Στον αστερισμό των βιασμών…

Βιασμός είναι η όποια πράξη ανθρώπου ή ομάδας ανθρώπων ή ενός συστήματος, που έχοντας ισχύ εξουσίας διοικητικής, οικονομικής ή ακόμα και σωματικής, βιάζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια στην ευρεία της έννοια, μέρος της οποίας είναι και ο σεξουαλικός βιασμός, με τις γνωστές για το θύμα, ολέθριες συνέπειες.

Βιασμός είναι η δυνατότητα του εξουσιαστή να απολύει εργαζόμενους… Βιασμός είναι η απόγνωση του ανθρώπου που αδυνατεί να εξασφαλίσει μια ιατρική φροντίδα από ένα υποβαθμισμένο δημόσιο σύστημα υγείας… Βιασμός είναι η αρπαγή κατοικίας με τη διαδικασία του πλειστηριασμού…

Βιασμός είναι η κλοπή δεκάδων χρόνων αίματος και ιδρώτα, με την συνεχή περικοπή συντάξεων… Βιασμός της αξιοπρέπειας είναι να αναγκάζεται κάποιος να δεχτεί βοήθεια φιλανθρωπικών οργανώσεων και το στήσιμο στις ουρές τους… Βιασμός είναι η απαξίωση που δέχεται ο νέος άνεργος άνθρωπος…

Έως το Μάρτιο του 2020, η τηλεργασία στην Ευρώπη αφορούσε πολύ λίγους εργαζόμενους, ίσως και λιγότερους του 5%. Η ευκαιρία που έδωσε η πανδημία στην εργοδοσία, την τίναξε στο 30% των εργαζομένων, καθιστώντας την καθεστώς σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες ενώ σε ορισμένες έφθασε ακόμα να αφορά και το 50% του εργατικού δυναμικού. Και βέβαια η εργοδοσία την τηλεργασία την μετέτρεψε σε υπερεργασία, με αυξημένες ώρες εργασίας από τις προηγούμενες του γραφείου…

Το βιασμό των «καλωδιωμένων» οι οργανώσεις των ευρωπαίων εργαζομένων τον αντιμετώπισαν απαιτώντας τη νομική κατοχύρωση του «δικαιώματος στην αποσύνδεση» τους! Να απέχουν από κάθε μορφής ψηφιακή επικοινωνία (τηλεφωνικές κλήσεις, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, προσκλήσεις σε πλατφόρμες τηλεδιάσκεψης κλπ), κατεβάζοντας διακόπτες, όταν τελειώνει το καθημερινό ωράριο τους, στις αργίες και στη διάρκεια της νόμιμης άδειας τους!

Προχθές όμως με συνεργασία των ευρωπαίων δεξιών και σοσιαλιστών ευρωβουλευτών, πέρασε μια τροπολογία με εισηγητή του σχετικού φακέλου, τον Μαλτέζο Σοσιαλδημοκράτη Άλεξ Άγκιους Σαλίμπα και αυτό κυριολεκτικά τη τελευταία στιγμή. Μια τροπολογία καθ’ υπόδειξη ευρωπαϊκών οικονομικών κέντρων, με την οποία αποφασίσθηκε ότι το «δικαίωμα στην αποσύνδεση» θα κατοχυρωθεί μεν, αλλά με καθυστέρηση τριών ετών…

Τόσο χρονικό διάστημα φαίνεται πως τους χρειάζεται για ν’ αποκτήσει αυτό το τερατούργημα «εργοδοτικό δίκαιο» προκειμένου να καθιερωθεί ισοβίως ο φοβερός βιασμός σώματος και πνεύματος των εργαζομένων. Ένας «θεσμός» ο οποίος θα χαρακτηριστεί στη συνέχεια, από τα επ’ αμοιβή παπαγαλάκια ως απολύτως επιτυχημένος για εταιρίες και… απασχολούμενους! Θεσμός ο οποίος στο εγγύς μέλλον θα επιχειρηθεί να εφαρμοστεί και στο κρατικό τομέα…

Μετά από αυτόν τον ομαδικό διαδικτυακό βιασμό αρσενικοί και θηλυκοί εργαζόμενοι ως εξαρτήματα πλέον των ηλεκτρονικών συσκευών τους, θα πάψουν να έχουν προσωπική ζωή… Συνδεδεμένοι στο εξής με κομπιούτερ, λάπτοπ και κινητά, στη τουαλέτα, στο κρεβάτι – με ό,τι σημαίνει αυτό – στο τραπέζι μεσημέρι, βράδυ και στο πρωινό ξύπνημα των παιδιών τους! Μητέρες «καλωδιωμένες» ακόμα και στην ώρα του θηλασμού!!

Ο βιασμός της καλωδίωσης χωρίς το θύμα να έχει το δικαίωμα να αποσυνδεθεί έστω και για λίγο από αυτή την απαίσια σχέση με τον ηλεκτρονικό βιαστή του… Αυτή είναι η σχιζοφρένεια ενός απαίσιου απάνθρωπου συστήματος, που θα επιτρέπει στα γκόλντεν μπόις επιστρέφοντας ακόμα και από τα κοκτέιλ πάρτι τους, να επικοινωνούν με τους συνδεδεμένους υπαλλήλους της εταιρίας, δίνοντας τους οδηγίες για πλατφόρμες τηλεδιασκέψεων και άλλες διοικητικές κατευθύνσεις…

Και επειδή βρισκόμαστε στον εν γένει αστερισμό των βιασμών, δεν θα μπορούσε να λείπει και εκείνος της πληροφόρησης. Έτσι η είδηση για το «δικαίωμα στην αποσύνδεση» έγινε γνωστή στην χώρα μας με τυμπανοκρουσίες, ως μεγάλη επιτυχία μετά τη ψήφιση του από τους δεξιούς και σοσιαλδημοκράτες ευρωβουλευτές, χωρίς όμως για ευνόητους λόγους ν’ διευκρινιστεί πως αυτό θα εφαρμοστεί με… χρονοκαθυστέρηση τριών ετών!