Χειροτονία Ιεροδιακόνου στο Ιερό προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος στη Κέρκυρα

Σήμερα, εορτή της παγκοσμίου υψώσεως του τιμίου Σταυρού του Κυρίου μας, εορτάστηκε μεγαλοπρεπώς στο Ιερό προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος στην Κέρκυρα, όπως και σε όλη τη πόλη της Κέρκυρας, διότι καταυτήν την ημέρα, βομβαρδίστηκε η πόλη της Κέρκυρας κατά τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο, όπου και κατεδαφίστηκαν πολλοί ιεροί ναοί, μεταξύ των οποίων και ο ιστορικός ιερός ναός των αγίων πατέρων της Ά Οικουμενικής Συνόδου, όπου ανοικοδομήθη εκ βάθρων, και εγκαινιάστηκε κατά την αυτήν ημέρα, από τον αείμνηστο μητροπολίτην, κ. Τιμόθεο.
Ομοίως και το ιερό προσκύνημα δέχτηκε βομβαρδισμόν, αλλά κατά θαυμαστόν τρόπον, δεν ανεφλέχθησαν οι βολές, και έτσι διεσώθη θαυματουργικά το προσκύνημα του αγίου Σπυρίδωνος.
Ο Σεβασμιώτατος μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, λειτούργησε και χειροτόνησε ιεροδιάκονο, τον από πολλών ετών συνδεόμενο του πνευματικά, τον οσιολογιότατον μοναχό Ιλαρίωνα, Γέροντα του Ιερού Χιλανδαρινού Κελλίου, αγίου Θωμά Καρυών Αγίου όρους.
Μ ε την ευλογία της ιεράς μονής Χιλανδαρίου Αγίου όρους, και με την παρουσία εκπροσώπων της ιεράς μονής, τελέστηκε η εις διάκονον χειροτονία στο ιερό προσκύνημα, επειδή ο χειροτονηθείς, κατάγεται από την Κύπρο.
Στην προσφώνηση του, απευθυνόμενος ο π. Ιλαρίων προς τον Γέροντα του, μητροπολίτη Κερκύρας κ. Νεκτάριο, ανεφέρθη κατ΄ αρχάς, στο θεολογικό περιεχόμενο της εορτής της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, και της θυσίας του Ιησού Χριστού, υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας. Ανέτρεξε στα θαυμαστά γεγονότα και τις εμπειρίες της μοναχικής του ζωής εις το Αγιόνυμον Όρος.
Ευγνωμόνως ανεφέρθη, στην προσωπικότητα του αειμνήστου, προηγουμένου Χαραλάμπους, της μονής Διονυσίου, ο οποίος ήταν και ο πρώτος πνευματικός του Πατήρ, και σε όλους εκείνους οι οποίοι συνετέλεσαν στη πνευματική του οικοδομή. Ομοίως ευχαρίστησε και τον καθηγούμενο της Ιεράς μονής του Χιλανδαρίου, αρχιμανδρίτην κ. Μεθόδιο, που με μεγάλη συγκίνηση ανεφέρθη στο πρόσωπο του, βλέποντας σε αυτόν το πρόσωπο του ιδίου του Θεού, όπως υπογράμισε στην προσλαλιά του.
Άφησε τελευταίο να ευχαριστήσει τον μητροπολίτη Κερκύρας κ. Νεκτάριο, ως γέροντα του και πνευματικό του πατέρα, με τον οποίον συνδέεται πνευματικά, επί σαράντα συναπτά έτη.
Ικέτευσε τον άγιο Σπυρίδωνα, τον συμπατριώτη του, να τον αξιώσει να ζήσει την εμπειρία της Θείας Λειτουργίας, συλλειτουργώντας ως εκείνος, με αγγέλους.
Τέλος, γονυκλινής ευχαρίστησε την παναγία, την προστάτιδα και έφορο του Αγίου Όρους, η οποία τειχίζει την μοναχική του ζωή, και επικαλέστηκε τις ευχές όλων των αγιορειτών πατέρων, παρόντων και μη, στην ιερατική του διακονία.
Ανταπαντώντας ο σεβασμιώτατος στον χειροτονούμενο με εγκάρδιον πατρικόν λόγο, του υπέμνησε την σταυρική πορεία, στην σημαδιακή αυτή ημέρα που εκλύθηκε από την χάρη του Αγίου Πνεύματος να καταστεί διάκονος της Εκκλησίας, να είναι σταυρωμένη και ανοδική η πορεία του προς τον Γολγοθά, τον οποίον άρχισε από πολλών ετών να ανέρχεται, και τον παρότρυνε να μη λυγίσει και να μην αποκάμει αίροντας τον βαρύ Σταυρό της ιεροσύνης, αλλά να φθάσει στην κορυφήν, σταυρώνοντας την κάθε ανθρώπινη επιθυμία και μικρότητα, με την οποία περιβάλλεται όλος ο κόσμος, για να βιώσει μέσα από την Θεία Λειτουργία, την χαρά της αναστάσεως του Κυρίου μας.
Αλλά και το ανέσπερον φως, να καταυγάσει την ζωή του, και να τον καταστήσει στην εποχή του σκότους, της άρνησης και της στειρότητος, φως Χριστού, για να φωτίζει τους εγγύς και τους μακράν, δια της προσευχής και της Θείας Λειτουργίας, που στον ιερόν Άθωνα είναι απαλλαγμένος ο Λειτουργός από μέριμνες βιοτικές. Ομοίως δε του ευχήθηκε, να καταστεί Πατήρ πατέρων, έτσι ώστε ο σύγχρονος μοναχισμός, ο οποίος επηρεάζεται από τα σύγχρονα κοσμικά ρεύματα να ανέλθει εις το αρχαίον ασκητικό κάλλος, προς ωφέλειαν και φωτισμό όλων των ανθρώπων.
Στο τέλος δε, ο σεβασμιώτατος του ευχήθηκε ο Άγιος Σπυρίδων, αλλά και όλοι οι άγιοι της τοπικής μας εκκλησίας, να πρεσβεύουν μετά της Υπεραγίας Θεοτόκου στην ιερατική του ζωή.
Στο ιερό προσκύνημα κατέφθασαν πολλοί γνωστοί, αλλά και πνευματικά τέκνα του από όλη την Ελλάδα, ως και αντιπροσωπεία από την ιερά Μονή Χιλανδαρίου, για να συμπροσευχηθούν και να συνεφρανθούν στην χαρά του Γέροντος Ιλαρίωνος.