Μπορούμε

Δύο από τις πλέον σημαντικές διαπιστώσεις και επισημάνσεις που λαμβάνουν ταυτοτικό χαρακτήρα σε κρίσιμες συγκυρίες για το κόμμα μας, ως ισχυρά στοιχεία συλλογικής συνοχής είναι αυτές που όλοι κατά καιρούς έχουμε υποστηρίξει: Είμαστε κόμμα εν κινήσει και θέλουμε να διευρύνουμε τις κοινωνικές μας ρίζες.

Μιας και η κομματική μνήμη επαναφέρει αυτές τις σταθερές, να θυμηθούμε ως συνέχειά τους και τη μεγάλη πρόκληση της οργανωτικής μας αντιστοίχισης, όπως καθιερώθηκε να λέμε, με την εκλογική μας βάση. Αυτές και αυτούς δηλαδή, που μας εμπιστεύθηκαν και εναπόθεσαν τις ελπίδες τους επάνω μας.

Το κόμμα δεν είναι ένα άψυχο υποκείμενο, δεν είναι κάτι που λειτουργεί χωρίς το συναίσθημα, δεν είναι κάτι που συνεπάγεται μια αυτοματοποιημένη διαδικασία συλλογής και επεξεργασίας στοιχείων που θα παράξει αποτελέσματα, χωρίς την καταβολή της ανθρώπινης πνευματικής και πρακτικής εργασίας.

Αντίθετα, είναι ένας ζωντανός οργανισμός που χρειάζεται οξυγόνο για να αναπνεύσει, έχει ανάγκη από πολλά περισσότερα μυαλά και χέρια για να μοχθήσουν, ενώ χρειάζεται και τις ρεαλιστικές προϋποθέσεις που θα του δώσουν τη δυνατότητα να συλλειτουργήσει μαζί με τους υπόλοιπους κοινωνικούς δρώντες μέσα στην όλη κοινωνική διεργασία με πολιτικούς όρους.

Μέσα σε αυτό το αναντίρρητο πλαίσιο και εν όψει του 3ου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι λογικό και επόμενο να υπάρχουν σκέψεις και προβληματισμοί για τη συλλογική μας πορεία. Να υφίσταται ένας ζωηρός και ιδεολογικά φορτισμένος διάλογος. Έτσι λειτουργούσε παραδοσιακά η Αριστερά, αυτό είναι το πολιτικό μας DNA. Φτάνει τα λάθη του παρελθόντος να είναι οδηγός μας για να πορευτούμε με σύνεση, οξυδέρκεια και ενωτική πνοή μπροστά στις προκλήσεις για τον πολιτικό μας χώρο.

Στην πολιτική έρχονται οι ώρες που πρέπει να πούμε τα μεγάλα ναι ή τα μεγάλα όχι για να προχωρήσουμε μπροστά. Είναι οι μέρες αυτές, που εύχεται όποιος ασχολείται με τα κοινά να τις αντικρίζει πιο συχνά γιατί έτσι αποκτούν νόημα οι μικρές και οι μεγαλύτερες καθημερινές κρίσεις και αξιολογήσεις. Έτσι, επιβεβαιώνουμε πως η πολιτική είναι ταυτόχρονα μια άκρως διδακτική εμπειρία από την οποία ότι καλό και προοδευτικό μαθαίνουμε, το αποδίδουμε στην ίδια την κοινωνία, της οποίας είμαστε μέλη. Έτσι, ολοκληρώνουμε το πολιτικό μας καθήκον σε μια διαδικασία που δεν είναι καθόλου γραμμική, αλλά βρίθει εμπειριών, γνώσεων και πρακτικών δουλεύοντας για το κοινό καλό και το συλλογικό συμφέρον.

Κάνοντας αυτές τις σκέψεις και συζητώντας τις προτεινόμενες καταστατικές αλλαγές με βεβαιότητα υπογραμμίζεται ότι:

1. Το μεγαλύτερο βάρος της πολιτικής μας δουλειάς πέφτει στις πλάτες των Οργανώσεών μας και των Νομαρχιακών Επιτροπών. Συμφωνούμε ότι θέλουμε πιο μαζικές αλλά και περισσότερες οργανώσεις. Σε κάθε περιοχή που είναι εφικτό, να ενώσουμε τις αγωνίες των πολιτών, να τις ομαδοποιήσουμε, να τις τροφοδοτήσουμε με τις δικές μας αντιλήψεις και ιδεολογικές καταβολές, να τις ενεργοποιήσουμε σε ένα πλαίσιο κοινής δράσης, να τις εναρμονίσουμε όπου μπορούμε αλλά και να αντλήσουμε από αυτές ό,τι θετικό βελτιώνει την καθημερινότητα. Με θέσεις και προτάσεις για κάθε θέμα που αφορούν στη δημόσια ζωή στον τόπο μας και τη σχέση κράτους – πολίτη να αρθρώσουμε πολιτικό λόγο. Το εγχείρημα της πολιτικής και κοινωνικής διεύρυνσης είναι ένα διαρκές ζητούμενο στη βάση της σταθερής τροχιάς που έχουμε συνομολογήσει τουλάχιστον από το 2012 έως και σήμερα.

