H Λαϊκή Συσπείρωση βλέπει τον πολιτισμό ως λαϊκό δικαίωμα κι όχι εμπόρευμα.

Ο πολιτισμός είναι λαϊκό δικαίωμα, δεν είναι εμπόρευμα. Σε αυτή την κατευθυντήρια πρόταση θα μπορούσε να συνοψιστεί όχι η περιφερειακή, αλλά η όλη εθνική πολιτική. Στους δε καιρούς των αποφάσεων οι αποφάσεις πρέπει να διέπονται, αν όχι και να λαμβάνονται με γνώμονατον πολιτισμό.
Τα Ιόνια Νησιά είναι συνώνυμο του Πολιτισμού, καθώς όλες οι τέχνεςέχουν επί αιώνες υπηρετηθεί στον γεωγραφικό τους χώρο και δη στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο: λογοτεχνία, μουσική, ζωγραφική, θέατρο, χορός, αρχιτεκτονική. Κι όμως τα πολιτιστικά πράγματα της ΠΙΝ έχουν βαλτώσει επί δεκαετίες, καθώς ο πολιτισμός, αντί να ηγείται, έχει καταντήσει ακόλουθος αλλοπρόσαλλων πολιτικών σχετικά με την πιο ευτελή τουριστικοποίηση των νησιών, πέραν του όλα κατατείνουν μονίμως στην παραδοσιολαγνεία.

Έτσι ο πολιτισμός αντί να είναι υψηλή πρωτοποριακή κουλτούρα, που καλλιεργεί και εμπνέει τον λαό, γίνεται φολκλορικό και κατ’ ουσίαν πανηγυριώτικο παράρτημα επιχειρηματικών επιδιώξεων που αλλοιώνουν τον χαρακτήρα της κάθε τέχνης, καθώς προβάλλεται μόνο η επιφάνεια της και τη μετατρέπουν σε πανηγυριώτικες φιέστες.

Στην ΠΙΝ πρέπει να δημιουργηθεί και να υποστηρίζεται στην πράξη ένας ενιαίος και αποκλειστικά δημόσιος μηχανισμός παραγωγής και προσφοράς πολιτιστικών αγαθών. Η προώθηση του πάσης φύσεως καλλιτεχνικού έργου πρέπει να είναι επιστημονικά σχεδιασμένη και οργανωμένη, έτσι ώστε να υπάρχει κεντρική περιφερειακή πολιτική που να διαχέεται και να εφαρμόζεται σε κάθε νησί, όπου και θα αναδεικνύονται οι ιδιαιτερότητές του μέσα από τη σύσταση πολιτιστικών μονάδων που θα αποτελούν πολιτιστικούς πυρήνες. Οι κατά τόπους διακεκριμένοι πολιτιστικοί φορείς πρέπει να ενισχύονται. Η πολιτιστική κληρονομιά πρέπει να κατευθύνεται από την Περιφέρεια και να μην αφήνεται η διαχείρισή της στους ποικιλώνυμους «χορηγούς» και στα συμφέροντά τους, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να ενισχυθεί ως δημόσιο καθήκον η αισθητική και προστασία του αστικού και φυσικού περιβάλλοντος και να αποκλειστεί στην πράξη η μονόπλευρη επιχειρηματική εκμετάλλευσή του. Η Λαϊκή Συσπείρωση αγωνίζεται προκειμένου να εξασφαλιστούν μονίμως οι παιδευτικές και υλικές προϋποθέσεις για την διευκόλυνση της πρόσβασης του λαού στον πολιτισμό και σε όλες τις μορφές της τέχνης. Γι’ αυτό και η Λαϊκή Συσπείρωση βλέπει τον πολιτισμό ως λαϊκό δικαίωμα κι όχι εμπόρευμα.