Το μήνυμα Μαχειμάρη για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου

Το μήνυμα του Δημάρχου Βόρειας Κέρκυρας για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.

Το μήνυμα

Υπάρχουν μέρες που τίποτα δεν προμηνύει τι θ ακολουθήσει. Μια τέτοια μέρα 81 χρόνια πριν, στις 6 το πρωί οι σειρήνες της αντιαεροπορικής άμυνας ξύπνησαν την Ελλάδα. Διαφορετικό είχε πέσει να κοιμηθεί το έθνος τη νύχτα που πέρασε, διαφορετικό ξυπνούσε. Η είδηση που έτρεχε από στόμα σε στόμα: «Πόλεμος! οι Ιταλοί εισβάλλουν».
Και η επιβεβαίωση: το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν του Γενικού Στρατηγείου, που βγήκε σ’ έκτακτες εκδόσεις των εφημερίδων κοντά το μεσημέρι, έδωσε με λιτή αξιοπρέπεια τον τόνο στην όλη υπόθεση. Το κείμενο, που επέζησε και προκαλεί ρίγη συγκίνησης όσα χρόνια κι αν περάσουν, μπήκε στην Ιστορία: «Αι Ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από της 5:30 πρωινής τής σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους».
Στα μάτια των ανθρώπων που αντικρίζονταν, έφεγγε ένα χαρούμενο ξάφνιασμα, σάμπως όλος αυτός ο κόσμος, ο μέχρι χτες βουτηγμένος στην καθημερινότητα και στη βιοπάλη, μάθαινε ξαφνικά πως έχει μέσα του κρυμμένα νιάτα.
Κι εκεί – πέρα, στα σύνορα, βροντούσε το κανόνι. Σε περισυλλογή βαθύτατη, με κλεισμένα μάτια, το άκουγε μέσα της κάθε ελληνική ψυχή.
Κι’ ο καθένας, ένιωθε να ξυπνάει μέσα του «ο γίγαντας» , η επίγνωση πως τρεις χιλιάδες χρόνια ιστορίας τον καλούν με τ’ όνομά του, να τα δικαιώσει, να τα υπερασπίσει. Η εκλογή της Μοίρας ήταν βαριά, αλλά στο προσκλητήριο του καθήκοντος , η τιμή πολύ μεγάλη.

Τρία γράμματα περικλείουν το ηθικό μεγαλείο του Έλληνα στις κρισιμότερες φάσεις της ιστορίας : ΤΟΥ ΟΧΙ. Μ αυτή τη λέξη απάντησε ο λαός μας στο άγγελμα του πολέμου κι έτρεξε να υπερασπιστεί την πατρίδα του, με το χαμόγελο στα χείλη.
Κι όταν μετά την ήττα και τη συντριβή των Ιταλών του Μουσολίνι, οι μεραρχίες του Χίτλερ κατέκλυσαν την Ελλάδα και η σημαία του αγκυλωτού σταυρού βεβήλωσε τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, η ελληνική ψυχή παρέμεινε ελεύθερη, αδούλωτη. Ο αγώνας εναντίον του κατακτητή, εναντίον των δυνάμεων του φασισμού και της κατοχής στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δεν σταμάτησε.
Οι διωγμοί, τα βασανιστήρια, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι εκτελέσεις, η πείνα, αντί να κάμψουν την αντοχή του ελληνικού λαού , θέριεψαν την ψυχή και το πάθος για ελευθερία, ανανέωσαν τις δυνάμεις του να συνεχίσει τον αγώνα υπέρ βωμών και εστιών.

Τιμούμε λοιπόν σήμερα την 28η Οκτωβρίου, όχι σαν μια απλή επέτειο, αλλά σαν μια εθνική υποθήκη, ιστορική και ηθική προσταγή.
Τη μετατρέπουμε σε βίωμα, αγώνα και αντλούμε το μεγάλο μήνυμα της αισιοδοξίας, ελπίδας, ενότητας, αλληλεγγύης, πίστης και εγκαρτέρησης. Όταν οι λαοί είναι προικισμένοι με αρετή και εμποτισμένοι με βαθειά ιστορική συνείδηση, δεν υπολογίζουν την υλική ισχύ και τα πολεμικά σίδερα, γιατί γνωρίζουν πως η ζωή τους πραγματώνεται με πράξεις αρετής και με θυσίες, πολεμούν για το παρόν και το μέλλον τους με τη λάμψη που είναι ικανός ο Ελληνισμός ν’ αναδύσει όταν πιστεύει στο δίκιο του , με την αψηφισιά του θανάτου και την ακατάβλητη θέληση της ζωής.

Αποτίνουμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης με σεβασμό και συγκίνηση στους αφανείς και επώνυμους ήρωες του 1940, οι οποίοι με αυταπάρνηση και αυτοθυσία έπραξαν το καθήκον και προσέφεραν και τη ζωή τους στον κοινό αγώνα για την ελευθερία του έθνους, την τιμή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια .
Το ηρωικό πάνθεον όμως αγγίζει και κάθε σπίτι στην Κέρκυρα διότι το συγκροτούν οι παππούδες μας, οι θείοι μας, οι συγγενείς μας, οι συγχωριανοί μας. Ας σημειώσουμε εδώ πως στην ιστορία της Κέρκυρας και στα γεγονότα , από διάφορες πηγές και αρχεία, καταγράφονται πτυχές που δε μνημονεύονται συχνά. Όπως : η δράση, συμβολή του «Λόχου του Θανάτου» που ξεκίνησε από την Κέρκυρα και με Κερκυραίους, για κυνηγήσει του Ιταλούς στη Θεσπρωτία (Λόχος Λατζίδη ή αποβατικό απόσπασμα ) και θυσιάστηκε, ή «η κόλαση του Δάντη» που έζησε η Κέρκυρα στη διάρκεια του 2ου Παγκόσμιου πολέμου σε μέρες-νύχτες δεκάδων βομβαρδισμών με καταστροφές εμβληματικών κτιρίων της.

ΤΙΜΑΜΕ ΚΑΙ ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΣΟΝΤΩΝ εκείνους που «ώρισαν στη ζωή των να φυλάγουν Θερμοπύλες, ποτέ από το χρέος μη κινούντες».

Εκείνους που στην επίκληση του ονόματός τους, απαντούμε νοερά για τον καθένα τους, όχι «Απών», αλλά: «Παρών, έπεσε υπέρ Πίστεως και Πατρίδος».

Και θα είναι αιώνια η μνήμη όλων των Ελλήνων που αγωνίστηκαν για την πίστη τους στην ελευθερία, για την πατρίδα τους, την ιστορία τους, το συνάνθρωπο τους.
Με το βλέμμα στην γαλανόλευκη να κυματίζει ελεύθερα και με την ευχή να μας προστατεύει η Αγία Σκέπη της Παναγίας που γιορτάζει σήμερα , ατενίζουμε την επέτειο του 1940 ως μόνη  απάντηση εκείνη του ΟΧΙ απέναντι σε ό,τι απειλεί την ανθρώπινη υπόσταση. Και λέμε ΝΑΙ στα νιάτα που καμαρώνουμε στις παρελάσεις. Θα μας φθάσουν και θα μας περάσουν. Σε χέρια καλύτερα από τα δικά μας θα εμπιστευθούμε την κληρονομιά μας.

Τιμή και δόξα στους αθάνατους νεκρούς του έπους του ’40.
Τιμή και δόξα σ’ αυτούς που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια.

…ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Για σένα θα δακρύσει από χαρά ο ήλιος» (Ο.Ελύτης)

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.