Ψήφισμα της Επτανησιακής Συνομοσπονδίας για απόδοση τιμής στον Διονύσιο Σολωμό

Ψήφισμα εξέδωσε το Διοικητικό Συμβούλιο της Επτανησιακής Συνομοσπονδίας με θέμα την απόφαση τιμής στον εθνικό μας ποιητή.

Αναλυτικά:

ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΠΟΙΗΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟ ΣΟΛΩΜΟ
Η Επτάνησος ανά τους αιώνες, άρρηκτα δεμένη στο άρμα των ιδεών της ελεύθερης έκφρασης και επικοινωνίας, μεταφέρει από γενιά σε γενιά, με ύψιστο εκφραστή τον Εθνικό Ύμνο της χώρας μας, τους πόθους του λαού μας. Η ψυχή ενός λαού θαλασσινού, αγρότη και πολεμιστή, βρήκε τον ιδανικό εκφραστή της σε έναν Ποιητή, που γεννήθηκε στην Ζάκυνθο. Έναν Ποιητή που κατεχόταν από τον «δαίμονα» του απόλυτου! Τον Διονύσιο Σολωμό.
Ο Διονύσιος Σολωμός, ο οποίος δικαίως έχει ανακηρυχθεί Εθνικός Ποιητής της Ελλάδας παραμένει στους αιώνες, ο «αμετακίνητος γενάρχης της Ελληνικής Γραμματείας και της Εθνικής Παλιγγενεσίας», αλλά και ο πλέον καταξιωμένος παγκοσμίως υμνητής της Ελευθερίας, ενώ ολόκληρος ο Ύμνος του, αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος των μηχανισμών της δημιουργίας του έθνους της Ρωμιοσύνης και τον πυρήνα του νεοελληνικού πολιτισμού.
Η μεγαλειώδης ποίησή του, αποδεικνύεται περίτρανα στις στροφές του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν» που ιστορούν την αρχαία λαμπρότητα, τα δεινά της σκλαβιάς, την απήχηση του αγώνα, τις κορυφαίες στιγμές της Τριπολιτσάς, του Μεσολογγίου, τις νικηφόρες μάχες στη θάλασσα και τέλος, την σπαρακτική έκκληση της Ελευθερίας προς τους Έλληνες για Ομόνοια και Αδελφοσύνη.
Το θαυμαστό αυτό έργο του Πνεύματος, ο Σολωμός εμπνεύστηκε και ολοκλήρωσε μέσα σε έναν μήνα, τον Μάϊο του 1823, δημοσιεύτηκε το 1825 στο Μεσολόγγι και την ίδια χρονιά στο Παρίσι, μεταφρασμένο από τον Stanislas Julien. Η απήχησή του ήταν τεράστια, με αποτέλεσμα να μεταφραστεί στις πολλές γλώσσες συμβάλλοντας ουσιαστικά στην ανάπτυξη του φιλελληνικού κινήματος παγκοσμίως!
Όμως, δεν είναι μόνο γι’ αυτό που μετράει για εμάς η κληρονομιά του Σολωμού. Είναι γιατί χάραξε το δρόμο που θα έπαιρνε η ελληνική έκφραση. Είναι γιατί αγάπησε την ελληνική γλώσσα και δούλεψε σε όλη του τη ζωή για την ανύψωσή της στο επίπεδο της ποίησης που εκείνος οραματιζόταν, «ξεπερνώντας τις δυνάμεις ενός και μόνου ανθρώπου», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Γεώργιος Σεφέρης για τον Ποιητή. (περιοδικό Άρδην, τ. 28). Και είναι γιατί «με την ποίησή του διέγειρε τα αισθήματα του λαού στον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία» και έφτασε να τιμηθεί για την προσφορά στην πατρίδα με το ύπατο αξίωμα της παρασημοφόρησής του με τον Χρυσό Σταυρό του Σωτήρος, στις 3 Φεβρουαρίου του 1849.
Αν η Ελληνική Επανάσταση του 1821 διασώθηκε αλλά και αν απέκτησε γερό λαϊκό έρεισμα, ήταν χάρη στον πατριωτισμό, το μεγαλόπνοο σχέδιο και την στρατηγική του Αρχιστράτηγου του Αγώνα, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Ο κορυφαίος αγωνιστής της ελληνικής εθνεγερσίας συνέλαβε από τα σπάργανα, το πραγματικό νόημα της Επανάστασης, θεωρώντας πως επρόκειτο για το πανεθνικό ξεσήκωμα του σκλαβωμένου ιστορικού έθνους, που πισωγύρισμα δεν είχε! «Ο Θεός υπέγραψε τη λευτεριά της Ελλάδος και δεν παίρνει πίσω την υπογραφή του», προσυπέγραφε. Στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου της Ζακύνθου, την 1η Δεκεμβρίου 1818 ο Γέρος του Μωριά μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία. Στον ίδιο εφημέριο, μπροστά στο θρυλικό Ηπειρώτη Αρχιμανδρίτη Άνθιμο Αργυρόπουλο, ο Διονύσιος Σολωμός έδωσε και ο ίδιος, τον όρκο του Φιλικού.
