Την παραίτησή του από τη ΤΟΜΥ της πόλης της Κέρκυρας (το κέντρο υγείας της πόλης) και, γενικά, από το ΕΣΥ υπέβαλλε σήμερα το πρωί ο γενικός ιατρός και πρώην διοικητής του Νοσοκομείου, Φοίβος Κακαβίτσας, διαμαρτυρόμενος για την παράνομη, όπως υποστηρίζει, απόφαση να υποχρεωθεί λόγω έλλειψης προσωπικού σε 14 εφημερίες κάθε μήνα!
“Απέναντι στις εργασιακή εξουθένωση, διαλέγω την αξιοπρέπεια”, δηλώνει σε ανάρτησή του στο Facebook, με την οποία γνωστοποίησε την απόφασή του και δημοσιοποίησε μαζί το έγγραφο παραίτησης.
Η απόφαση αυτή ελήφθη όταν του γνωστοποιήθηκε ότι εφεξής, θα πρέπει να εφημερεύει κάθε δεύτερη μέρα (!!!), αφού υποχρεούνται να εκτελεί 14 εφημερίες το μήνα με εξουθενωτικό ωράριο και εκτός κάθε θεσμικού πλαισίου, λόγω της μεγάλης έλλειψης προσωπικού.
“Ακόμα και οι φυλακισμένοι έχουν κάποια απογεύματα ελεύθερα”, τονίζει στο κείμενο της παραίτησης, καταγγέλλοντας πως αιτία της επιβαλλόμενης υπερεργασίας δεν είναι η πανδημία αλλά η άρνηση από πλευράς πολιτικής ηγεσίας να γίνουν έστω και οι άκρως απαραίτητες ελάχιστες προσλήψεις για να μπορεί να λειτουργεί μία δομή όμως η ΤΟΜΥ της πόλης της Κέρκυρας.
Εντύπωση, πάντως, προκαλεί η γνωστοποίηση από πλευράς διοίκησης της μονάδας του ΤΟΜΥ η απόφαση για τις εφημερίες αμέσως μετά την επίσκεψη του τομεάρχη Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην Υπουργού Ανδρέα Ξανθού στο νησί, τον οποίο συνόδευε ο κ. Κακαβίτσας ως μέλος της Νομαρχιακής αλλά και της Ομάδας Υγείας του κόμματος…
Η δήλωση Κακαβίτσα
Μετά την απαίτηση της διεύθυνσης για να πραγματοποιώ εφεξής 14 εφημερίες το μήνα, μόνη αξιοπρεπής λύση ήταν αυτή της παραίτησης μου από το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Μέχρι τώρα έκανα 10 εφημερίες το μήνα, που ήταν ήδη εξουθενωτικές ως ωράριο (1 στις 3 μέρες εσώκλειστος στο ΚΥ για να καταλαβαινόμαστε), ελπίζοντας ότι θα έρθουν και καλύτερες μέρες. Αυτό παρότι η υπερεργασία δεν οφείλονταν στην πανδημία, αλλά απλά στην έλλειψη προσωπικού, μετά την παραίτηση μιας συναδέλφου το καλοκαίρι που ποτέ δεν αντικαταστάθηκε…
Η αλήθεια είναι ότι οταν διάλεξα την ειδικότητα του οικογενειακού ιατρού, πάντα σκεφτόμουνα τον εαυτό μου να εργάζεται εντός του δημόσιου συστήματος υγείας.
Δυστυχώς κάποιοι επέλεξαν την εργασιακή εξουθένωση του προσωπικού στο ΕΣΥ και την ουσιαστική εκδίωξη του από το σύστημα.
Δεν με πείραξαν ούτε τα χρωστούμενα των εφημερίων (πολλές φορές για ολόκληρους μήνες, αυτά πάντα υπήρχαν), ούτε η δουλειά (σε όλες τις εφημερίες λέω σε κόσμο που δεν βρίσκει ραντεβού το πρωί, να έρθει να τον εξυπηρετήσω), δε με πείραξαν οι 83 μέρες κανονικής άδειας που μου οφείλονται (νταξ’ αυτό με πείραξε λίγο, αλλά την πάλευα).
Δεν εκβιάζω κανένα, ξέρω ότι το σύστημα θα λειτουργήσει και χωρίς εμένα. Πάντα λειτουργεί.
Το θέμα όμως δεν είναι μόνο το σύστημα. Πέρα από λειτουργοί του συστήματος, είμαστε και άνθρωποι, έχουμε οικογένειες και δε μπορεί να δουλεύεις από τις 8 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ κάθε μέρα, εκλιπαρώντας για 1 ή 2 απογεύματα ελεύθερα στη βδομάδα….
Απέναντι στις εργασιακή εξουθένωση, διαλέγω την αξιοπρέπεια.
Καλημέρα σας
Ηλιας στο Δημόσιο “ευχαριστώ” του Γ. Μαυρωνά προς το προσωπικό του Νοσοκομείου: “Ντροπή να χρησιμοποιείς το πρόβλημα. υγείας της. κόρης σου για να. αραδιάσεις πολιτικό μανιφέστο.” Αυγ 10, 17:53
