Από το Κιότο στη Γλασκόβη: 30 χρόνια τίποτα!

Ήταν ξημερώματα, 16Φλεβάρη του 2005, όταν «μπήκε» σε εφαρμογή το πολυσυζητημένο Πρωτόκολλο του Κιότο. Υπογράφτηκε το
1997 και προέκυψε το 1992 από τη Διεθνή Σύμβαση του Ρίο για την κλιματική αλλαγή, με τη συμφωνία 141 χωρών.
Από το Ρίο και το Κιότο στη συνάντηση του Παρισιού το 2015 και τώρα στη διάσκεψη της Γλασκόβης έχουν περάσει τριάντα χρόνια ρητορικής «αγωνίας» για την ατυχία του πλανήτη.

Συναντήσεις ηγετών σε πολυάστερα παλάτια και συζητήσεις κυρίως για χρηματιστήρια ρύπων…
Στην έναρξη των εργασιώντης διάσκεψης της Γλασκόβης, μιλώντας εξ ονόματος της ΕΕ, ο Charles Michel τόνισε μεταξύ άλλων πως: «Η
ανθρωπότητα διεξάγει πόλεμο ενάντια στη φύση και πρέπει να τον σταματήσουμε.

Τώρα είναι η ώρα για να δράσουμε όλοι μαζί…» Ο μεσιέ Τσαρλς Μισέλ ενοχοποιεί απαξάπαντες τους κατοίκους για το θάνατo του πλανήτη, αθωώνοντας έτσι το σύστημα που υπηρετεί… Κρύβει επιμελώς πως ένας πληθυσμός μικρότερος από τον πληθυσμό της Γερμανίας είναι βασικά υπεύθυνος για τους 70 τόνους διοξειδίου του άνθρακα ανά άτομο, που μολύνουν ετησίως την ατμόσφαιρα!

Αυτό είναι το 1% του πλουσιότερου πλανητικού πληθυσμού και είναι από τους βασικούς παραγωγούς διοξειδίου του άνθρακα. Μια παραγωγή που τα δισεκατομμύρια των φτωχών κατοίκων δεν είναι δυνατόν να παράξουν ούτε ζώντας δύο ολόκληρες ζωές.
Αν ο καπιταλισμός δεν παρήγαγε πάνω από δυο χιλιάδες δισεκατομμυριούχους, με 26 απ’ αυτούς να κατέχουν όσο πλούτο έχει ο μισός πληθυσμός του πλανήτη -3,9 δισεκατομμύρια άνθρωποι δηλαδή-, τότε ασφαλώς θα περιορίζονταν σημαντικά τα κάθε μορφής δηλητηριώδη αέρια, τα οποία απειλούν σωματικά και ηθικά τη ζωή μας…

Όπως καθεμιά από τις πτήσεις των 11 λεπτών στο διάστημα, των πολύ δισεκατομμυριούχων Μπέζου και Μπράνσον, που επιβαρύνουν το περιβάλλον με πάνω από 75 τόνους άνθρακα!!
Ένοχοι μαζί μ’ αυτούς και πολιτικοί υπάλληλοί τους, που με νόμους και με πακτωλούς κρατικών κεφαλαίων τους παρέχουν τη δυνατότητα να πλουτίζουν, λεηλατώντας «το μοναδικό μας σπίτι», όπως υποκριτικά είπε ο μεσιέ Μισέλ ανοίγοντας τη διάσκεψη της Γλασκόβης!

Μια διάσκεψη που τελεί ακόμα σε παράταση εργασιών λόγω αδιεξόδου, χωρίς ουσιαστικές αποφάσεις για το κλίμα. Καμιά συζήτηση για την ερημοποίηση, τη λειψυδρία, τη βίαιη και αιματηρή μετακίνηση πληθυσμών από τους τόπους διαβίωσής τους στην οποία τους εξαναγκάζουν ένοπλες συμμορίες πολυεθνικών, αφήνοντας «ελεύθερους χώρους» για ορυχεία σπάνιων ορυκτών: κοβαλτίου, λιθίου, γραφίτη απαραίτητων και για την κατασκευή των μπαταριών ηλεκτρικών οχημάτων, που θα αντικαταστήσουν τα εσωτερικής καύσης.

Για ουσιαστική «πράσινη ανάπτυξη» με ελπίδες σωτηρίας του πλανήτη, μιλάει σε ντοκυμαντέρ του γνωστού Εμίρ Κουστουρίτσα ο «Πέπε», πρώην πρόεδρος της Ουρουγουάης, ο «πρόεδρος των φτωχών» όπως έγινε παγκόσμια γνωστός, υποστηρίζοντας πως: «Η ανθρωπότητα χρειάζεται τεράστιες, γιγαντιαίες επενδύσεις υπέρ της ζωής. Πρέπει να μεταφέρουμε τεράστιες ποσότητες νερού αλμυρού στη Σαχάρα για αφαλάτωση. Για ν’ αλλάξουμε το κλίμα. Να εξατμίσουμε πολύ αλμυρό νερό. Να δημιουργήσουμε πολλά ποτάμια, με ό,τι αποψύχεται από τη Βόρεια Σιβηρία και να μεταφέρουμε φρέσκο νερό στη Μογγολία, στο ξηρό τμήμα της Ασίας!»

«Πρέπει…» συνεχίζει ο«Πέπε», «να εκμεταλλευτούμε την τήξη στην Αλάσκα και να δημιουργήσουμε ένα ποταμό μέσα στα βραχώδη όρη που θα ρέει στα βόρεια του Μεξικού. {…}
Πρέπει να κάνουμε κατοικήσιμη την Παταγονία. Είναι εφικτό. Μπορούμε ν’ αλλάξουμε το κλίμα στην έρημο Ατακάμα. Να φυτέψουμε δέντρα  εκεί, στην πιο ξηρή έρημο του κόσμου. Μπορεί να γίνει…

Αλλά πρόκειται για την ίδια τη στάση υπέρ της ζωής και όχι εναντίον της…»

Στο COP26 στη Γλασκόβη δεν ασχολήθηκαν με τη σωτηρία του πλανήτη. Εκεί συμφώνησαν για το επόμενο στάδιο καπιταλιστικής καταλήστευσης του πλανήτη, με το ψευδεπίγραφο τίτλο της «Πράσινης Ανάπτυξης»!