Προϋπήρξαν του Αδόλφου…

Θα ήταν το λιγότερο αφέλεια, αν περίμενε κανείς κάποια αντίδραση από  ηγέτες του λεγόμενου δυτικού  κόσμου στην απόφαση του Ζελένσκι να ονομάσει μονάδα του Ουκρανικού στρατού «Ταξιαρχία Εντελβάις», ως αναγνώριση της δράσης εκείνης της παλιάς ναζιστικής Βέρμαχτ!

Κανένας από όλους αυτούς δεν ταράχτηκε. Ούτε έστω ένας αντίθετος ψίθυρος για την απόφαση… Το ξεπέρασαν, ωσάν η αναφορά στην «Εντελβάις» να μην αφορούσε τίποτα περισσότερο από εκείνο το αλπικό, άσπρο, άοσμο λουλούδι! Και συνεχίζουν, όπως και ο πλανητάρχης, να σφίγγουν το χέρι του Βολοντίμιρ  Ζελένσκι με το οποίο υπέγραψε το διάταγμα τιμής στους ναζιστές της «Ορεινής Εντελβάις», με διοικητή τον δήμιο γερμανό στρατηγό Λούντβιχ Κύμπλερ!

Προχθές και ο ισραηλινός  υπουργός εξωτερικών Έλι Κοέν αντάλλαξε θερμή χειραψία στο Κίεβο, με τον Βολοντίμιρ! Χαλαρός και διπλωματικά καλοσυνάτος, έδειξε πως δεν ενοχλήθηκε από την ανασύσταση της «Ορεινής Εντελβάις» σε ανάμνηση εκείνης που ανέλαβε την εξόντωση χιλιάδων εβραίων στη Πολωνία και όχι μόνο εκεί.

Η χρονική απομάκρυνση από τις τότε καπνίζουσες καμινάδες των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης – των οποίων οι φούρνοι δεν αποτέφρωναν παρεμπιπτόντως μόνο εβραίους- έκανε ώστε αυτό ως ιστορικό γεγονός να υποβαθμιστεί έντεχνα, έως και να εξαφανιστεί, ενώ μας αποκαλύπτει ταυτόχρονα πως δεν υπάρχουν εξ ορισμού λαοί θύτες και λαοί θύματα. Δοθείσης ευκαιρίας αυτοί οι ρόλοι ανατρέπονται, αλλάζουν…

«Δυτικά του Ιορδάνη ποταμού υπάρχει χώρος για μία μόνο έκφραση εθνικής αυτοδιάθεσης: αυτή του εβραϊκού έθνους». Τάδε έφη ο ακροδεξιός υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Νετανιάχου, Μπεζαλέλ Σμότριτς, που ισχυρίζεται ότι «όποιος θέλει να διασφαλίσει για τους Εβραίους μια εβραϊκή ζωή χωρίς μη Εβραίους δεν είναι ρατσιστής…». Φωτιά και τσεκούρι, προκειμένου να καθαρίσει ο χώρος από τους γηγενείς Παλαιστίνιους, καθημερινή πρακτική των εποίκων σιωνιστών…

Υπολογίζεται ότι στη ναζιστική Γερμανία οι αρχές είχαν πραγματοποιήσει περίπου 400.000 στειρώσεις σε Γερμανούς «περιττούς», οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν ως “ζωές ανάξιες της ζωής”, με στόχο πάντα την καθαρότητα της φυλής για την παραγωγή του ξανθού «Υπεράνθρωπου».

Η «ευγονική» των Ναζί οργανώθηκε στα πρότυπα της υποχρεωτικής στείρωσης των Ηνωμένων Πολιτειών, με νόμους που ίσχυαν στην Καλιφόρνια από τη δεκαετία του 1920 και με θύματα μετανάστες και συνήθως έγχρωμους… Γερμανικά προγράμματα ευγονικής χρηματοδοτήθηκαν και από το ίδρυμα Ροκφέλερ. Σε Βρετανία, Ελβετία, Ιαπωνία και Σκανδιναβικές χώρες, εφαρμόστηκαν τέτοιου είδους προγράμματα.

Το 1997 η Σουηδική εφημερίδα “Dagens Nyheter” αποκάλυψε ότι η χώρα εφάρμοζε από το 1935 έως το 1976 ένα «σκιώδες» πρόγραμμα με σκοπό την καθαρότητα της φυλής. Περισσότεροι από 63.000 άνθρωποι, που το 90% ήταν γυναίκες «μπήκαν» στο πρόγραμμα. Άλλοι ερευνητές μιλούν για 230.000 που στειρώθηκαν με την έγκριση του σουηδικού κράτους.

Ο ρατσισμός της φυλετικής καθαρότητας με τα επακόλουθα των στρεβλωτικών οδυνηρών «ιατρικών» επεμβάσεων, προϋπήρχε λοιπόν του Αδόλφου και σε μια σειρά χώρες «εύρυθμης κοινωνικής λειτουργίας», όπως οι Σκανδιναβικές, που λειτούργησαν και ως ποιοτικό παράδειγμα για τους νότιους!

Είναι η βιτρίνα του “Σουηδικού μοντέλου” με τη «πίσω αυλή» των χιλιάδων θυμάτων της ευγονικής των στειρώσεων. Για τα ανθρώπινα ερείπια των πειραμάτων της «Φυλετικής Υγιεινής», μετά την δημοσιογραφική αποκάλυψη, το Σουηδικό κράτος ανακοίνωσε ότι ήταν διατεθειμένο να αποζημιώσει όσα από αυτά ζούσαν ακόμα με το ποσό των… 15.000 € έκαστο. Τόσο κοστολόγησαν την ανήκεστο βλάβη τους και τον εξευτελισμό του ανθρώπου.

Πώς να αντιδράσουν λοιπόν όλοι αυτοί οι εμμονικοί ρατσιστές της «φυλετικής καθαρότητας» στη νεκρανάσταση από το Ζελένσκι του “Blutiges Edelweiss” (Αιματοβαμμένου Εντελβάις), αφού προϋπήρξαν του Αδόλφου πρωτοπόροι σε ευγονικές στειρώσεις και ποιος ξέρει και σε ποιες άλλες εγκληματικές επεμβάσεις πάνω στο σώμα και στη ψυχή των θυμάτων τους… Προφανώς δε θα δίσταζαν ακόμα και να εξαφανίσουν τόσους όσους θα τους έλεγαν οι δικοί τους Μένγκελε, πιστεύοντας ότι έτσι βελτιώνουν τη ράτσα τους…