“Η μονιμοποίηση των συμβασιούχων στο Δημόσιο και στους ΟΤΑ, είναι πολιτικό και όχι νομικό ζήτημα”

Aνακοίνωση του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ Κέρκυρας.

Η ανακοίνωση

Μετά την C-760/18/11-02-2021 απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρατηρείται αυτό το διάστημα έντονη κινητικότητα από διάφορα δικηγορικά γραφεία που κάνουν «άγρα» πελατών, στέλνοντας μαζικά προτάσεις σε συμβασιούχους να προσφύγουν στα δικαστήρια προκειμένου να κάνουν χρήση της απόφασης για να μονιμοποιηθούν.
Η Ε.Γ. του Νομαρχιακού τμήματος ΑΔΕΔΥ Κέρκυρας, αξιοποιώντας καταρχήν την ξεκάθαρη γνωμοδότηση της νομικής συμβούλου της ΑΔΕΔΥ και την ανακοίνωση της Ε.Ε. (Αριθμ. Πρωτ.: 84/10-3-2021) [https://adedy.gr/apofasidikastirioueesyntajiouxousota/], εφιστά την προσοχή στους εργαζόμενους συμβασιούχους στην Κέρκυρα (στις υπηρεσίες του Δημοσίου και στους Δήμους).
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δεν αποτελεί κάποιο δεδικασμένο το οποίο να τεκμηριώνει ότι ανοίγει δρόμος για ομαδικές δικαστικές προσφυγές, προκειμένου να υπάρξουν αποφάσεις μετατροπής συμβάσεων από Ορισμένου χρόνου (Ι.Δ.Ο.Χ.), σε Αορίστου χρόνου (Ι.Δ.Α.Χ.). Επιπλέον η απόφαση αυτή δεν κρίνει ότι οι διαδοχικές συμβάσεις αποτελούν ενιαία σύμβαση αορίστου χρόνου.
Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη την εμπειρία απ’ την τελευταία 20ετία αντλούμε χρήσιμα πολιτικά συμπεράσματα για τον τρόπο που μεθοδεύεται απ’ όλες τις κυβερνήσεις σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ το σταδιακό ξήλωμα της μόνιμης σταθερής εργασίας, με την καθιέρωση πλήθους μορφών ελαστικής εργασίας (stage, μπλοκάκια, συμβάσεις έργου, 8άμηνα, 5άμηνα, 2μηνα, προγράμματα ΕΣΠΑ, προγράμματα ελαστικής εργασίας με Μ.Κ.Ο., Κοιν.Σ.Επ. κλπ.).
Σήμερα στο Δημόσιο οι συμβασιούχοι κάθε είδους (131.000 χιλιάδες), καλύπτουν πάνω απ’ το 20% επί του συνολικού αριθμού των μόνιμων υπαλλήλων. Στους Δήμους οι συμβασιούχοι κάθε ειδικότητας ξεπερνούν τους 60.000 χιλιάδες, τείνοντας να ισοφαρίσουν με τον αριθμό του μόνιμου προσωπικού που είναι 67.500 χιλιάδες. [Στοιχεία απ’ το Μητρώο Ανθρώπινου Δυναμικού του Ελληνικού Δημοσίου – Γενάρης 2021].
Οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι, είναι το πιο κακοπληρωμένο εργατικό δυναμικό, πάνω σ’ αυτούς κυρίως «πατάνε» οι θεωρίες της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, της καπιταλιστικής ανάπτυξης, και της προσέλκυσης νέων επενδύσεων που ως γνωστό αποφέρουν περισσότερα κέρδη στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Όσοι «πίνουν νερό» στο όνομα της ΕΕ, προσδίδοντας στους θεσμούς της ακόμα και φιλεργατικό προσωπείο, εμφανίζουν πονηρά στους εργαζόμενους ως «σωτήρια» την Ευρωενωσιακή Οδηγία (1999/70/ΕΚ) η οποία, μόνο το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά δεν προασπίζει. Κι αυτό αποδεικνύεται απ’ την αμείλικτη πραγματικότητα που δείχνει ότι η συνεχής γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας, η υποαπασχόληση και η ανακύκλωση της ανεργίας, αποτελούν την «ανάσα» και το «οξυγόνο» της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ ούτε θέλουν ούτε μπορούν να εξασφαλίσουν το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που εφαρμόζουν απαρέγκλιτα τις πολιτικές της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ, είναι οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις που από κοινού έχουν ορθώσει απ’ το 2001 νομικά εμπόδια (άρθρο 103 του Συντάγματος) που απαγορεύουν ανοιχτά την μετατροπή συμβάσεων από ορισμένου χρόνου, σε αορίστου.

Την ίδια ώρα που γενικεύονται η «ευελιξία» και η ομηρία των συμβασιούχων, διάφορα επιτελεία επιχειρούν να ξαναστήσουν αυτήν τη χιλιοπαιγμένη φαρσοκωμωδία σε βάρος τους, ενάντια στην ανάγκη για αξιοπρεπή ζωή, από την οποία πηγάζει το αναφαίρετο δικαίωμα μόνιμης και σταθερής δουλειάς για όλους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με πλήρη δικαιώματα.
Κανένας να μη παρασυρθεί απ’ τους μεγαλοδικηγόρους που διαλαλούν την «πραμάτεια» των ομαδικών αγωγών έναντι πολλών χιλάδων ευρώ για «μια θέση στον ήλιο» !
Το δικαίωμα στη μόνιμη σταθερή δουλειά αποτελεί κορυφαία διεκδικητική προμετωπίδα όλης της εργατικής τάξης και δεν θα κερδηθεί σε κανένα δικαστήριο ως νομική διαμάχη, αλλά στο δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα, όλου του εργατικού κινήματος.
Αυτοί οι ανυποχώρητοι αγώνες των συνδικάτων για μήνες το 2004 (…και όχι οι δικαστικές αγωγές), ήταν που επέβαλλαν την νομοθετική ρύθμιση (Π.Δ. 164/2004) και την μονιμοποίηση τότε 33.000 χιλιάδων συμβασιούχων.

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
– ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ για μονιμοποίηση ΟΛΩΝ των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
– ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΑΣΤΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
– ΜΟΝΙΜΗ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
– Κάλυψη των θέσεων όλων των ειδικοτήτων στο Δημόσιο και στους ΟΤΑ, με προσλήψεις αποκλειστικά μόνιμου προσωπικού.