Διάλογος με το πιο απομονωμένο κομμάτι της κοινωνίας

Με το πρώτο τους μήνυμα πίσω από τα κάγκελα των φυλακών μια ομάδα κρατούμενων, η Επιτροπή Αντίστασης των Φυλακών Κορυδαλλού, έχει σκοπό να ανοίξει έναν «διάλογο» με τους «έξω», δημοσιοποιώντας όλα εκείνα που ταλαιπωρούν τους μέσα. «Τον διάλογο αυτό θεωρούμε απαραίτητο, γιατί σε σχέση με το παρελθόν, νιώθουμε πιο αποκομμένοι και απομονωμένοι από το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας της οποίας όμως αποτελούμε κομμάτι» σημειώνουν, μεταξύ άλλων.

Μία νεοσύστατη επιτροπή κρατούμενων των φυλακών Κορυδαλλού, η Επιτροπή Αντίστασης των Φυλακών Κορυδαλλού, με κείμενο που δημοσιοποίησε και με άλλα που θα ακολουθήσουν έχει σκοπό να επικοινωνήσει στους «έξω» εκείνα που ταλαιπωρούν τους «μέσα», όπως αναφέρει. «Τον διάλογο αυτό θεωρούμε απαραίτητο, γιατί σε σχέση με το παρελθόν, νιώθουμε πιο αποκομμένοι και απομονωμένοι από το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας της οποίας όμως αποτελούμε κομμάτι» δηλώνουν, προσθέτοντας ότι το κείμενο τους «δεν είναι παράκληση αλληλεγγύης προς εμάς τους κρατούμενους, εμάς επιθυμία μας είναι μια αλληλέγγυα κοινωνία στο σύνολό της».

Τον ρόλο του «αγγελιοφόρου» σε όλη αυτή τη διαδικασία εκτός από τα κείμενα τους έχει η εκπομπή Auntie News, που δημιουργήθηκε από κάποιους αλληλέγγυους για να βοηθήσει στην κοινοποίηση των προβλημάτων με βίντεο που θα δημιουργεί.

«Απάνθρωπες συνθήκες, συνεχής ψυχικός εκφοβισμός των εγκλείστων και έλλειψη πραγματικής δικαιοσύνης»

Στο πρώτο κείμενο που δημοσιοποιεί η Επιτροπή Αντίστασης των Φυλακών σχολιάζει τις αλλαγές οι οποίες έγιναν από την κυβέρνηση στο σωφρονιστικό σύστημα και πώς αυτές είχαν επιπτώσεις στη ζωή των κρατουμένων. Από την πρώτη κομβική αλλαγή, δηλαδή την απόφαση να μεταφερθεί η διοίκηση της φυλακής από το Υπουργείο Δικαιοσύνης όπου ανήκε, από την ίδρυση της ως θεσμός (ακόμα και τη μαύρη περίοδο της επταετίας της χούντας), στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, στην «διάλυση» της κεντρικής επιτροπής μεταγωγών, που όπως αναφέρουν αυτό το όργανο, ασχολούνταν με την τοποθέτηση κάθε κρατουμένου στη φυλακή που πληρεί τις ανάγκες του. «Ξεκίνησαν έτσι ένα παιχνίδι βίαιων μεταγωγών χωρίς κανένα κριτήριο, μόνο και μόνο για να δημιουργήσουν έναν ακόμη μοχλό ψυχικής πίεσης και τρομοκρατίας εναντίον των εγκλείστων» , σχολιάζουν.

Το επόμενο βήμα «αλλαγής» στο οποίο αναφέρονται είναι η είσοδος σε όλες τις φυλακές των δυνάμεων άμεσης επέμβασης (Ο.Α.Ε.Ε) οι οποίες επεμβαίνουν μόνο σε περιπτώσεις εξέγερσης ή σε επικίνδυνες συμπλοκές κρατουμένων. Όμως τίποτα από τα δύο δεν συνέβαινε για να δικαιολογήσει την είσοδό τους, όπως σημειώνουν.

«Δρώντας έτσι κατήργησαν το άρθρο του σωφρονιστικού κώδικα που αναφέρει ξεκάθαρα ότι η έρευνα στα κελιά των κρατουμένων γίνεται από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους και μόνο. Οι δυνάμεις επέμβασης, όχι μόνο δεν αρκέστηκαν στην έρευνα, αλλά χτύπησαν τους κρατούμενους και έσπασαν τα λίγα υπάρχοντα που υπάρχουν σε ένα κελί (καθρέφτης, τραπέζι τηλεόραση, ράφια)».

Συγχρόνως, εξαγγέλθηκε η ανάγκη της αυστηροποίησης των ποινών στο ήδη αυστηρότερο ποινολόγιο της Ευρώπης, όπως σημειώνουν, «ώστε αφού ο στόχος του σωφρονισμού δεν τους ενδιαφέρει, να επιτύχουν τη φυσική εξόντωση των κρατουμένων και να εξαλείψουν μία ακόμη “εχθρική” κοινωνική ομάδα προς αυτούς».

