Καρύδης: Προτείνει ψήφισμα διαμαρτυρίας για την απαγόρευση των διαδηλώσεων

“Οι περιορισμοί στην άσκηση του δικαιώματος σε οποιαδήποτε φάση της συνάθροισης έτσι όπως προβλέπονται στο Νόμο Χρυσοχοϊδη είναι αντίθετοι με τη συνταγματική νομιμότητα και τις δημοκρατικές ελευθερίες” αναφέρει στο προτεινόμενο ψήφισμα.

Το κείμενο Καρύδη προς τον Πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου:

κ Πρόεδρε,
Θεωρώ αναγκαίο στη σημερινή Συνεδρίαση του Δ.Σ., λόγω κατεπείγοντος, να εκδοθεί Ψήφισμα Διαμαρτυρίας σχετικά με το νομοθέτημα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη «Δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις και άλλες διατάξεις» ( Νόμος Χρυσοχοϊδη) και να δοθεί στον κ. Πρωθυπουργό και στους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων.

Εισηγούμαι να έχει το ακόλουθο περιεχόμενο:

ΠΛΗΓΜΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΙΚΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ:
Το άρθρο 11 του Συντάγματος για την άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι και τη διενέργεια δημοσίων συναθροίσεων προβλέπει ότι ‘’ Οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα’’. Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή ο κοινός νομοθέτης δεν δικαιούται να ρυθμίσει την άσκηση του συγκεκριμένου δικαιώματος διαφορετικά.
Κατά συνέπεια η προληπτική πλήρης απαγόρευση των συναθροίσεων με απόφαση της Αστυνομικής ή Λιμενικής Αρχής πλήττει τον πυρήνα του δικαιώματος και βρίσκεται εκτός Συνταγματικού πλαισίου.
Οι περιορισμοί στην άσκηση του δικαιώματος σε οποιαδήποτε φάση της συνάθροισης έτσι όπως προβλέπονται στο ΄΄Νόμο Χρυσοχοϊδη΄΄ είναι αντίθετοι με τη συνταγματική νομιμότητα και τις δημοκρατικές ελευθερίες. Λήψη μέτρων επιτρέπεται να γίνεται μόνο από τον αρμόδιο εισαγγελικό λειτουργό και υπό την απαραίτητη προϋπόθεση ότι, λαμβανομένων υπόψη των συγκεκριμένων περιστάσεων, διαταράσσεται δυσανάλογα η οικονομική και κοινωνική ζωή.
Κατά τον ίδιο τρόπο ανεπίτρεπτα αντιδεοντολογική, αντισυνταγματική και πλήττουσα τα δημοκρατική δικαιώματα των πολιτών τυγχάνει η αντικειμενική ποινική και αστική ευθύνη των οργανωτών μιας συνάθροισης.
Το ΔΣ ζητεί την συνταγματικά και δημοκρατικά δεοντολογική τροποποίηση του σχετικού νόμου.