Η αποτίμηση του Πάσχα

Το Πάσχα πέρασε.
Όπως κάθε χρονιά, πολλές γνώμες ακούγονται. Πολλή κριτική γίνεται.
Σκοπός μου δεν είναι να γίνω γκρινιάρης.
Αλλά να αναφέρω τη γνώμη μου, για κάτι που έχω ζήσει εδώ και 10ετιες εκ των έσω.

Το ερώτημα είναι: Πέτυχε φέτος το Κερκυραϊκό Πάσχα;
Για να απαντηθεί το ερώτημα, πρέπει να αναλυθούν οι 2 του όψεις: α) Πως το είδαν οι επισκέπτες μας και β) Πως το είδαμε εμείς.
Νομίζω πως ως προς το πρώτο, έχουμε εξάγει συμπεράσματα. Ναι μεν (όπως κάθε χρόνο) οι ξένοι ικανοποιήθηκαν που είδαν κάτι διαφορετικό από αυτό που έχουν συνηθίσει στην υπόλοιπη Ελλάδα η στην παρτίδα τους. Όμως για πρώτη φορά διέρρευσαν παράπονα τους για τεράστια ταλαιπωρία στους δρόμους, για το μέγιστο πρόβλημα έλλειψης χώρων στάθμευσης, για ελλιπή αστυνόμευση, που οδηγούσε πολλές φορές σε κομφούζιο, για σημεία της πόλης μας που δεν ήταν αυτές τις μέρες αρκετά καθαρά κ.ο.κ.

Ως προς εμάς τώρα, η κατάσταση δεν υπήρξε καλύτερη. Όποιος δεν είχε μηχανή, απλά δεν μπορούσε να μετακινηθεί. Η εικόνα της πόλης (ειδικά την Μ. Παρασκευή κατά την περιφορά των μικρών επιτάφιων) ήταν μιας απόλυτης «αναρχίας» (όχι με την πολιτική έννοια του όρου βεβαίως). Αστυνόμευση στην παλιά πόλη εντελώς ανεπαρκής. Τμήματα (πχ σχολεία) έμπαιναν και έβγαιναν ακαθόριστα στις πομπές, όπου έκριναν απαραίτητο να το κάνουν! Προσωπικά συμμετείχα σε επιτάφιο, που τμήματα τον «εγκατέλειψαν» ξαφνικά στην Κοφινετα, στη μέση της διαδρομής, ενώ η Μπάντα ήταν 100δες μέτρα μπροστά. Το φαινόμενο αυτό φέτος παρουσιάστηκε πρώτη φορά! Επιτάφιοι εμβόλιζαν άλλους επιτάφιους και τους «έκοβαν» στη μέση. Στο Λιστόν το περιθώριο για να διέρχονται οι πομπές είχε γίνει (κατα τις 21:30μμ) ένα μονοπάτι, αφού είχε καταληφθεί από κάθε διερχόμενο η στεκόμενο. Τα σχοινιά που είχε υποσχεθεί η δημοτικη Αρχή για φέτος (όπως συνέβαινε άλλωστε και παλιά) τελικά δεν τοποθετήθηκαν ποτέ. Τα τραπεζοκαθίσματα, από κάποια καταστήματα, εκτείνονταν παντού ανέλεγκτα (είπαμε όλοι να δουλέψουμε, αλλά με μια τάξη). Μουσικές αλλότριες του κλίματος ακούγονταν δυνατά απο κάποια, επίσης, καταστήματα. Μια παλιά πόλη – διασκεδαστήριο. Πλανόδιοι όλων των φυλών του Ισραήλ, να πουλάνε παντού τα πάντα με καροτσάκια σιδερένια. Από κιτς κόκκινους μποτηδες που έγραφαν «Corfu» μέχρι κεριά για την Ανάσταση. Φθηνά αντικείμενα, λαμπάδες η μποτηδες σε απομίμηση των χρωμάτων, στολών, λοφίων και συμβόλων των Φιλαρμονικών μας (πράγμα εντελώς απαράδεκτο!) να πωλούνται παντού η να φιγουράρουν σε βιτρίνες.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι οι Φιλαρμονικές μας είναι ίσως ότι πιο σοβαρό και σημαντικό έχουμε σε αυτόν τον τόπο και δεν επιδέχονται απομιμήσεων. Κάποιοι ερασιτέχνες φωτογράφοι (προσοχή δεν μιλώ για τους επαγγελματίες που βγάζουν το ψωμί τους αυτές τις μέρες ή για ερασιτέχνες που το έκαναν με διακριτικότητα) να «χώνονται» παντού να κάνουν το δικό τους, με το δικό τους τρόπο. Και τριγύρω εμβρόντητοι επισκέπτες να προσπαθούν να εξηγήσουν τι συμβαίνει, τι βλέπουν και που βρίσκονται.
Πάντα το Κερκυραϊκό Πάσχα χαρακτηριζόταν απο μια υπερβολή και μια κοσμικότητα.
Ποτέ όμως δεν υπήρξε εμποροπανήγυρις.
Δεν πρέπει να το μετατρέψουμε εμείς σε τέτοια.

Προσθέτοντας κάθε χρόνο μια μικρή υπερβολή πάνω στην υπερβολή, έχουμε αλλοιώσει κάθε έννοια του.
Προτείνω ταπεινά 2 πράγματα και οποίος θέλει ας τα ακούσει: α) Άμεση δημιουργία ξανά στην Κέρκυρα Δημοτικής Αστυνομίας, που τόσα πρόσφερε στην ευταξία και τη σωστή λειτουργία της πόλης επι χρόνια. Πολλοί Δήμοι ήδη το έχουν πράξει. Δεν ξέρω εμείς γιατί αργούμε, όντας 100% τουριστικο μέρος και β) Ίδρυση από το Δήμο Φορέα ή Επιτροπής που θα έχει τη γενική ευθύνη και συντονισμό των δρώμενων του Κερκυραϊκου Πάσχα. Δεν είναι δυνατόν ανεξέλεγκτα να έχουμε 2 και 3 εκδηλώσεις ή συναυλίες την ημέρα, την Μ. Εβδομάδα, ούτε είναι δυνατόν όλα να πηγαίνουν «στον αυτόματο», οδηγούμενα μόνο από μια μακραίωνη παράδοση, που κάθε χρόνο απερίσκεπτα της προσθέτουμε και από κάτι ή που ο καθένας μας (και από αμάθεια δυστυχώς κάποιοι) ερμηνεύουμε διαφορετικά.

Τελικά το φετινό Κερκυραϊκό Πάσχα μάλλον πέτυχε μόνο στο επίπεδο των εσόδων για τον τόπο.
Επειδή όμως είναι φαινόμενο πολύπλευρο, λυπάμαι που θα το πω, αλλά νομίζω ότι σε όλα τα υπόλοιπα απέτυχε.

Ας φροντίσουμε για του χρόνου.
Καιρός υπάρχει.
Χρόνια πολλά!
Χριστός Ανέστη!