Ο τουρισμός μπορεί και πρέπει να πετύχει

Το άνοιγμα του τουρισμού στη χώρα μας στις 15 Μαΐου υπήρξε σε μεγάλο βαθμό ουτοπικό. Ανεφάρμοστο και ανεδαφικό. Η κυβέρνηση για δεύτερη χρονιά ξεδιπλώνει τους ερασιτεχνισμούς της. Από τον Μάιο και τον Ιούνιο, οι άνθρωποι του τουρισμού δίνουν μέρα με τη μέρα τη μάχη της επιβίωσης και ο υπουργός Τουρισμού συνεχίζει να σπαταλά κενούς λόγους και να σπέρνει ψεύτικες ελπίδες. Η στήριξη στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις όχι μόνον δεν υπήρξε άμεση αλλά ήταν ελλιπέστατη, σε βαθμό που μετά τα λουκέτα εμφανίστηκαν οι οδυνηρές για την κοινωνία μας κατασχέσεις.

Ήταν συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης να προωθήσει τη ρευστότητα μέσω των τραπεζών, όταν οι περισσότερες επιχειρήσεις δεν έχουν πρόσβαση σε αυτές. Πόσοι και πώς επωφελήθηκαν; Η στήριξη ήταν στις μεγάλες επιχειρήσεις κατά κύριο λόγο και όχι τις μικρομεσαίες. Αυτή είναι η πάσα αλήθεια.

Το μέγεθος της αλαζονείας και η μωροφιλοδοξία των στελεχών της κυβέρνησης επιβεβαιώνονται διαρκώς στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Το είδαμε με το ψηφιακό πιστοποιητικό, το επιβεβαιώσαμε δυστυχώς και με το ποσό του Ταμείο Ανάκαμψης για τον τουρισμό. Τα τοπικά lockdowns εν μέσω τουριστικής περιόδου σε προορισμούς όπως η Μύκονος, πιθανότατα και αλλού, είναι αποτέλεσμα των κυβερνητικών χειρισμών. Και μόνον. Η ελαφρότητα με την οποία έχει χειριστεί την υγειονομική θωράκιση της Ελλάδας απέναντι στη μετάλλαξη Δέλτα έχει μεταφραστεί στις διεθνείς αγορές ως η χειρότερη δυσφήμηση με όσα αρνητικά αυτή κουβαλά.

Ο ελληνικός τουρισμός έχει τις προϋποθέσεις να πετύχει

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. υποστηρίζει 18 μήνες τώρα πως ο ελληνικός τουρισμός δεν πρέπει να αφεθεί στην τύχη των διεθνών συσχετισμών που επιβάλλουν συρρικνωμένα έσοδα στους λίγους και πολλά στους μεγάλους τουριστικούς παράγοντες.

Ο ελληνικός τουρισμός έχει τις προϋποθέσεις να πετύχει. Φτάνει να υπάρχει σχέδιο, ορθολογισμός στην εκτίμηση της κατάστασης, γρήγορα αντανακλαστικά, οξυδέρκεια στις κινήσεις και πατριωτική ενσυναίσθηση. Τίποτα από όλα αυτά δεν εντοπίστηκε στις πολιτικές κινήσεις του υπουργείου Τουρισμού και συνολικά της κυβέρνησης.

Σήμερα η τουριστική σεζόν εξελίσσεται μετ’ εμποδίων, με τις προβλέψεις να συνεχίζουν να κυμαίνονται σε αρκετά χαμηλά επίπεδα και οι ροές στα αεροδρόμια να είναι συγκρατημένες.
Οι προϋποθέσεις των μαζικών εμβολιασμών και κατ’ επέκταση η έκδοση του πιστοποιητικού Covid, οι περιορισμοί καραντίνας με τα αντίστοιχα ξενοδοχεία υποδοχής, το εκτεταμένο testing, καθώς και οι έλεγχοι στα λιμάνια και τις πύλες εισόδου δεν έχουν φτάσει στο σημείο που να προωθούν έναν αέρα covid free για την ηπειρωτική χώρα και τους νησιωτικούς μας προορισμούς.

Όλο αυτό αποτυπώνεται στο κομμάτι των κρατήσεων που βρίσκονται σε περιορισμένο επίπεδο, ενώ οι επαγγελματίες που συνομιλούμε μαζί τους, τις χαρακτηρίζουν ως μη εγγυημένες.

Συνεργασία με τον κόσμο του τουρισμού για λιγότερες απώλειες

Μέσα σε αυτό το κλίμα οφείλουμε να συνεργαστούμε με τον κόσμο του τουρισμού για να πετύχουμε τις μικρότερες δυνατές απώλειες. Όσο λιγότερες, τόσο πιο κερδισμένοι θα βγούμε ως χώρα. Ωστόσο, με ευχολόγια δεν προστατεύεται ένα εθνικός κλάδος, ούτε μπορεί να πάρει μπροστά στον βαθμό που θα ωφελήσει τους εργαζόμενους, τον επιχειρηματικό κόσμο και την οικονομία μας εντέλει.

Η σημερινή απαισιοδοξία απαιτεί τη φυγή προς τα μπρος με προνοητικότητα και ευελιξία, με σχέδιο βραχυπρόθεσμης αντιμετώπισης των προβλημάτων επιβίωσης του κλάδου. Επιπλέον, έχει ανάγκη και τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο και ανταγωνιστικό διεθνές τουριστικό περιβάλλον.

Η υγειονομική και οικονομική κρίση πρέπει να μας στρέψει σε τουριστικές πολιτικές αντίστοιχες με τις προκλήσεις των υπόλοιπων τουριστικών προορισμών, των χωρών της περιοχής μας.
Στις προτάσεις μας, το ζήτημα της επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου ενέχει κυρίαρχη θέση. Αν για κάποιους οι 365 μέρες τον χρόνο είναι πολλές, για εμάς θεωρούνται κατακτήσιμος στόχος.

Ο ελληνικός τουρισμός χρειάζεται πολυεπίπεδη στήριξη, ταχύτητα στη λήψη των μέτρων και ουσιαστική χρηματοδότηση.

Χρειάζεται στρατηγικός σχεδιασμός με βιώσιμη ανάπτυξη εθνικής εμβέλειας και με ταυτόχρονη εκπόνηση περιφερειακών σχεδίων ανάπτυξης και προβολής κατά περιοχή.

Χρειάζεται ενίσχυση των εναλλακτικών μορφών τουρισμού. Απαιτείται ενίσχυση της ρευστότητας των μικρο-μεσαίων ξενοδοχειακών καταλυμάτων και των επιχειρήσεων επισιτισμού και χρειάζεται άμεση μισθολογική ενίσχυση των εργαζομένων με την παράλληλη μείωση της ανεργίας του κλάδου.

Ο τουρισμός μπορεί και πρέπει να τα καταφέρει, να πετύχει!