Ο Μαχειμάρης για τη βράβευση του Μητροπολίτη από το Δήμο Νότιας Κέρκυρας

Λίγα λόγια του Δημάρχου Βόρειας Κέρκυρας Γιώργου Μαχειμάρη στον απόηχο της βράβευσης του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Κερκύρας Παξών και Διαποντίων Νήσων κ.κ Νεκταρίου από το Δήμο Νότιας Κέρκυρας.

Αναλυτικά:
Στις 23 Οκτωβρίου 2022 πραγματοποιήθηκε στο Δήμο Νότιας Κέρκυρας τιμητική εκδήλωση για τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την εκλογή, χειροτονία και ενθρόνιση του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Παξών και Διαποντίων Νήσων κ.κ Νεκτάριου ενώ κατά τη διάρκεια της ο Δήμαρχος Νότιας Κέρκυρας κ. Κων/νος Λέσσης τον ανακήρυξε με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου επίτιμο δημότη.
Η πράξη αυτή δεν αποτελεί συνήθη απονομή ευχαριστίας προς τος πρόσωπο του Σεβασμιότατου αλλά έκφραση των συναισθημάτων δια το πλήθος των «μεμαρτυρημένων και κεκρυμμένων ευεργεσιών» και υπηρεσιών του στην κοινωνία της Κέρκυρας.
Το σχέδιο Του Θεού επεφύλαξε σε εμάς ,η σεπτή ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 11 Οκτωβρίου 2002 να τον αναδείξει Μητροπολίτη Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων.
Και ήρθε στην Κέρκυρα, με το όνομα Νεκτάριος.. όνομα συνώνυμόν της υπομονής, της δημιουργίας ,της αρετής και της ανθρωπιάς.
Ήρθε στην Κέρκυρα διάδοχος μίας ακολουθίας σπουδαίων Επισκόπων, οι οποίοι εργάστηκαν κατά Θεόν και άφησαν ανεξίτηλη την σφραγίδα της αποστολής τους στις καρδιές των ανθρώπων.
Ήρθε στην Κέρκυρα «έχοντας κατά νουν να αναπτύξει «ό παρέλαβε» και να συνδράμει με τα δικά του χαρίσματα και τις δικές του δυνάμεις στην μαρτυρία περί της ελπίδος της πίστεως στους ανθρώπους, τους οποίους κλήθηκε να διαποιμάνει».
Και αγάπησε τον τόπο μας, που έγινε το ξαπόσταμα της πορείας του … ο τόπος που « επανατροφοδοτεί και ξαστερώνει το λογισμό του»… Και αγάπησε τον τόπο μας που έγινε ο χώρος του, ο τόπος του, η νέα του πατρίδα, Και αγάπησε και την αποστολή του, μη φειδόμενος κόπων και προσευχής.
Αναζητητής μιας νέας ποιμαντικής που ο λόγος δεν θα είναι κενός αλλά έμπλεος νοημάτων που ο κάθε άνθρωπος θα τον ανακαλεί για να αντιμετωπίζει με καρτερία και προσευχή τα συμβαίνοντα στη ζωή του.
Πράγματι η αδιάλειπτος παρουσία του επί 20 έτη ως Μητροπολίτης στο νησί μας σηματοδότησε μια νέα αναγεννητική ποιμαντική η οποία σχετίζεται με το κάλεσμα προς τον κάθε άνθρωπο. Μακρόθυμος, ταυτόχρονα συγχωρητικός, υπομονετικός, ασκητικός, διαλλακτικός, αληθινός πνευματικός πατέρας. Η διακονία του στο νησί μας γέμει παραδειγμάτων και περιστατικών στην πόλη και στα χωριά… Κοντά στην πολύτεκνη οικογένεια, στον εργαζόμενο, στον άνθρωπο του μόχθου, στον επιστήμονα, δίπλα στον εμπερίστατο άνθρωπο, στη μαθητιώσα και σπουδάζουσα νεολαία.. Δίδει ψηλαφητό περιεχόμενο στη ρήση του Αποστόλου Παύλου στην προς Ρωμαίους επιστολή, «πίστις άνευ έργων νεκρά εστί». Και το πρωτοπόρο φιλανθρωπικό του έργο στη Μητρόπολή μας ξεπερνά τις ανθρώπινες δυνατότητες. Είναι ,το αποτύπωμα του ελέους της αγαθοποιίας και η απόλυτος εφαρμογή της εντολής του Κυρίου μας «Αγαπάτε αλλήλους». Καρπός της ποιμαντικής πρωτοβουλίας του και η Σχολή Γονέων που λειτουργεί ανελλιπώς ( διαδικτυακά την περίοδο της πανδημίας) 20 έτη στο πλαίσιο της προσπάθειας ενίσχυσης του θεσμού της οικογένειας και καλλιέργειας προβληματισμού για θέματα που απασχολούν γονείς και παιδιά.
