Το ΚΙΝΑΛ σε διαδικασίες ανασυγκρότησης

Μήνας Συνεδρίων ο φετινός Μάιος και των τριών πρώτων, δημοσκοπικά, κομμάτων, με το βλέμμα στραμμένο στις επερχόμενες Εθνικές Εκλογές. Από τη διαδικασία αυτή δεν θα μπορούσε να λείπει το ΚΙΝΑΛ, για ένα επί πλέον λόγο. Μόλις πρόσφατα άλλαξε ηγεσία και λογικό είναι μέσα από τη δημοκρατική αυτή διαδικασία να θέλει να επανακαθορίσει τις πολιτικές του θέσεις, σε όλα τα θέματα που άπτονται του μέλλοντος της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας, στο σύνολό της. Στα πλαίσια αυτά εντάσσεται και η οργανωτική του ανασυγκρότηση, αρχής γενομένης από την εκλογή νέων Νομαρχιακών και Δημοτικών Οργανώσεων, που θεωρούνται, και έτσι είναι, τα αμεσότερα όργανα επαφής του κόμματος με τις τοπικές κοινωνίες και τα προβλήματά τους. Μ αυτή την έννοια οι εκλογές αυτές έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα, αφού όσοι εκλεγούν θα σηκώσουν το βαρύ φορτίο τριών διαδοχικών εκλογικών αναμετρήσεων. Εθνικές, Ευρωεκλογές και Αυτοδιοικητικές. Κατά τούτο, ο ρόλος τους είναι κομβικός, αφού με την πολιτική – κοινωνική τους παρουσία και δράση, στα πλαίσια του κόμματος, θα ασκούν επιρροή, (θετική ΄΄η αρνητική), στα μέλη, αλλά και στις τοπικές κοινωνίες. Αυτό, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι θα λειτουργούν μόνο ως «διακομιστές», άνωθεν αποφάσεων και εντολών, στα μέλη της οργάνωσης και, επικοινωνιακά, στις τοπικές κοινωνίες. Καθήκον τους θα είναι -εκτός των άλλων- να αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα των προβλημάτων και των αναγκών των τοπικών κοινωνιών, συνδιαμορφώνοντας -με διαφάνεια- λύσεις με θετικό για τις κοινωνίες πρόσημο, μέσω αμφίδρομης κοινωνικής και εσωκομματικής διαδικασίας, μακριά από «πονηρές» εξυπηρετήσεις μικρών ΄΄η και μεγάλων συμφερόντων. Επίσης, να μπορούν να αποκωδικοποιούν τις θέσεις των «αντίπαλων» κομμάτων, τόσο για θέματα τοπικού ενδιαφέροντος, όσο και εθνικού.

ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 8ης ΜΑΙΟΥ
Με γνωστή την ημερομηνία του Συνεδρίου, (20-22/5), για αρκετό διάστημα ακούαμε τη λέξη «αυτο-οργάνωση» ΄΄η τη φράση «διαδικασία αυτο-οργάνωσης». Αινιγματικά και τα δύο… Κανένας δεν ήξερε τι σήμαιναν… Οι περισσότεροι αναρωτιούνταν, «τι εννοούν οι ποιητές»; Να κάνει ο καθένας μία οργάνωση για τον εαυτό του…; Ενώ άλλοι, «Μα αφού είμαι μέλος. Πρέπει να κάνω κάτι, που δεν ξέρω, στα πλαίσια της περιβόητης αυτής αυτό- οργάνωσης»; Ερμηνεία δεν υπήρξε, ώσπου ξαφνικά ανακοινώθηκαν οι «fast track» διαδικασίες υποψηφιοτήτων και αρχαιρεσιών της 8ης Μαΐου, για Ν.Ε. και Δ.Ο, με ποσόστωση:33% γυναίκες και 10% νέοι έως 25 ετών!
Τετάρτη 4 Μαΐου οι υποψηφιότητες, Πέμπτη η ανακήρυξη των υποψηφίων, Κυριακή 8, οι εκλογές!
Ανακοινώθηκε πρώτα μια λίστα 24 υποψηφίων για τη Ν.Ε. και εν συνεχεία των Δ.Ο και των εκπροσώπων στο Συνέδριο.
Και το ερώτημα είναι: με ποια κριτήρια και σε ποιόν ΄΄η ποια υποψήφιο θα δώσουν αύριο την ψήφο τους τα μέλη; Για τους περισσότερους από τους υποψήφιους δεν υπάρχει ούτε καν φωτογραφική αναγνώριση…!
Κατ επανάληψη ο πρόσφατα εκλεγείς πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, σύντροφος Ανδρουλάκης, έχει μιλήσει για ανανέωση, για ανασυγκρότηση και νέα αρχή. Πολύ ωραία όλα αυτά και απολύτως αναγκαία, πολιτικά, κοινωνικά και εκλογικά. Αλλά, πολύ βιαστική η διαδικασία που αποφασίστηκε και απόλυτα αντιδεοντολογική.
1ον. Ανανέωση. Ναι. Αλλά σε τι και με τι; Σε πρόσωπα, σε ηλικίες, σε ιδέες, σε κοινωνική συμπεριφορά, σε πτυχία;
2ον. Εκλογή εκπροσώπων για το Συνέδριο. Με ποια κριτήρια θα ψηφιστούν, για ένα Συνέδριο που θα αποφασίσει για την ταυτότητα, το στίγμα και τις πολιτικές προτεραιότητες του Κόμματος;
3ον. Πως είναι δυνατόν να επιδιώκεις την κινητοποίηση των μελών για μαζική συμμετοχή στις εσωκομματικές διαδικασίες, χωρίς να προηγηθούν ανοιχτές συνελεύσεις – ολομέλειες, σε νομαρχιακό και δημοτικό επίπεδο, στις οποίες θα κατέθεταν τις θέσεις τους όλοι οι υποψήφιοι, προκειμένου τα μέλη να ακούσουν τι πρεσβεύουν για την ανασυγκρότηση του κόμματος και του ευρύτερου χώρου της Κεντροαριστεράς, για το τι σημαίνει σήμερα σοσιαλδημοκρατία στα πλαίσια της Ε.Ε., για τον τρόπο επίλυσης των μείζονων προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας και την αντιμετώπιση των εθνικών κινδύνων;
Πως θα ψηφίσουν, λοιπόν, αύριο τα μέλη; Με βάση το ονοματεπώνυμο των υποψηφίων; Με βάση τα τηλεφωνήματα που δέχτηκαν; (προσωπικά άνω των 30!!) Με βάση κάποιες γνωριμίες, ΄΄η κάποια συγγενική σχέση; ΄΄Η από υποχρέωση;
Το σίγουρο πάντως είναι ότι οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν το πολιτικό στίγμα όλων των υποψηφίων, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Τούτων δοθέντων το πιο ανησυχητικό είναι να οδηγούμαστε σε κρίσιμες διαδικασίες με επικράτηση, όχι της οικογενειοκρατίας που χαρακτηρίζει την κεντρική πολιτική σκηνή, με αποθέωση του «Μητσοτακισμού», αλλά της γονοκρατίας και της παρεοκρατίας, που τείνει να κυριαρχεί στην περιφερειακή πολιτική σκηνή.