Πως το ΚΙΝΑΛ, επηρεάζει ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ…

Μέσα στις επόμενες ώρες, θα έχουμε μάθει τον επόμενο αρχηγό του ΚΙΝΑΛ. Όμως, την πολιτική δυναμική που θα αναπτύξει, μέσα στο διπολικό πολιτικό μας σκηνικό, θα χρειαστεί σαφώς περισσότερος χρόνος για να την μάθουμε.

Τις τελευταίες ημέρες, πριν τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στο ΚΙΝΑΛ, τα δύο μεγάλα κόμματα, – Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ – , «έκαναν διακριτικά στην άκρη», δείχνοντας μια επιφανειακή πολιτική αδιαφορία, πέραν των όποιων πολιτικά θεμιτών και κρυφών τους επιθυμιών και επιδιώξεων.

Η αλήθεια όμως είναι ότι, και οι δυο τους, «καίγονται» για τα όσα συμβαίνουν στον χώρο του κοινωνικού κέντρου, που καλύπτει το ΚΙΝΑΛ, ενός πολιτικού χώρου από τον οποίον και οι δυο τους έχουν προσελκύσει ψηφοφόρους.

           Απλή Αναλογική –  Αριθμητική – Κυβέρνηση

Θεωρητικά, η εκλογή αρχηγού στο ΚΙΝΑΛ, δεν ενδιαφέρει μόνον τους στρατηγούς της Χαριλάου Τρικούπη. Ενδιαφέρει και τους ομολόγους τους, στην Πειραιώς και την Κουμουνδούρου, στην κυβερνώσα παράταξη και στην αξιωματική αντιπολίτευση. Κι αυτό, καθώς από την κομματική συνοχή, που θα πετύχει ο νέος αρχηγός και την εν συνεχεία πολιτική πορεία που θα χαράξει, με πολιτικές προτάσεις και λύσεις, θα επηρεάσουν τα μέγιστα και τη διακυβέρνηση της χώρας.

Πως το ΚΙΝΑΛ επηρεάζει την Νέα Δημοκρατία : Ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της κυβερνώσας παράταξης, Κυριάκος Μητσοτάκης, πολιτεύεται με ΑΦΗΓΗΜΑ – ΣΤΟΧΟ, την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία. Ωστόσο, οι διενεργούμενες δημοσκοπήσεις, πέραν από το όποιο επικοινωνιακό σελοφάν, δείχνουν μέσω των ειδικών ευρημάτων τους, πως η αυτοδυναμία είναι εντελώς ανέφικτη.

Κατ’ επέκταση κι αναλογία, και στην περίπτωση που η Νέα Δημοκρατία εξέλθει από την κάλπη πρώτο κόμμα, θα ζητήσει κυβερνητικές συνεργασίες. Ο πρώτος αποδέκτης, θεωρητικά, θα είναι το όμορο ΚΙΝΑΛ. Όμως, η ηχηρή έως και λίαν ταπεινωτικά πολιτική ήττα του Ανδρέα Λοβέρδου, – παρά το «επικοινωνιακό σπρώξιμο», που του επεφύλαξαν δημοσκοπικές εταιρείες και συστημικά μέσα ενημέρωσης, φιλικά προς την κυβέρνηση – , δεν είναι καλός πολιτικός οιωνός για τον πρωθυπουργό και την κυβερνώσα παράταξη.

Θεωρητικά πάντα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν παύει να διακηρύσσει, παντί τρόπω και χρόνω, ότι επιδιώκει και πάλι την αυτοδυναμία και επενδύει στη δίδυμη κάλπη, η οποία και θα διενεργηθεί με τον εκλογικό νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αμέσως μετά τις εκλογές του 2019 και δίνει εκλογικό πριμ στο πρώτο κόμμα. Όμως, είναι μια ωμή αλήθεια, πως με απλή αναλογική, αυτοδύναμη και μονοκομματική κυβέρνηση, δεν βγαίνει.

