Εδώ και δεκαετίες κυβερνήσεις και υπουργοί παιδείας διαδέχονται ο ένας τον άλλον εξαγγέλλοντας και διαφημίζοντας την «αναβάθμιση» του δημοσίου σχολείου.
Όμως, χρόνο με τον χρόνο η πραγματικότητα που βιώνουν μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς γίνεται χειρότερη -και πολλές φορές επικίνδυνη.
Σχολικά κτήρια 40 και 50 ετών, πρόχειρες κατασκευές, κοντέινερς, ανύπαρκτη χρηματοδότηση, τεράστιες ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς, ελλείψεις στην ειδική αγωγή, ελλείψεις στα ολοήμερα δημοτικά, ελλείψεις στη μεταφορά των μαθητών διαμορφώνουν τη σημερινή εικόνα της δημόσιας εκπαίδευσης.
Η εκπαίδευση των παιδιών μας, όπως και οι άλλες υπηρεσίες και υποδομές που εξυπηρετούν τις ανάγκες των πολλών, μπαίνουν στη «ζυγαριά» και από τη στιγμή που δεν αυξάνουν την κερδοφορία των λίγων αντιμετωπίζονται σαν αχρείαστο κόστος.
Οι αγωνίες και οι φόβοι για γονείς και εκπαιδευτικούς είναι μεγάλοι, όπως μεγάλος είναι και ο κίνδυνος της μοιρολατρίας και της παραίτησης, η κυριαρχία της αντίληψης «έτσι είναι τα πράγματα και δεν αλλάζουν».
Ως μητέρα και ως εκπαιδευτικός που έρχομαι κάθε χρόνο σε επαφή με αυτές τις αγωνίες και αυτούς τους φόβους θεωρώ ότι η αισιοδοξία, η διεκδικητικότητα, η αλληλεγγύη, η εμπιστοσύνη στις δυνατότητες των παιδιών και των εκπαιδευτικών μπορούν να ανοίξουν ένα διαφορετικό δρόμο για το σχολείο που θέλουμε και αξίζει στα παιδιά μας.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» δε θεωρεί το σύγχρονο και ανοιχτό για όλους σχολείο πολυτέλεια, θεωρεί ότι αποτελεί δικαίωμα του λαού μας και οφείλει να βρίσκεται στην κορυφή των διεκδικήσεών της.
Ενίσχυση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σημαίνει ενίσχυση του αγώνα για:
Κάλυψη των αναγκών σε εκπαιδευτικό προσωπικό
Προσλήψεις προσωπικού καθαριότητας
Γενναία χρηματοδότηση των Σχολικών Επιτροπών, ώστε να καλύπτονται όλες οι ανάγκες των σχολείων.
Άμεση έναρξη των προγραμμάτων Ενισχυτικής Διδασκαλίας και Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης.
Σύγχρονα και ασφαλή σχολεία