Ο τελευταίος αποχαιρετισμός στον Σπύρο Μώρο

Πολυαγαπημένε μας κύριε Σπύρο,

Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για το μεγαλείο της ψυχής, την καλοσύνη και τις αρετές σου, μα πάνω από όλα, για τη δύναμη και τη θέληση σου για τη ζωή.

Οι στιγμές, ωστόσο, είναι τέτοιες που μέσα σε ελάχιστα λεπτά πρέπει να τα πω όλα για σένα. Μας συνέδεσε άρρηκτα, μεταξύ άλλων, ο σύλλογος «ΣΤΗΡΙΞΗ» τον οποίο με πολύ αγάπη και κουράγιο δημιούργησες με την αγαπημένη σου σύντροφο Έλσα ύστερα από τον αδόκητο θάνατο του γιου σας, Νίκου.

Όπως και οι πρόγονοί μας πίστευαν η αρετή, η τιμιότητα και η προσφορά πρέπει να βραβεύονται, γιατί όπου αυτά βραβεύονται, εκεί ξεφυτρώνουν άριστοι άνθρωποι.

Συνοδοιπόροι, μέχρι το τέλος σου σε αυτόν τον όμορφο αγώνα, εμείς όλοι βρισκόμαστε εδώ για να σε αποχαιρετίσουμε. Θα θυμόμαστε πάντα με σεβασμό και αγάπη το χαμόγελό σου, τις συμβουλές σου, τη θέλησή σου για τη ζωή, την προσφορά σου στην κερκυραϊκή κοινωνία που τόσο αγάπησες.

Έζησες με πάθος υπηρετώντας τα πιστεύω και τις αξίες σου. Οι σχέσεις και η ζωντάνια σου, στις συναναστροφές σου με τα μικρά παιδιά, αλλά και η αγάπη που έδειχνες μιλώντας μαζί τους σαν φίλος, έκρυβε μέσα της την καλοσύνη και την αθωότητα. Πάντα σε όλα και για όλα ήσουν καταδεκτικός και υπομονετικός χωρίς ποτέ να παραπονιέσαι για οτιδήποτε.

Έζησες έναν αιώνα και κάτι, και εμείς οι τυχεροί, μέσω των διηγήσεών σου ζήσαμε ένα όμορφο παραμύθι που μας ταξίδευε σε άλλες εποχές μιας Κέρκυρας που δε γνωρίσαμε.

‘Εφυγες με την πανσέληνο ήρεμα και γαλήνια όπως σου άξιζε κρατώντας το χέρι της αγαπημένης σου Ισμήνης. Ο πολυαγαπημένος σου εγγονός, Χριστόδουλος, θα έχει πάντα στη σκέψη και στο μυαλό του, αλλά και οδηγό στην ζωή του, τις στιγμές που περνάγατε μαζί, κάνοντας βόλτες και συζητώντας. Το ίδιο κι εμείς, άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο, θα κρατάμε ζωντανές παρόμοιες αναμνήσεις.

Τα μέλη της « ΣΤΗΡΙΞΗΣ» υποσχόμαστε να συνεχίσουμε την βαριά κληρονομιά που μας άφησες.
Στην κόρη σου Ισμήνη και στον εγγονό σου Χριστόδουλο εκφράζουμε ειλικρινή συλλυπητήρια.

Καλό σου ταξίδι κύριε Σπύρο.