Ο καπιταλισμός δημιουργεί και αναπτύσσει την κοινωνία της υπερκατανάλωσης. Η κάλυψη των βασικών αναγκών στην σίτιση, ένδυση, υπόδηση, διασκέδαση αλλά και μόρφωση δεν ανταποκρίνεται στις “ανάγκες” μιας κεφαλαιουχικης εκμετάλλευσης. Έτσι τα βασικά ένστικτα των ανθρώπων τεντώνονται επικίνδυνα και οδηγούμαστε στην υπερκατανάλωση περιττών “αγαθών” αφού αυτά μετατρέπονται και προβάλλονται ως πρότυπα ποσοτικής διαφοροποίησης στην αξιολόγηση των ανθρώπων. Το σύστημα συγκεντρώνει την προσοχή του στην ελεγχόμενη και καθοδηγούμενη πληροφορία μέσω του συνόλου των μέσων ενημέρωσης, της διαφήμισης, άσπρης και μαύρης, και της μεγιστοποίησης του πρότυπου μοντέλου ανδρός, γυναικός και παιδιού. Οι άνθρωποι της αγοράς τώρα, αφουγκραζομενοι την υπερκαταναλωτικη αυτή συμπεριφορά, επενδύουν στην ίδρυση και λειτουργία καταστημάτων μικρού, μεσαίου και μεγάλου μεγέθους. Η παραγωγή της υπερκατανάλωσης βρίσκει χώρους σπουδαίου επενδυτικού ενδιαφέροντος. Όλα λοιπόν τίθενται στην υπηρεσία του “περιττού” και δημιουργούν κοινωνικές συμπεριφορές ακραία ανταγωνιστικές, αποπροσανατολίζοντας το πραγματικό νόημα της ζωής μας.
Όλα αυτά όμως αναπτύσσουν στο έπακρο την ανάγκη μεγάλων και συχνών κοινωνικών επαφών αφού χωρίς αυτές η υπερκατανάλωση δεν θα είχε σκοπό και αντικείμενο. Το καπιταλιστικό σύστημα διογκώνεται και οδηγείται σιγά σιγά στην κορύφωση του και προφανώς στην νομοτελειακή του θανάτωση. Η πρόληψη λοιπόν αναγκαίων πολιτικών είναι επιτακτικά αναγκαία στροφή του συστήματος για να μπορέσει να επιμηκύνει την παρουσία του.
Η πανδημία του covid19 και η αναγκαστική καραντίνα που επεβλήθη παγκοσμίως δίνει μια σπουδαία ευκαιρία στον καπιταλισμό και στην οικονομία της αγοράς να σχεδιάσει εκ του ασφαλούς την επιβίωση του.
Η βιομηχανία του διαστήματος, των πολεμικών εξοπλισμών, της πληροφορικής, της φαρμακοβιομηχανίας, της βαριάς βιομηχανίας εξελίσσεται ανεμπόδιστα αφού αναφέρεται στους κρατικούς προϋπολογισμούς. Η βιομηχανία της διατροφής εξελίσσεται κανονικά και ανεμπόδιστα. Η βιομηχανία της ελαφριάς παραγωγής κερδίζει διαρκώς έδαφος μέσω του ηλεκτρονικού εμπορίου. Αυτό όμως που πλήττεται δραματικά είναι το εμπόριο που εξυπηρετεί την πελατεία του ζωντανά και από κοντά! Τα εμπορικά καταστήματα δηλαδή που στήθηκαν στην υπηρεσία του υπερκαταναλωτισμού βρίσκονται αντιμέτωπα με την “φούσκα” του συστήματος. Μαζί δε με το ζωντανό εμπόριο θίγονται αντικειμενικά λόγω της απομόνωσης, όλες οι υπηρεσίες της οικονομίας που αναφέρονται σε βαθειές ανθρώπινες ανάγκες, όπως ο τουρισμός σε όλες τις πτυχές του και η διακίνηση των ανθρωπίνων επαφών. Δραματικό αποτέλεσμα αυτών των νέων συνθηκών είναι η αύξηση της ανεργίας, η ανατροπή εργασιακών σχέσεων και η περιθωριοποίηση μεγάλου μέρους της εργατικής και ευρύτερα λαϊκής τάξης. Αυτό δε που προκαλεί επίσης ενδιαφέρον είναι η αδιαφορία στην ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας, της αγροτικής δηλαδή ανάπτυξης και εκμετάλλευσης του πιο απαραίτητου τομέα για το ξεπέρασμα οικονομικών και υγειονομικών κρίσεων.