Ο Σολωμός και ο Κάλβος, με τα ποιήματά τους και ο Κολοκοτρώνης με τις αφηγήσεις του, περιγράφουν την Επανάσταση ως πολεμική εποποιία με όλο το ιστορικό, πνευματικό και πολιτιστικό υπόβαθρο του Αγώνα. Στο βάθος των έργων τους, ποιημάτων και πεζών, διακρίνεται η πελώρια αγωνία των ανθρώπων που είχαν θέσει σκοπό της ζωής τους να ξαναδώσουν σάρκα, οστά και πνοή σ’ ένα έθνος που όσο σημαντικό ήταν παλιά, τόσο ασήμαντο είχε καταντήσει στην εποχή τους. Λίγοι άνθρωποι, έχουν βρεθεί ποτέ σε παρόμοια ψυχική ένταση και ακόμα λιγότεροι, συνδύασαν τον λόγο με την πράξη, την πένα με το όπλο.
Το εκφραστικό ύψος του Σολωμού και η εμβληματική του μορφή ως Εθνικού Ποιητή των Ελλήνων, σηματοδοτεί το τεράστιο μέγεθος της προσφοράς της Επτανήσου στη διαμόρφωση των νεοελληνικών γραμμάτων και του πολιτισμού ευρύτερα. Σηματοδοτεί τις πρώτες διεργασίες για την εξέγερση του Ελληνικού Γένους εμπνευσμένες από τον Γαλλικό Διαφωτισμό, «δέντρο» της Ελευθερίας, της Ισότητας, της Δικαιοσύνης, αλλά και από τις ιδέες του εθνεγέρτη Ρήγα Φεραίου, οραματιστή των ίδιων υψηλών ιδανικών της Αδελφοσύνης και Ελευθερίας.
Αυτές είναι οι ιδέες με τις οποίες οι Επτανήσιοι γαλουχήθηκαν και τις μετέδωσαν από γενιά σε γενιά, ακόμα και κάτω από την μαύρη πυκνή σκιά της δικής τους σκληρής κατοχής από τους ξένους κατακτητές, χωρίς ποτέ να αλλοιώσουν τις ελληνικές τους αρχές, αποδεικνύοντας περίτρανα το υψηλό εθνικό τους φρόνημα. Ενώ αργότερα, ήταν οι ίδιοι, που δημιούργησαν τις προϋποθέσεις και το ρεύμα εκείνο που μέσα από τους Επτανήσιους Ριζοσπάστες, οδήγησε στην διεκδίκηση για κοινωνικές μεταβολές. Ιστορικά γεγονότα που μένουν ακόμα ανερεύνητα στη μεγαλύτερη έκτασή τους, από Έλληνες και ξένους ιστορικούς συγγραφείς.
Η απόδοση του οφειλόμενου φόρου τιμής από την Πολιτεία προς τον «Γενάρχη του Νεοελληνικού Πνευματικού Πολιτισμού» όπως τον αποκάλεσε ο Οδυσσέας Ελύτης, δεν έχει εκπληρωθεί όπως αξίζει στο Πνευματικό εκτόπισμα του Διονυσίου Σολωμού.
Εκφράζοντας τη συλλογική συνείδηση και την επιθυμία του συνόλου των Επτανησίων και όχι μόνο, σας καταθέτουμε αίτημα για την ονομασία της πλατείας του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων, θεωρώντας το ως το πλέον ιδανικό σημείο, σε «ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ», την οποία θα κοσμήσει εν συνεχεία ο ανδριάντας του Εθνικού Ποιητή.
Πιστεύουμε ότι με την θετική σας ανταπόκριση, θα συμβάλλετε ουσιαστικά στην αναγνώριση που οφείλει η Πολιτεία στον Διονύσιο Σολωμό, αλλά και στην δημιουργία ενός ακόμα σημείου αναφοράς για όλους τους Έλληνες, τοπόσημο για κάθε γενιά στο μέλλον, πόλο έλξης και επισκεπτών της χώρας μας, γνωστή στα πέρατα του κόσμου για τις ιστορικές της προσωπικότητες, οι οποίες ενσάρκωσαν την ιδέα της παλιγγενεσίας κατά τον κρίσιμο χρόνο και συνέβαλαν στη δημιουργία της σύγχρονης ελεύθερης Ελλάδας.
Είναι δε, αυτός, ο πλέον κατάλληλος καιρός, για να εκπληρωθεί το αίτημά μας και να αποδοθεί η οφειλόμενη τιμή στον Εθνικό Ποιητή της Ελλάδας, αυτές τις ημέρες που σύσσωμο το Ελληνικό έθνος συνεχίσει να εορτάζει την επέτειο των διακοσίων ετών από την Ελληνική επανάσταση και εμείς οι Επτανήσιοι την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα.
Για να ξαναθυμηθούμε πως,
«Κυττάει γύρω εις την Ευρώπη
Τρεις φοραίς μ’ ανησυχιά
Προσυλόνεται κατόπι
Στην Ελλάδα κι αρχινά»
Ύμνος εις την Ελευθερίαν – στρ. 140η»