Νεκτάριος: H απιστία δαιμονοποιεί την κοινωνία μας

Στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος σήμερα Κυριακή 8η Ματθαίου, λειτούργησε και ομίλησε, προεορτίως της ανάμνησης του υπερφυούς θαύματος του Αγίου Σπυρίδωνος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών & Διαποντίων νήσων κ. Νεκτάριος.
Στην ομιλία του, έλαβε αφορμή από το ευαγγελικό ανάγνωσμα και ιδιαίτερα από το θαύμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και δύο ιχθύων.
Ο Κύριος όταν μιλούσε σαγήνευε τα πλήθη και επειδή ήταν σε έρημο τόπο, υπήρξε το πρόβλημα της τροφής καθώς η ώρα περνούσε και ήταν αργά βράδυ. Στην αγωνία των μαθητών ρωτώντας τον Κύριο για το σχετικό θέμα της τροφοδοσίας του πλήθους, ο Κύριος μας, τους είπε να φροντίσουν εκείνοι για την υλική τροφή και τους κάλεσε να προσκομίσουν ενώπιων του, αυτό το οποίο είχαν. Δηλαδή τους πέντε άρτους και τους δύο ιχθύας, λέγοντας τους «Φέρετέ μοι αὐτὰ ὧδε». Καθώς ευλόγησε τους άρτους ο Κύριος μας και διενεμήθησαν σε όλο το πλήθος, όχι μόνο χόρτασαν αλλά και περίσσευσαν σύμφωνα με τον ευαγγελιστή, δώδεκα κοφίνους πλήρεις. Έπρεπε να προσκομιστούν στον Κύριο για να συντελεστεί το θαύμα.
Δια μέσου των αιώνων ο Κύριος μας απευθυνόμενος σε όλους τους ανθρώπους με την ίδια ακριβώς φράση , «Φέρετέ μοι αὐτὰ ὧδε», λέγει στους πλουσίους, οι οποίοι με την πλησμονή του πλούτου τους, γίνεται σκληρότερη η καρδιά τους και λησμονούν ότι τα υλικά τα στέλνει ο Θεός και εμείς είμαστε οι διαχειριστές των υλικών αγαθών. Ο Μ. Βασίλειος σε κάποια στιγμή κρίσεως οικονομικής, απευθύνθηκε στους πλουσίους, τους επιτίμησε σκληρά για την σκληροκαρδία τους και για την έλλειψη αγάπης στους συνανθρώπους τους. Η εποχή μας χρειάζεται την αλληλεγγύη και την αγάπη προκειμένου να υπάρξει η κοινωνική συνοχή του λαού μας. Με την ίδια φράση απευθύνεται και στους φτωχούς προσκαλώντας τους αυτή τη φτώχια που έχουν, να την προσκομίσουν στον Κύριο, να ευλογήσει την ζωή τους και έχοντας εμπιστοσύνη σε Εκείνον, θα τους διαθρέψει και θα τους φροντίσει όπως ακριβώς ο ίδιος ο Θεός φροντίζει την κτιστή δημιουργία Του.
Με την ίδια ακριβώς φράση ο Κύριος μας, απευθύνεται και στην επιστήμη λέγοντας, στους επιστήμονες να Του προσκομίσουν την γνώση και την επιστήμη τους, διότι η επιστήμη όταν είναι ευλογημένη από τον Θεό, το έργο που παράγει είναι έργο θεάρεστο. Μάλιστα δε, ο αρχαίος Έλλην φιλόσοφος είχε αναφερθεί ότι η επιστήμη χωριζομένη της αρετής καθίσταται δαιμονική.
Εάν σήμερα εμείς οι άνθρωποι υποφέρουμε τούτο δεν οφείλεται στον Θεό, αλλά στην απιστία μας και στην έλλειψη εμπιστοσύνης σε Εκείνον. Με την ίδια φράση απευθύνεται και στους γονείς να φέρουν τα παιδιά τους κοντά Του, να τα ευλογήσει και να τα χριστοποιήσει. Εάν σήμερα η παρατήρηση στην κοινωνία μας ότι οι νέοι μας, είναι παρασυρμένοι, είτε στα ναρκωτικά, είτε στην ευδαιμονία, είτε στην ηδονή, είτε στην ακηδία και στην ποικίλη κακία με την οποία είναι διαποτισμένη η εποχή μας και παραμορφώνει το ανθρώπινο πρόσωπο και την αξία του ανθρώπου, αυτό συμβαίνει διότι η απομάκρυνση από τον Δημιουργό Θεό μας, έχει αυτά ακριβώς τα αποτελέσματα. Εάν θέλουμε προσωπικότητες με ολοκληρωμένο χαρακτήρα ο Κύριος είναι ο μοναδικός παιδαγωγός. Εκείνος μπορεί να εκλεπτύνει τοις συνειδήσεις και να δημιουργεί πνευματικά αναστήματα πρώτου μεγέθους. Με την ίδια φράση απευθύνεται σε όλους μας και λέγει να του προσκομίσουμε ακόμα και το σώμα μας για να το εξαγιάσει, γιατί το σώμα μας είναι ναός του Θεού. Δεν πρέπει να δουλεύουν τα σώματά μας στην αμαρτία, αλλά να δοξάζουμε τον Θεό «ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῶ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ.» « τα σώματα, μη τη αμαρτία αλλά τω Κυρίω » μας λέγει ο απόστολος Παύλος. Να μην κάνουμε τα σώματα μας όργανα της αμαρτίας.
Φέρετέ μοι αὐτὰ ὧδε. Τι να σου φέρουμε Κύριε, εμείς είμαστε πτωχοί στην σκέψη και έχουμε άγνοια παντελή στην ζωή μας. Ακριβώς αυτή την άγνοια και την πτωχεία της σκέψης σας να την προσκομίσετε για να σας κάνω σοφούς στο πνεύμα, στην σκέψη και στις αποφάσεις της ζωής σας.
Ας ακούσουμε λοιπόν την πρόσκληση του Χριστού και όπως ανταποκριθήκαν οι μαθητές Του στην εμπιστοσύνη του διδασκάλου τους, ας εμπιστευτούμε και εμείς την ζωή μας στα χέρια Εκείνου, για να επανέλθει η ζωή μας στην κανονική πορεία, μέσα στην απλότητα, μέσα στην εν Χριστώ αγάπη και μέσα στην αλληλοκατανόηση που δυστυχώς χάθηκε για την εποχή μας.