Ο λόγος του στη γλώσσα του λαού, απλός, κατευναστικός, αγαπητικός, παιδευτικός και καθοδηγητικός. Προσηνής προς όλους, καλεί να θέσουμε τα χέρια «επί των τύπον των ήλων» για να γνωρίσουμε βιωματικά την αλήθεια, να νιώσουμε την αναστάσιμη χαρά, να ζήσουμε την ελπίδα της σωτηρίας.
Βέβαιος ων ότι θα προσκρούσω στην περιλάλητον σεμνότητα του δεν θα αναφερθώ λεπτομερώς στο πολυσχιδές κοινωνικό του έργο . Ένα έργο που εξελίσσεται καθημερινά , με τη συμπαράσταση και την αγάπη κλήρου και λαού.
Θα πω όμως πως 22 χρόνια μετά, το έργο του αναπτύχθηκε πάνω στις κατευθυντήριες γραμμές, τις οποίες υποσχέθηκε στον ενθρονιστήριο λόγο του στον οποίο περιέγραψε τις προοπτικές της ποιμαντορίας του και οι οποίες μεταξύ άλλων καταγράφουν…
«Να βαστάξει τα βάρη του ποιμνίου του. Να μεριμνήσει για την υλική τροφή…, σε όσους έχουν ανάγκη, και για την πνευματική τροφή του Ευαγγελίου για όλους, ακολουθώντας την οδό του επανευαγγελισμού, αξιοποιώντας κάθε πρόσφορο μέσο, ακόμη και της σύγχρονης τεχνολογίας. Να συναντηθεί με τους νέους. Να δείξει στην οικογένεια ότι η Εκκλησία έχει προτάσεις ζωής γι’ αυτήν. Να ενισχύσει την φιλανθρωπία με την βοήθεια των Ιδρυμάτων που υπήρχαν και με νέες πρωτοβουλίες. Να μην αφήσει τους εν φυλακή, εν γήρατι και εν ασθενεία ευρισκομένους απαράκλητους. Να συνεργαστεί με τους φορείς και τους θεσμούς της κοινωνίας με γνώμονα την ενότητα και την ανάπτυξη του τόπου. Να απευθυνθεί στην εκπαιδευτική κοινότητα με σκοπό την συμπόρευση. Να παλέψει για την διαφύλαξη του πολιτισμού και την κληροδότησή του στις επόμενες γενιές. Να προχωρήσει σε εκδόσεις και να βοηθήσει στην μαρτυρία της πίστης, της παράδοσης και της ιστορίας που η Εκκλησία μας κομίζει προς όλους όσους επιθυμούν να επισκεφθούν τα νησιά που διαποιμαίνει, ανοίγοντας νέους δρόμους επικοινωνίας…. Να κρατήσει σχέσεις αλληλοσεβασμού και αγάπης με τη ρωμαιοκαθολική κοινότητα. Να εργαστεί και να συνεργαστεί με τον ιερό κλήρο, μεριμνώντας για την καλλιέργεια και ανανέωσή του. Να στηρίξει τις οικογένειες των κληρικών. Να ενισχύσει μέσα από ένα πνεύμα ελευθερίας, πατρότητας και προσευχής το έργο των μοναστηριών. Να συμπορευθεί με το λαό του Θεού, βαδίζοντας ανάμεσά του, με την τέλεση του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας ακόμη και στα πλέον έσχατα σημεία, ενώ με τη συνεχή προσευχή και την έκφραση παντοειδούς αγάπης να δείξει ότι η Εκκλησία αγκαλιάζει τον σύνολο άνθρωπο».
Εύχομαι, η Θεία χάρη να ενισχύει το ποιμαντορικό του έργο και να του χαρίζει απλόχερα πραότητα, σοφία, πνευματικότητα και αξιοσύνη, αρετές με τις οποίες καθοδηγεί και εμπνέει όλα αυτά τα χρόνια λαό και κλήρο.