2. Η ενεργός συμμετοχή έχει δεχθεί ένα τεράστιο πλήγμα. Η απαξίωση της πολιτικής και του πολιτικού προσωπικού είναι βεβαιωμένη πράξη. Είναι χρέος μας να επαναφέρουμε τις υγιείς κοινωνικές δυνάμεις που θα αναζωογονήσουν ξανά την πολιτική εν γένει. Έτσι, καλούμαστε να αναζητούμε συνεχώς τρόπους και μεθόδους που δεν κάνουν μόνον πιο δυνατό το ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. αλλά τονώνουν την αξιοπιστία των πολιτικών διεργασιών και επανανοηματοδοτούν την ισχύ της συμμετοχής στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων. Αν δεν το κάνουμε εμείς, η Αριστερά και ο προοδευτικός χώρος, τότε είναι βέβαιο πως δεν θα το κανείς άλλος.

3. Είναι καιρός να αναλογιστούμε πόσο αναποτελεσματικό είναι να πορευόμαστε με τη λογική πως εμείς και μόνον εμείς κατέχουμε τη μοναδική πολιτική αλήθεια. Τα καλέσματα ενίσχυσης των γραμμών μας κατά το πρόσφατο παρελθόν και η απόφαση της διεύρυνσης και του μετασχηματισμού είναι πολιτικές διεργασίες κοινωνικού χαρακτήρα που δεν μπορεί να έχουν στεγανά. Έχουν ως εχέγγυο την απαραίτητη ελευθερία της δημοκρατίας και τους τυπικούς και άτυπους κανόνες αυτορρύθμισης που τις καθορίζουν. Στην ανησυχία περί αλλαγής φυσιογνωμίας του κόμματός μας, απαντούν οι ίδιοι φυσικοί μηχανισμοί που υπαγορεύουν τη συλλογική μας λειτουργία, οι οποίοι έχουν παρελθόν, παρόν και μέλλον. Η μετεξέλιξη του κομματικού πεδίου δράσης θα πρέπει να μας προβληματίζει λιγότερο, καθώς θα προσεγγίζουμε τον κοινό μας στόχο. Οι αλλαγές των συνθηκών της κομματικής δουλειάς, δεν συνεπάγονται νομοτελειακά αλλαγές στους χαρακτήρες, τα οράματα και τις πεποιθήσεις των ανθρώπων της Αριστεράς.

4. Το συνέδριο ως ύψιστη δημοκρατική διεργασία των μελών του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. έχει την ευθύνη μέσα από το διάλογο και τον πλουραλισμό των απόψεων που θα διατυπωθούν να συνθέσει τις αποφάσεις που θα καθορίσουν την κομματική μας υπόσταση, κοιτώντας μπροστά. Έχουμε στα χέρια μας την πολιτική μας παρακαταθήκη, έχουμε και τις κοινωνικές ανάγκες των ημερών για να εξειδικεύσουμε τη στρατηγική που θα υπηρετήσουμε και τα προγραμματικά εργαλεία με τα οποία θα επιχειρήσουμε να κάνουμε πραγματικότητα, όσα οραματιζόμαστε σε μια νέα προοδευτική διακυβέρνηση.

5. Ζούμε εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες σε καθεστώς τηλε-δημοκρατίας. Για την πολιτική κοινωνιολογία μάλιστα, έχει ξεπεραστεί το στάδιο αυτό, καθώς αναφέρεται σήμερα στη μετα-δημοκρατία. Συνεπώς, είναι αργά για να εκφράσουμε φόβους μετατροπής του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. σε ένα κόμμα των προβεβλημένων. Κάποιοι πάντα θα είναι περισσότερο ή λιγότερο γνωστοί. Κάποιοι πάντα, περισσότερο ή λιγότερο θα μπορούνε να ανταποκριθούν την αρχιτεκτονική εικόνας και λόγου των Μέσων Ενημέρωσης. Προβεβλημένα στελέχη είναι και τα παλαιά στελέχη. Ο άξονας του προβληματισμού μας θα πρέπει να περιστρέφεται στο πως θα πλαισιώσουν την πολιτική μας προσπάθεια και νέα προβεβλημένα μέλη και στελέχη που ακτινοβολούν στην περιοχή της κοινωνικής τους δράσης, τις συλλογικές αξίες που έχουμε ανάγκη.