Ακόμα και στην περίπτωση, που η Νέα Δημοκρατία, έρθει πρώτο κόμμα στη δίδυμη κάλπη, που θα ακολουθήσει μετά την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, λόγω μη αυτοδυναμίας, η αριθμητική αντιστρατεύεται τις προσδοκίες της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας. Το εκλογική πριμ που καθιερώνει ο νέος εκλογικός νόμος, που η κυβέρνηση Μητσοτάκη ψήφισε, είναι κατά πολύ μικρότερο από εκείνο του προηγούμενου εκλογικού νόμου, καθώς μοιράζεται αναλογικά σε περισσότερα του ενός κόμματος.

Με αυτήν την αριθμητική, η Νέα Δημοκρατία για να αποκτήσει ισχνά, 151 έδρες στο νέο κοινοβούλιο, θα πρέπει να έχει αποσπάσει τουλάχιστον 38% τω ψήφων. Για να επισυμβεί αυτός ο εκλογικός στόχος, θα πρέπει η κυβέρνηση να μην έχει υποστεί καμία απολύτως φθορά. Λογικά αυτό το ενδεχόμενο αποκλείεται πασιφανώς.

Ούτως εχόντων, των μαθηματικών δεδομένων, – η Νέα Δημοκρατία, για να σχηματίσει συμμαχική κυβέρνηση – , σε περίπτωση άρνησης του ΚΙΝΑΛ, θα απευθυνθεί σε άλλον όμορο χώρο, που ακούει στο όνομα ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ, του Κυριάκου Βελόπουλου. Αν αυτό επισυμβεί, χάνεται το «κεντρώο προσωπείο», που επιμελώς και επιτυχώς μέχρι τώρα, έχει φιλοτεχνήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στην παράταξή του.

Πως το ΚΙΝΑΛ, επηρεάζει το ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ : Στη άλλη πλευρά του πολιτικού Φεγγαριού, στην αξιωματική αντιπολίτευση. Είναι σαφές και λίαν κατανοητό και διακριτό, πως το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, επηρεάζεται σε μεγαλύτερο βαθμό από την Νέα Δημοκρατία, του Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς,  η μεγάλη εκλογική δύναμη που απέκτησε μετά το 2012 και κατακλυσμιαία στις εκλογές του 2015, προέρχεται από πρώην ψηφοφόρους, του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ.

Βεβαίως, οι εύκολες, αφελείς και πρόχειρες προσεγγίσεις, σαν αυτές του ηττηθέντος Ανδρέα Λοβέρδου, αλλά και σε ηπιότερη συχνότητα και τόνους των σημερινών μονομάχων, Νίκου Ανδρουλάκη και Γιώργου Παπανδρέου,  ότι το ΚΙΝΑΛ «πάει για 20% και αξιωματική αντιπολίτευση», κρίνονται ως επιπόλαιες και μη σοβαρές. Ας μην ξεχνούν οι φερέλπιδες στρατηγοί των «υψωμάτων του Γκολάν», στην Χαριλάου Τρικούπη, ότι και το 2017 είχαν προσέλθει στις εσωκομματικές κάλπες πάνω από 220.000 ψηφοφόροι, αλλά στις εκλογές του 2019 το ποσοστό του ΚΙΝΑΛ, έμεινε αναιμικά μονοψήφιο.

Παρά ταύτα, ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να αισθάνεται πολιτικά  ήρεμος και ήσυχος. Σε πρώτο πολιτικό χρόνο, – έστω και με τον Ανδρέα Λοβέρδο μακράν της ηγεσίας, που φερόταν υπέρ της συγκυβέρνησης με την Νέα Δημοκρατία – , η εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη ή και του Γιώργου Παπανδρέου, (λιγότερο πιθανή, αλλά στην πολιτική, μην λες ποτέ…, ποτέ), θα μπορούσε να «συγκινήσει» κάποιους από τους λεγόμενους «πασοκοσυριζαίους» ή «συριζοπασόκους» ψηφοφόρους και να επανέλθουν στην παλιά εκλογική τους κοιτίδα, στο ΚΙΝΑΛ -ΠΑΣΟΚ.

Αν επισυμβεί, αυτό, το λίαν απευκταίο για την πλατεία Κουμουνδούρου σενάριο, εύλογα κατανοείται και συμπεραίνεται ότι, το αφήγημα της ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ του Αλέξη Τσίπρα, αποδυναμώνεται τα μέγιστα. Επιπλέον, δε, σε περίπτωση εκλογικής πρωτιάς της Νέας Δημοκρατίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχει μια αναιμική και πολυδιασπασμένη κοινοβουλευτική αντιπολίτευση απέναντί του με δύσκολο ρόλο, ως εναλλακτική πολιτική πρόταση στη Νέα Δημοκρατία.

