Το επιδόρπιο!

Είχαμε γράψει την επομένη των εκλογών της 21ης Μαΐου, αναφερόμενοι στη κατακόρυφη πτώση των εκλογικών ποσοστών του Σύριζα, πως «η εκδίκηση της ιστορίας είναι ένα κρύο πιάτο που σερβίρεται σε δόσεις και με χρονοκαθυστέρηση, μένει να δούμε αν η προχθεσινή κατακόρυφη πτώση του θα έχει συνέχεια και με επιδόρπιο».

Στις προχθεσινές εκλογές η εκδίκηση της ιστορίας τελικά δεν του στέρησε και το επιδόρπιο. Το σέρβιρε στον Τσίπρα με μια ακόμα εκλογική πτώση! Αυτή η νέα κατρακύλα τον ανάγκασε την περασμένη Πέμπτη σε παραίτηση από τη μονοκρατορία του κόμματος.

Γράφαμε τότε πως το ιστορικό πλεονέκτημα που το Γενάρη του ’15 έκανε πρωθυπουργό τον Τσίπρα «δολοφονήθηκε» με τη λοβοτομή των αριστερών συνιστωσών και στη συνέχεια με τη κωλοτούμπα του δημοψηφίσματος.

Απαλλαγμένος τότε ο «μεγάλος τιμονιέρης» από επικίνδυνες αριστερές ιδεολογικές «αγκυλώσεις» άνοιξε στη συνέχεια τις πόρτες του Σύριζα στο νεοφιλελέ κλαμπ για μια νέα εκκίνηση του κόμματος. Μια εκκίνηση «επανίδρυσης», η οποία επετεύχθη με μια συνεχή κατολίσθηση, από το νικηφόρο 36.34% του ’15 στο προχθεσινό εκλογικό αυτοκτονικό αποτέλεσμα του 17,83.

Δικαιολογούν  την κατρακύλα των ποσοστών τους ισχυριζόμενοι μια δεξιά στροφή των ψηφοφόρων… Προφάσεις εν αμαρτίαις, όταν σε φοβερές μνημονιακές συνθήκες, στο δημοψήφισμα του ’15, πάνω από τρεισήμισι εκατομμύρια Λαού βροντοφώναξε σε αριστερή κατεύθυνση Όχι στην ευρωπαϊκή ληστεία! Αυτό το μεγαλείο ψυχής το πρόδωσαν, αναγκάζοντας από τότε μεγάλο ποσοστό ιδιαίτερα νέων ανθρώπων να γυρίσει τις πλάτες του στη κάλπη, αφού κατάλαβε «πως το παιγνίδι είναι στημένο και από πριν ξεπουλημένο…»  

Ως «αναπάντεχο» επιδόρπιον και η επανεγκατάσταση των χρυσαυγιτών ως «Σπαρτιατών» στη βουλή, γεγονός που «συντάραξε» το λεγόμενο «δημοκρατικό τόξο» κοινοβουλευτικών κομμάτων. Τόση ταραχή που από την επομένη επιστρατεύτηκαν και πάλι συνταγματολόγοι, ερωτώμενοι και απατώντες με τι τρόπο είναι δυνατόν να εκπέσουν οι «Σπαρτιάτες» του βουλευτικού αξιώματος, επειδή  ενήργησαν ως «Δούρειος Ίππος» που αυτή τη φορά έκρυβε στην ξύλινη κοιλιά του τον Κασιδιάρη!

Πάντως το βράδυ της Κυριακής των προχθεσινών εκλογών ο Άδωνης Γεωργιάδης, θριαμβολογώντας στα τηλεκάναλα, άθροιζε τα ποσοστά όλων ανεξαιρέτως των ακροδεξιών-φασιστικών κομμάτων, προκειμένου ν’ αποδείξει πως για πρώτη φορά η δεξιά ξεπέρασε κοινοβουλευτικά το 55%!

Στην ίδια γραμμή και ο δημοσιογράφος κ. Μανδραβέλης στη σοβαρή Καθημερινή έγραφε: «Η πρώτη είδηση είναι η συνολική μετατόπιση του εκλογικού σώματος προς τα δεξιά. Για πρώτη φορά μετά το 1974 και στις δύο φετινές εκλογικές αναμετρήσεις τα δεξιά κόμματα συγκέντρωσαν άνω του 50%· χθες έφτασαν το 55%».        

Θέλουν να κρυφτούν μα η χαρά των κυανόμαυρων ποσοστών δεν τους αφήνει! Όχι μόνο δεν έχουν απέχθεια για τη φασίζουσα ακροδεξιά, αλλά αντιθέτως τη θεωρούν το χρήσιμο μαστίγιο του συστήματος στις κρίσιμες γι’ αυτό εποχές. Παράδειγμα το κόμμα της Μελόνι που πριν δώσει τα διαπιστευτήρια σε Κομισιόν και ΝΑΤΟ χαρακτηριζόταν φασιστικό, μετά ταύτα όμως το βάφτισαν συντηρητικό και ως άκρως φιλοΝΑΤΟϊκό έγινε μέγας δωρητής εξοπλιστικών στον Ζελένσκι!

Και μια «ασήμαντη» λεπτομέρεια: στις χθεσινές εκλογές το 47% των εχόντων δικαίωμα ψήφου γύρισε τη πλάτη του στη κάλπη. Κανένα απολύτως κόμμα δεν ασχολήθηκε με το εκρηκτικό μέγεθος της αποχής! Αν υπολογιστούν οι εγγεγραμμένοι, ακόμα και στους κάποτε εκκαθαρισμένους εκλογικούς καταλόγους, τότε τα ποσοστά των κομμάτων που θ’ αποδεικνύουν την πραγματική εκπροσώπησή τους στον ελληνικό λαό θα μειωθούν σημαντικά. Γι’ αυτό και η αποχή ως πρόβλημα δημοκρατίας είναι στα αζήτητα!