Με επιτυχία η εκδήλωση για τα 150 χρόνια από την Παρισινή Κομμούνα

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση που διοργάνωσε η Τομεακή Επιτροπή Κέρκυρας του ΚΚΕ με αφορμή τη συμπλήρωση 150 χρόνων από την Παρισινή Κομμούνα του 1871. Εισηγητής στην εκδήλωση ήταν ο Κωστής Μπορμπότης, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ ενώ μετά την αρχική ομιλία, μέσα από ερωτήσεις και παρεμβάσεις, αναπτύχθηκε πλούσιος προβληματισμός και διάλογος.

Σύμφωνα με το ΚΚΕ
Στην εισήγησή του ο ομιλητής, αναφερόμενος στην αξία της μελέτης για την Κομμούνα επισήμανε ότι: “Την Κομμούνα ασφαλώς δεν την μνημονεύουμε σήμερα μόνο για να θυμόμαστε το ηρωικό παρελθόν της, αλλά για να αντλούμε δύναμη και διδάγματα για το παρόν και το μέλλον.
Η πείρα της προσέφερε σπουδαίο υλικό που μελέτησαν πρώτα και κύρια οι Μαρξ και Ένγκελς στην εποχή τους, οι οποίοι άλλωστε συμμετείχαν δραστήρια στα γεγονότα, είχαν αλληλογραφία με στελέχη της Κομμούνας δίνοντας συμβουλές και υποδείξεις, υπερασπίστηκαν την Κομμούνα με τα γραπτά και τη δράση τους απέναντι στη λυσσαλέα επίθεση της αστικής τάξης. Ενώ στη συνέχεια ο Λένιν, αξιοποίησε την πείρα της Κομμούνας αντλώντας συμπεράσματα που καθοδήγησαν τη δράση των μπολσεβίκων στην Οκτωβριανή Επανάσταση.
Διαχρονικά διδάγματα, που σήμερα εμπλουτίζουν τη δική μας πάλη, τώρα που η σκυτάλη έχει περάσει στα δικά μας χέρια, στο σημερινό κομμουνιστικό κίνημα, για τις νέες εφόδους, την πάλη για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό στις σύγχρονες συνθήκες.”
Στη συνέχεια και σχετικά με τα βασικά συμπεράσματα γύρω από το αστικό κράτος και τη σύγκρουση με τη δικτατορία του κεφαλαίου, ο Κ. Μπορμπότης σημείωσε: ” Η Κομμούνα ανέδειξε ότι η εργατική τάξη δεν αρκεί απλά να καταλάβει την έτοιμη κρατική μηχανή, αλλά ότι πρέπει να την τσακίσει και να την αντικαταστήσει με την επαναστατική εργατική εξουσία, τη δικτατορία του προλεταριάτου. Προσέφερε παράλληλα με την πείρα της τα πρώτα δείγματα συγκρότησης και δράσης των νέων επαναστατικών οργάνων εξουσίας, διαμόρφωσε με το έργο της πρακτικές και θεωρητικές αρχές.
Εξάλλου, η σύγκρουση με την αστική τάξη και το κράτος της πέρασε από διάφορες φάσεις στους μήνες που μεσολάβησαν από το καλοκαίρι του 1870 και το ξέσπασμα του Γαλλοπρωσικού πολέμου ως το Μάρτη του 1871.

Ο λαός συγκρούστηκε διαδοχικά με τη μοναρχία που τον οδήγησε στον πόλεμο, με την αστική δημοκρατική κυβέρνηση που συγκροτήθηκε μετά την ήττα στο Σεντάν και την πτώση της μοναρχίας στις 4 Σεπτέμβρη του 1870 (η οποία αυτοανακηρύχθηκε σε «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας»), με την κυβέρνηση που συγκροτήθηκε από την Εθνοσυνέλευση που αναδείχθηκε με γενικές εκλογές το Φλεβάρη του 1871.
Ο λαός του Παρισιού και η Κομμούνα ασφαλώς δεν θεώρησαν χρέος τους να «σεβαστούν» την κοινοβουλευτικά εκλεγμένη αντιδραστική Εθνοσυνέλευση, και όταν αυτή αποπειράθηκε να αφοπλίσει το Παρίσι στις 18 Μάρτη, ο λαός ξεσηκώθηκε και η εξουσία πέρασε στα χέρια της ΚΕ της Εθνοφρουράς.
Όπως εύστοχα αναφέρει ο Μπ. Μπρεχτ για τους Κομμουνάρους: «το αληθινό τους ψηφοδέλτιο είναι η σφαίρα του ντουφεκιού τους»”
Στο κλείσιμο της εισήγησης ο ομιλητής επικεντρώθηκε στη δύναμη που πρέπει να αντλούμε από τέτοιες στιγμές της ιστορίας που πρέπει να μας εμπνέουν για το σήμερα και το αύριο, λέγοντας: “Η Κομμούνα ηττήθηκε. Αλλά άφησε έναν φάρο που γεμίζει τους εργάτες όλου του κόσμου με έμπνευση και με θαυμασμό, άνοιξε δρόμο για τη νικηφόρα σοσιαλιστική επανάσταση στη Ρωσία το 1917.
Πριν από την Κομμούνα ηττήθηκαν στρατιές ολόκληρες από τα λαϊκά κινήματα των καταπιεσμένων του παρελθόντος. Ο Σπάρτακος και οι δούλοι που εξεγέρθηκαν. Οι Γερμανοί χωρικοί που ξεσηκώθηκαν το μεσαίωνα. Μετά την Κομμούνα ηττήθηκαν οι επαναστάσεις στη Γερμανία, την Ουγγαρία, τη Φινλανδία το 1918. Το 1949 ηττήθηκαν οι Έλληνες μαχητές του ΔΣΕ.
Οι ήττες του παρελθόντος είναι επίπονες, πικρές, είναι όμως μόνο ο πρόλογος για τις νίκες του μέλλοντος. Είναι η συσσωρευμένη πείρα του επαναστατικού ρεύματος, που γίνεται όπλο για τις επόμενες μάχες.
​Η Παρισινή Κομμούνα σήμερα οπλίζει με έμπνευση, δύναμη, συμπεράσματα και θέληση, γι’ αυτό η φετινή επέτειος των 150 χρόνων γιορτάζεται από τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες σε ολόκληρο τον κόσμο. Φωτίζει το δρόμο για την οριστική νίκη του σοσιαλισμού-κομμουνισμού.”