Ποιο ΚΙΝΑΛ θα έχουμε τη Δευτέρα…;;;

Πάντα τα ανωτέρω, – είτε επηρεάζουν την κυβερνώσα παράταξη, είτε την αξιωματική αντιπολίτευση και κατ’ ελάσσονα λόγο και τα υπόλοιπα κόμματα του πολιτικού μας σκηνικού – , θα εξαρτηθούν από το πολιτικό ανάστημα που θα παρουσιάσει την επαύριον της εκλογής αρχηγού του, το ΚΙΝΑΛ.

Ας μελετήσουμε πάλι την αριθμητική. Οι 50 με 60.000, ψηφοφόροι, – οι  «παραπάνω», σε σχέση με την προηγούμενη εκλογή της Φώφης Γεννηματά – , που ενεπλάκησαν στην προεδρική εκλογική διαδικασία είναι σαφώς ένα σημαντικό μέγεθος. Όμως σε επίπεδο εκλογικής πολιτικής ενίσχυσης αντιστοιχούν σε 1,5%, το πολύ 2%, στο σύνολο του εκλογικού σώματος. Στατιστικά, οι αριθμοί αυτοί, «δείχνουν», μια εκλογική «προβολή», σε ένα ΚΙΝΑΛ της τάξης του 9 με 10%.

Αναμφίβολα και σαφέστατα, μια παρόμοια εξέλιξη, καθιστά το ΚΙΝΑΛ, πολιτικά ισχυρότερο, αλλά ουδόλως κι επ’ ουδενί, συνιστά και ανατροπή του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού.

Δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο, πως οι ανωτέρω αισιόδοξες εκτιμήσεις γίνονται σε ένα κλίμα «συναισθηματικής φόρτισης», λόγω του πρόσφατου θανάτου της Φώφης Γεννηματά, καθώς και σε περίοδο συνακόλουθης έξαρσης ενός κομματικού πατριωτισμού, ο οποίος ξυπνά μνήμες κυβερνητικού μεγαλείου και εκλογικών θριάμβων.

Όμως, η πολιτική ανάλυση δεν είναι στατική. Και δεν μπορεί να είναι.

Η πορεία του ΚΙΝΑΛ, θα εξαρτηθεί από τους εξής εσωκομματικούς παράγοντες :

• Το πολιτικό ανάστημα του νέου αρχηγού,
• Οι πολιτικές προτάσεις και θέσεις που θα εκφράσει.

Ουδείς, θα αμφισβητήσει στο ΚΙΝΑΛ, να ευελπιστεί και να προσδοκά σε μια «ολική επαναφορά» και στην πλήρη ανατροπή κι αναδιάρθρωση του σύμπαντος πολιτικού σκηνικού. Προς τούτο, θα ήταν αναγκαίο να μελετήσει τον πολιτικό του προπάτορα, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, του 1981. Τότε, απαιτήθηκε μια πορεία 7 χρόνων, με σύνθημά  την «Αλλαγή» και ένα σαφές ριζοσπαστικό πρόγραμμα, για να εκφράσει μια πάνδημη απαίτηση και σε υπερώριμες κοινωνικό- πολιτικές αλλαγές.

Υπάρχουν σήμερα παρόμοιες πολιτικές συνθήκες κι ένα πολιτικό μέγεθος, που να ακούει στο όνομα ΑΝΔΡΕΑΣ…;;; Ασφαλώς ΟΧΙ…!!!

Επιπλέον, πέραν των όποιων εσωκομματικών παραγόντων, επηρεάσουν την πορεία του ΚΙΝΑΛ, υπάρχουν και οι εξωκομματικοί όμοιοί τους. Δηλαδή, οι δύο μονομάχοι του πολιτικού σκηνικού, – Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ – ,  δεν θα καθίσουν με «χέρια σταυρωμένα». Αναμφίβολα και σαφέστατα, θα προσαρμόσουν την πολιτική τους στα δεδομένα της μεθαυριανής Δευτέρας.

Γ. Σπ. Π.