Το μήνυμα Μαχειμάρη για την 25η Μαρτίου

Μήνυμα του δημάρχου Βόρειας Κέρκυρας για την εορτή της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου.

Το μήνυμα

25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2022…ΣΗΜΕΡΑ …στον κόσμο του πολιτισμού και της ανθρωπιάς ..
Εκεί που σκέφτεσαι ότι καταστάσεις καταδικασμένες έχουν πια περάσει…
καταστάσεις που έλεγες δεν θα συμβούν ποτέ…. τώρα συμβαίνουν μπρος στα μάτια σου… Λίγα μέτρα μακριά … είναι πραγματικότητα …το σπασμένο παιχνίδι του παιδιού στα σύνορα …ο απόηχος μιας έκρηξης στο Χάρκοβο, το τρύπιο πανό μιας παλιάς διαδήλωσης, ψωμί, παιδεία, ελευθερία, ειρήνη…, ο καινούργιος θάνατος…. ένας υπερηχητικός πύραυλος ο οποίος κατασκευάζει μια νέα πραγματικότητα κονιορτοποιώντας με την υπεροπτική ταχύτητα αιωνόβια δέντρα, πέτρες, χόρτα, χώμα, σίδερο, τσιμέντο… Χιλιάδες ψυχές σ’ ένα θαμμένο απ’ το βομβαρδισμό θέατρο
ή καθώς περπατάς …τα 109 άδεια καροτσάκια για τα 109 νεογέννητα θύματα στο Λβιβ …
25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821…..ΠΡΙΝ 201 ΧΡΟΝΙΑ…..
Η μνήμη μας σήμερα φτεροκοπάει 201 χρόνια πίσω και κοινωνούμε των αχράντων μυστηρίων ενός αγώνα που έμελλε να βγάλει το νεώτερο Ελληνισμό από τη λήθη της ιστορίας. Εκεί, στο ταπεινό εκείνο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας οπού οι Ρωμιοί, τόλμησαν να υψώσουν το ανάστημά τους. Να αναμετρηθούν με τη συνείδηση και την ιστορία τους και να ξεκινήσουν έναν αγώνα επικό και ανεπανάληπτο σε αυταπάρνηση και αυτοθυσία.
Αλλά η 25η Μαρτίου δεν είναι μόνο το κορυφαίο γεγονός στο νεώτερο εθνικό μας βίο. Είναι μέρα φωτοστόλιστη και σφραγισμένη με το εκθαμβωτικό γεγονός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
«Σβήνουν δυο νύχτες και δυο αυγές προβάλλουν στον αγέρα.
Δυο λευτεριές που σμίγουνε μέσα στην ίδια μέρα.
Δυο λευτεριές ματόβρεχτες, παιδιά μεγάλου κόπου,
η λευτεριά του Έλληνα κι η λευτεριά του ανθρώπου» (Κ.Παλαμάς)
Τι άραγε δείχνει το ‘21; Οι σεβάσμιες και αξεθώριαστες μορφές του αγώνα, μας προσφέρουν το αειθαλές μήνυμα ότι ο άνθρωπος νοείται άνθρωπος μόνο ως ελεύθερος, ότι η ανθρώπινη ζωή νοείται μόνο μέσα σε συνθήκες πνευματικής πρώτα και μετά φυσικής ελευθερίας.

Το ήθος όμως και την ποιότητα του αγώνα μπορούμε να την ψηλαφίσουμε μέσα από τις πνευματικές παρακαταθήκες των μεγάλων μορφών του. Εκείνων που ξεχύθηκαν με ακατάβλητη αντρειοσύνη στην επιτέλεση ενός αξόφλητου χρέους προς την πατρίδα. Κι είδαν δυστυχώς στην πορεία, το οικοδόμημα της Επανάστασης να κινδυνεύει να σωριαστεί λόγω της διχόνοιας, των προσωπικών παθών κι εγωισμών και των αχαλίνωτων φιλοδοξιών που είχαν εμφιλοχωρήσει. Σε τέτοιο μάλιστα σημείο ώστε ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός να απευθύνει απεγνωσμένη έκκληση προς τους ερίζοντες Έλληνες:
«Μην ειπούν στο στοχασμό τους
τα ξένη έθνη αληθινά
εάν μισούνται ανάμεσό τους
δεν τους πρέπει ελευθεριά».
Την απάντηση στο ιστορικό αίτημα της ενότητας, θα δώσει ο στρατηγός Μακρυγιάννης: «Τούτη την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί και αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. ….Και να μην λέγει ούτε ο δυνατός «εγώ», ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγη ο καθείς «εγώ»; Όταν αγωνιστή μόνος του και φκιάση ή χαλάση, να λέγη «εγώ». Όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λέη «εμείς». Είμαστε εις το «εμείς» και όχι εις το «εγώ».
Ας μετρήσουμε λοιπόν την προσφορά μας στην πατρίδα όχι από την ένταση των συνθημάτων που εκστομίζουμε και από την οξύτητα των προσωπικών επιθέσεων που εξαπολύουμε για να μειώσουμε τους άλλους. Αλλά από την ευθυκρισία, το ήθος και την ποιότητα του πολιτικού πολιτισμού που διαμορφώνουμε καθημερινά και από την καθαρότητα και τη νηφαλιότητα των πολιτικών επιχειρημάτων που καταθέτουμε.
Όπως και τον αγώνα του ’21 έτσι και τον κάθε εθνικό μας αγώνα κινδύνεψε να υπονομεύσει η δική μας αφροσύνη και το σαράκι του αδελφοκτόνου διχασμού. Γιατί ναι, θα πρέπει να ομολογήσουμε πως είμαστε δυστυχώς ο λαός εκείνος που γέννησε έναν Κολοκοτρώνη για να τον καταδικάσει σε θάνατο, ανάθρεψε έναν Ανδρούτσο για να τον δολοφονήσει, εξέλεξε έναν Καποδίστρια για να τον εκτελέσει στα σκαλιά της εκκλησίας, ανέδειξε τόσους και τόσους λαμπρούς αγωνιστές για να τους στολίσει μετά με μικρόψυχα επίθετα και τον απαξιωτικό πάντοτε μα τόσο εύκολα αποδιδόμενο χαρακτηρισμό του προδότη.
Ας αφήσουμε την ώρα ετούτη να αντηχήσουν στα αυτιά μας τα λόγια του εθνικού μας δικαστή Γεώργιου Τερτσέτη «…ας έλθει πάλι η χάρις και η ευγένεια σ’ αυτό τον τόπο και αν δεν δυνηθούμε να κατεβάσομε τον ουρανό στην Ελλάδα, ας υψώσομε τον Έλληνα στα ουράνια…».
Τιμή και δόξα στην αδούλωτη Ελληνική ψυχή!
Τιμή και δόξα στους αθάνατους νεκρούς του 1821!
ΖΗΤΩ Η 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