Αυτή η συμπεριφορά των κρατών είναι ύποπτη και γεννά βασικά ερωτηματικά για το μέλλον των κοινωνιών. Όλα συγκλίνουν σε μια δήθεν ανατροπή γνωστών πολιτικών που επιβλήθηκαν απ’τους νικητές των παγκοσμίων πολέμων στην ανάγκη όμως να επιμηκύνουν την παρουσία τους και την ηγεμονία τους. Φαίνεται ότι ο Σίσυφος είναι το μεγάλο δίδαγμα της εποχής. Η προσπάθεια δηλαδή κατάληψης της κορυφής δεν είναι το ζητούμενο αλλά η παγίωση της προσπάθειας προς την κορυφή ελέγχοντας το βουνό και το περιβάλλον του. Ο καπιταλισμός αντιγράφει τον Σίσυφο, αποκλείοντας κάθε άλλη δύναμη να κατακτήσει την κορυφή των κοινωνικών εξελίξεων.
Με την πανδημία λοιπόν ο καπιταλισμός φαίνεται να επιστρέφει στην βάση του. Σε αυτό το πάνω κάτω όμως τα πρώτα μεγάλα θύματα είναι ο εργαζόμενος και ο εμποράκος. Ο θάνατος του εργάτη και του εμπόρου είναι μελετημένος και προδιαγεγραμμένος. Οι εργαζόμενοι και οι καθημερινοί άνθρωποι της οικονομίας πρέπει να αντιδράσουν αποφασιστικά. Η κοινωνία έχει ήδη περάσει τα σύνορα μιας ψυχοσωματικής αναπηρίας. Η ανατροπή της υγιούς συμπεριφοράς και αυτής των εργασιακών και οικονομικών σχέσεων δεν μπορούν να αφεθούν μοιραία στην εξέλιξη τους. Εργαζόμενοι και έμποροι οφείλουν στην ύπαρξη τους δυναμική παρουσία στις εξελίξεις. Οι δύο σπουδαίοι αυτοί κοινωνικοί χώροι πρέπει να δυναμώσουν, να συγκροτηθούν και να παρέμβουν. Άμεση αποκατάσταση στην κανονική λειτουργία της αγοράς και της ελεύθερης διακίνησης ανθρώπων και εμπορευμάτων.
Τα τελευταία γεγονότα στο αμερικανικό Καπιτώλιο επιβεβαιώνουν την αναγκαία ανατροπή κανόνων και θεσμών δημοκρατίας της καπιταλιστικής αγοράς. Είναι ανόητος όποιος πιστεύει στην τυχαία αντιθεσμικη συμπεριφορά του προέδρου Τραμπ. Η επιστροφή στο κράτος έθνος είναι πια αναγκαία συνθήκη συντήρησης των ηγεμόνων της αγοράς. Η ακροδεξιά έκφραση των κοινωνιών θα γιγαντωθεί στο μέλλον με ότι αυτό συνεπάγεται.
Όλα εξελίσσονται ανάλογα με την επίτευξη των στόχων. Το τραπεζικό σύστημα που εισέπραξε δισεκατομμύρια απ’την ΕΚΤ απουσιάζει εκκωφαντικά απ’ τις ανάγκες της αγοράς των μικρών. Η κυβέρνηση κωφευει. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης εμφανίζουν τραγική αδυναμία να σταθούν υπεύθυνα στις καταστάσεις που γεννώνται.
Ο εμβολιασμός της κοινωνίας προχωρά κουτσαινοντας εκ του πονηρού, με τον ρυθμο που εξελίσσεται, το 2021 θα είναι πιο τραγικό απ’ την χρονιά που πέρασε. Η συνειδητοποίηση της κοινωνίας για τα πραγματικά αίτια της πανδημίας και την διαχείριση της, προβάλλει ως επιτακτική ανάγκη. Να ξυπνήσουμε γιατί ο ύπνος θα μας οδηγήσει σε εφιαλτικους χώρους.
Ο καπιταλισμός ως απλός Σίσυφος κάνει πως σπρώχνει την κοτρώνα στην κορυφή του βουνού. Προσοχή στην κοτρώνα.
Ανώνυμος στο “Ανοχύρωτη πόλη” η Κέρκυρα (pics): “…………και οι πληγέντες ήδη αγωνιούν αν, πότε και σε ποιο ύψος θα αποζημιωθούν…………. Θέλει καί απάντηση ή έρώτηση ? Μά…….ώς…” Οκτ 17, 19:00
