασάτος Υπουργός της Κυβέρνησης, στην εκδήλωση για την κομματική στήριξη της Ρόδης Κράτσα, έδωσε μια ηχηρή, “τσεκουράτη” (!) απάντηση σε όλους αυτούς τους υποψηφίους που πλασάρονται σαν «ουδέτεροι», «ανεξάρτητοι» και «αχρωμάτιστοι» λέγοντας ότι τα κόμματα πρέπει να στηρίζουν του υποψηφίους γιατί στην τοπική αυτοδιοίκηση «η κατεύθυνση δεν είναι αξιολογικά και πολιτικά ουδέτερη, δεν είναι μια διαχειριστική προσέγγιση. Μέσα στις επιλογές που κάνουν κρύβονται βαθειά αξιακά, ιδεολογικά και πολιτικά προτάγματα». Ξεκάθαρος ο Υπουργός Επικρατείας!
Η τοπική (αυτό) διοίκηση λοιπόν δεν είναι καθόλου «ανεξάρτητη» και καθόλου «ουδέτερη» και λειτούργει σαν «προέκταση» του Κράτους και των πολιτικών που εφαρμόζει, και αυτό αφού είναι το Κράτος και οι Κυβερνήσεις του που της δίνουν ή της αφαιρούν αρμοδιότητες και είναι το Κράτος, και οι Κυβερνήσεις του, που επιβάλουν νομοθετικά τα όρια της και τον τρόπο λειτουργιάς της, ανάλογα με τα συμφέροντα που εξυπηρετούν και την πολιτική στόχευση που έχουν.
Όλα τα παραπάνω, και πολλά περισσότερα, είναι ζητήματα τα οποία η «Λαϊκή Συσπείρωση» θέτει, καθημερινά, προσπαθώντας να μην υποκύψει στους απολίτικους όρους που επιβάλουν όλοι αυτοί που προωθούν ένα «πολιτικό άβατο» στην προσπάθειά τους να αποκρύψουν την ουσία και την συγκεκριμένη, αντιλαϊκή, πολιτική κατεύθυνση των επιλογών τους. Προσπαθεί να εξηγήσει ότι οι επιλογές της επόμενης δημοτικής ή περιφερειακής αρχής θα έχουν συγκεκριμένο πολιτικό και ιδεολογικό πρόσημο, και βάσει αυτού του προσήμου θα ενδιαφερθεί για την ζωή και την καθημερινότητα των πολλών ή για τα κέρδη και την εξυπηρέτηση των λίγων.
Βάσει όλων των παραπάνω η «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι η μοναδική δύναμη που μπορεί, έχοντας και φιλολαϊκό και αγωνιστικό προσανατολισμό να σταθεί δίπλα στον δημότη/ πολίτη στα καθημερινά του προβλήματα, όπως πολλές φορές έκανε και στο παρελθόν. Η «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι η μοναδική, ξεκάθαρη και «τίμια», επιλογή των δημοκρατών, αριστερών και προοδευτικών πολιτών.
Ενδιαφέρον κείμενο
Καλή επιτυχία Θυμη, και στην λαϊκή συσπείρωση