6. Όταν σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο οι γυναίκες αποκτούν μεγαλύτερη πολιτική οντότητα, φωνή και δράση, εμείς δικαιούμαστε να παραβλέπουμε την προοπτική αυτή; Είναι δημοκρατικό, είναι πρωτοπόρο, είναι αριστερό, είναι κοινωνική απαίτηση να λαμβάνουν περισσότερες γυναίκες ρόλο στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων και στην υλοποίησή τους. Πάμε μπροστά μόνον όταν ανατρέπουμε όσα αρνητικά κουβαλάμε από το παρελθόν, ως κοινωνία και ως κόμμα.

7. Καλούμαστε να εργαστούμε για το κομματικό μας υποκείμενο μέσα σε συνθήκες που είναι για την ευρύτερη κοινωνική πλειοψηφία, ψηφιακές. Το μήνυμά μας θα είναι αδύναμο, αν δεν εγκαινιάσουμε με καινοτόμο τρόπο και ουσιαστικό, τη ψηφιακή επικοινωνία με τα μέλη μας. Η ψηφιακή διακυβέρνηση μπορεί και υπερβαίνει πολλές δυσκολίες των καιρών μας, είναι χρήσιμη στην καθημερινότητα των πολιτών, γίνεται ολοένα και πιο αφομοιώσιμη από αυτούς, ενώ η νέα γενιά που είναι και το πιο έμπιστο κομμάτι μας στο εκλογικό σώμα, ζει και αναπτύσσεται μέσα από αυτή. Η υγειονομική πανδημία έφερε με επιτακτικό τρόπο την ηλεκτρονική λειτουργία στη δημόσια ζωή, στην εργασία, στην εκπαίδευση, στην υγεία, στις συναλλαγές, στην οικονομική δραστηριότητα κ.ο.κ.. Σήμερα, έχοντας αυτό ως τεχνολογικό δεδομένο μπορούμε να σχεδιάσουμε και να προσαρμόσουμε τη δράση μας στη ψηφιακή εποχή. Ο εμπλουτισμός της ενεργούς συμμετοχής με τη δυνατότητα διεξαγωγής ηλεκτρονικών ψηφοφοριών θα είναι αναγκαίο προαπαιτούμενο για τα χρόνια που έρχονται. Η πολλαπλότητα της ψηφιακής επικοινωνίας σε όρους αλληλεπίδρασης αποτελεί εφόδιο για να εργαστούμε μαζί με την κοινωνία με ένα δομημένο, οργανωμένο και αδιαμεσολάβητο τρόπο.

8. Ξεχωριστή θέση μέσα στα όσα συζητούμε έχει η εκλογή του Προέδρου και της Κεντρικής Επιτροπής από τη βάση. Πρόταση που αποφεύγει οποιοδήποτε ενδεχόμενο να χαρακτηριστούμε ως αρχηγικό κόμμα, δεδομένου ότι οι τελικές αποφάσεις για τις θέσεις και το καταστατικό μας θα έχουν παρθεί στο συνέδριο συλλογικά, από το σώμα των αντιπροσώπων. Η εκλογή της Κ.Ε. από τα μέλη του κόμματος συνολικά, σαφώς θα επηρεάσει τη σύνθεσή της. Είναι όμως, μια ειλικρινής αλλαγή που συνοδεύεται από τις ταυτόχρονες υποσχέσεις που δίνουμε, καλώντας τον κόσμο να ενταχθεί στο κόμμα μας. Η ίδια, έρχεται σε ευθεία και οριζόντια συμφωνία με όσα επιχειρούμε στο πλαίσιο της ενδυνάμωσης της συμμετοχής. Έχει αποδειχτεί πόσο θνησιγενής και πολιτικά ανώφελη είναι η παθητική παρακολούθηση της λειτουργίας μιας οργάνωσης από ένα μέλος. Θέλουμε ενεργά και ενημερωμένα μέλη για να ασκήσουν τοπικές και υπερ-τοπικές πολιτικές δράσεις. Η θέση για την Κ.Ε. έχει ως μοναδική πολιτική σκοπιμότητα, όσα θετικά αναμένουμε από τις ποιοτικές προεκτάσεις της πολυπόθητης διεύρυνσης.

Είναι κρίσιμο και απαραίτητο το επόμενο χρονικό διάστημα να συζητήσουμε, να προβληματιστούμε και να αναζητήσουμε τις καλύτερες επιλογές με ενότητα και καθαρότητα. Να μιλήσουμε ανοιχτά και με ανεκτικότητα στη διαφορετική άποψη χωρίς να αποφύγουμε όμως, την ευθύνη λήψης αλλά και υλοποίησης σημαντικών αποφάσεων για τα δύσκολα που έχουμε μπροστά μας. Δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε όταν ακολουθούμε τις δημοκρατικές διαδικασίες παντού.
Στην κληρονομιά της ανοικτότητας και της συμμετοχής που οφείλουμε να παραδώσουμε στις νεότερες γενιές, ποιος μπορεί να πει όχι.

* Ο Πρόδρομος Θεοδουλίδης είναι Επικοινωνιολόγος και Πολιτικός Αναλυτής.