Ευτυχώς που υπάρχουν και αυτά…

Για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο λόγος, που παρέχουν πηγές πληροφόρησης αλλά και διαύλους επικοινωνίας! Αυτό ειδικά σε μια εποχή που σε παγκόσμια κλίμακα συγκροτήματα μέσων μαζικής επικοινωνίας ειδικά τα τηλεοπτικά βρίσκονται σε χέρια ολιγαρχών, ως εργαλεία πίεσης για το ξεπούλημα υλικών και ηθικών αξιών με στόχο το κέρδος…

Ασφαλώς από τα social media ό,τι περνάει δεν είναι πάντα αληθινό, αλλά το σίγουρο είναι πως μέσα απ’ αυτά δημοσιοποιούνται ειδήσεις και καταγγελίες που αυτά δεν θα γίνονταν ποτέ γνωστά σ’ ένα κοινό που όλο και αυξάνει!

Σ’ αυτά οφείλεται και η αποκάλυψη του ναρκοβιασμού της 24χρονης! Αν δεν ήταν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και κυρίως ο ακτιβιστής που πρώτος τράβηξε τη «κουρτίνα» της παρασιώπησης, το χαπάκι της νάρκωσης με το οποίο πότισαν οι φερόμενοι βιαστές το θύμα τους, θα εξακολουθούσε να επιδρά καταλυτικά και σ’ ολόκληρη τη κοινωνία.

Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά των social media με επικριτικές αναρτήσεις, όχι κατά των ναρκοβιαστών, αλλά για το θύμα: «Γιατί βρέθηκε στη σουίτα του ξενοδοχείου η 24χρονη; Θα πρέπει κάποιος να γνωρίζει όλα τα γεγονότα προτού βγάλει συμπεράσματα…» ή «ας πρόσεχε, πάρτι δεν γίνονται σε δωμάτια ξενοδοχείου φίλη μου…» και πολλά άλλα απαξιωτικά…

Και είναι γυναίκες οι μεμφόμενες την 24χρονη με το γνωστό: «τα ‘θελε και τάπαθε, ας πρόσεχε…» Είναι ένας μισογυνισμός γένους θηλυκού, επιτυχία του συστήματος καταπίεσης, που πέτυχε να το υπερασπίζονται άτομα που ανήκουν στην καταπιεζόμενη ομάδα! Λες και δεν είναι δικαίωμα της κάθε κοπέλας να συμμετέχει σε όποιο πάρτι θέλει και όπως θέλει αυτή και όχι όπως γουστάρουν τα άρρωστα ανθρωποειδή κτήνη.

Κρατήστε το σκεπτικό των παραπάνω αναρτήσεων, είναι πολύ σίγουρο στην εξέλιξη της υπόθεσης και όσο θα αποκαλύπτεται το κοινωνικό «βάρος» των καταγγελλόμενων ως βιαστών, να το συναντήσουμε από τους ίδιους και ειδικά από τους χειριζόμενους την υπεράσπιση τους. Με το υποτιθέμενο «οικειοθελές» των θυμάτων και λόγω «ελλιπών στοιχείων» από παραλήψεις της ερευνητικής διαδικασίας, υπήρξαν κατά το παρελθόν απαλλακτικές αποφάσεις…

Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε μπροστά στη κάμερα του δημοσιογράφου η 24χρονη Γεωργία Μπίκα, ο ιατροδικαστής την εξέτασε μετά 3 ημέρες από τη κατάθεσή της στο αστυνομικό τμήμα. Και πέρασαν άλλες 13 μέρες για να κινηθεί η διαδικασία εισαγγελέα και ανακριτή και είκοσι ολόκληρες μέρες μέχρι να κατασχεθούν υπολογιστές και κινητά των εμπλεκομένων στο βιασμό! Χρονοκαθυστερήσεις πολλαπλές μήπως τυχαίες; Η συνέχεια θα το δείξει…

Εκεί λοιπόν που η υπόθεση ήταν θαμμένη και δεν έπαιζε στα κανάλια για πάνω από ένα δεκαήμερο, πήραν ξαφνικά φωτιά τα πρωινάδικα και τα δελτία ειδήσεων∙ κρατώντας όμως διακριτικά αποστάσεις για τη ταυτότητα των πρωταγωνιστών, ενώ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είχαν δημοσιοποιήσει εξ αρχής το προφίλ και το… βαρύ πορτοφόλι τους!

Εδώ ακριβώς ελλοχεύει ο κίνδυνος να μπει ο ναρκοβιασμός, στο τηλε-μίξερ μετατρέποντας τον σ΄ ένα ροζ «αστυνομικό» σήριαλ, όπως διαφαίνεται και από τη «διαρροή» των προανακριτικών καταθέσεων με τη δημοσίευσή τους σε… φιλόξενα ΜΜΕ! Ακόμα έγινε προσπάθεια να λεκιαστεί το πρόσωπο του θύματος, από «μαιτρ» του δικαστικού ρεπορτάζ, με το ερώτημα: «Μήπως υπήρχε και οικονομικό όφελος;» Ενώ παράλληλα άρθρο σε «σοβαρό» φύλλο, προανήγγειλε πως: «είναι κομμάτι δύσκολο να αποδείξει τη δυνατότητα των όσων καταγγέλλει…» και ο νοών, νοείτο…

Μετά από αυτά ελπίδα τα συγκεκριμένα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το κύμα κοινωνικής συμπαράστασης με μαχητικές συγκεντρώσεις συλλογικοτήτων και ειδικά της νεολαίας όπως η προχθεσινή, προκειμένου να εμποδίσουν να στηθεί απαλλακτικό σκηνικό «συναίνεσης της συνεύρεσης…»

Αυτοί οι «θεσμοί» αποτελούν το μοναδικό αντίδοτο στη μπόχα μιας συστημικής πτωμαΐνης που πνίγει την καθημερινότητα σ’ όλες τις εκδοχές.