Για το Σμηναγό (Ι) Ευστάθιο Τσιτλακίδη και τον Υποσμηναγό (Ι) Μάριο-Μιχαήλ Τουρούτσικα

Λίγα λόγια του Χάρη Γεωργίου Μαχειμάρη για τους Ιπτάμενους συναδέλφους του της Πολεμικής Αεροπορίας στα Phantom F4 στην Ανδραβίδα, Σμηναγό (Ι) Ευστάθιο Τσιτλακίδη και Υποσμηναγό (Ι) Μάριο-Μιχαήλ Τουρούτσικα.

«Με χρόνο δανεικό όσοι περάσαμε από εκεί.

Αέρας και Θάλασσα σε αποστάσεις των δύο δευτερολέπτων και καταστάσεις που ο μέσος άνθρωπος αδυνατεί να συλλάβει.

Όσοι το έχουν ζήσει, μόνο εκείνοι μπορούν να καταλάβουν, πως απλά, κάποιοι υπήρξαμε περισσότερο τυχεροί και κάποιοι… λιγότερο.

Όσοι τυχεροί , κάναμε το όνειρό μας πραγματικότητα, πετάξαμε από άκρη σε άκρη της Ελλάδας, κάναμε μόνο αυτό που ονειρευτήκαμε χωρίς εκπτώσεις.

Κάποιοι όμως, λιγότεροι, χαιρέτισαν τους φίλους τους, μίλησαν με τους δικούς τους ανθρώπους το πρωί κι απογειώθηκαν, σήκωσαν το σύστημα προσγείωσης μη γνωρίζοντας το ραντεβού τους με την Ιστορία.

Εκείνοι θα μείνουν γραμμένοι στα βιβλία των Ηρώων και αποτελούν το φόρο αίματος που ζητά η Ελευθερία. Βαρύς φόρος.

Οι πτήσεις συνεχίζονται την επόμενη μέρα… «the show must go on» ( η «παράσταση» πρέπει να συνεχιστεί..) που γράψανε κάποιοι.

Την επόμενη μέρα θα κάνουμε αυτό που εκπαιδευτήκαμε με τα υψηλά κριτήρια που έχει θέσει η Αεροπορία και πάντα στα όρια, όπως αν πολεμούσαμε.

Αλλά η επόμενη μέρα δεν θα είναι ποτέ ίδια, τουλάχιστον όχι για εμάς που τους γνωρίσαμε, που πετάξαμε μαζί τους, που ήπιαμε καφέ μαζί στη καντίνα ή κάναμε αστεία και γελάγαμε στο μακρύ δρόμο της επιστροφής από Ανδραβίδα μετά από δυο εξόδους με το «θηρίο», κατάκοποι αλλά γελαστοί πάντα, όπως ο Στάθης.

Για τους συναδέλφους που μας χαιρέτησαν και πέταξαν πιο ψηλά από όλους προς την Απόλυτη Ελευθερία, το Στάθη και το Μάριο, ταιριάζουν οι στίχοι του Ανδρέα Κάλβου:

«Θέλει αρετήν και τόλμην

η ελευθερία.

Αυτή επτέρωσε τον Ίκαρον·

και αν έπεσεν

ο πτερωθείς κ’ επνίγη

θαλασσωμένος·

Αφ’ υψηλά όμως έπεσε,

και απέθανεν ελεύθερος».

Εις το επανιδείν.

ΑΘΑΝΑΤΟΙ»