Μεθοδεύσεις και αποκλεισμός από την εκπαίδευση

Η επιτροπή στο κείμενο της αναφέρεται σε μεθοδεύσεις για τον αποκλεισμό των κρατούμενων από το βασικό δικαίωμα του κάθε ανθρώπου, αυτό της εκπαίδευσης.

«Καθυστέρησαν εσκεμμένα την πρόσληψη καθηγητών και των σχολείων δεύτερης ευκαιρίας και του Δ.Ι.Ε.Κ με κίνδυνο να μην πραγματοποιηθεί το σχολικό έτος. Ύστερα όμως από συνεχείς επιστολές διαμαρτυρίας κρατουμένων στο Υπουργείο Παιδείας και φοβούμενοι τη δημόσια κατακραυγή, αφού το ζήτημα έφτασε εκτός των τοίχων της φυλακής, με τη βοήθεια και την υποστήριξη των καθηγητών της περασμένης σχολικής χρονιάς, ξεκίνησε το σχολικό έτος με καθυστέρηση τριών μηνών, στις αρχές του Δεκέμβρη 2019. Κάθε καλλιτεχνική δραστηριότητα ή ψυχαγωγική, όπως μουσικό εργαστήριο, θέατρο, σκηνοθεσία, ζωγραφική, εργαστήριο χειροτεχνίας, που λειτουργούσε πριν την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ή ξεκίνησε καθυστερημένα ή διακόπηκε τελείως. Οι τέσσερις φοιτητές κρατούμενοι του καταστήματος Κορυδαλλού, που παρακολουθούσαν μαθήματα σε πανεπιστήμια και λάμβαναν φοιτητική άδεια με βραχιόλια (ηλεκτρονική επιτήρηση), βρέθηκαν σε κίνδυνο να χάσουν το εξάμηνο των σχολών τους, αφού υπήρξαν θύματα και εκείνοι της εσκεμμένης καθυστέρησης της κυβέρνησης Ν.Δ. Ένας φοιτητής μάλιστα, εκδιώχθηκε παράνομα στη φυλακή της Χαλκίδας, αφού ο σωφρονιστικός κώδικας ορίζει ξεκάθαρα πως κάθε φοιτητής των Α.Ε.Ι πρέπει να εκτίσει την ποινή του, εντός λεκανοπεδίου στο σωφρονιστικό κατάστημα Κορυδαλλού, ώστε να μπορεί ως φυσική παρουσία και όχι διά αλληλογραφίας να παρακολουθεί τα μαθήματα του πανεπιστημίου».

Αξίζει να σημειωθεί ότι την ίδια ώρα που δημοσιεύεται αυτό το κείμενο ο κρατούμενος έως πρότινος των Φυλακών Κορυδαλλού, Βασίλης Δημάκης, το δικαίωμα του οποίου να σπουδάσει διακόπηκε απότομα από κάποιο Συμβούλιο το 2018 για να του αποδοθεί ξανά στη συνέχεια μετά από εξαντλητική απεργία πείνας, ξεκίνησε ξανά απεργία πείνας(22/2).

Σύμφωνα με όσα έχει καταγγείλει το Δίκτυο Αλληλεγγύης Κρατουμένων, ο Βασίλης Δημάκης ο οποίος είναι αριστούχος φοιτητής, στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Νομικής, μετήχθη παράνομα από τις φυλακές Κορυδαλλού όπου βρισκόταν για να είναι κοντά στην σχολή του και να μπορεί να παρακολουθεί τα μαθήματα του κάνοντας χρήση του θεσμού των εκπαιδευτικών αδειών στο Κατάστημα Κράτησης Γρεβενών και συγκεκριμένα στα κελιά πειθαρχικής απομόνωσης, χωρίς να έχει κατηγορηθεί για κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα.

Η καταδίκη της Επιτροπής των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Ευρώπης που έμεινε στο συρτάρι

Η Επιτροπή αναφέρεται στην έκθεση της Επιτροπής των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Ευρώπης (CPT) και τα όσα έγραψε για την ανάγκη αποσυμφόρησης των ελληνικών φυλακών, την ανάγκη μείωσης της βίας, την ανάγκη βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης των κρατουμένων.

«Η πλειοψηφία των σωφρονιστικών καταστημάτων αποτελείται από απαρχαιωμένα κτίρια που στοιβάζουν σε κελιά δέκα τετραγωνικών τρεις ή και πέντε ακόμη κρατούμενους, που κοιμούνται και τρώνε παρέα με εκατοντάδες κατσαρίδες και κοριούς. Ο υπερπληθυσμός σε συνδυασμό με την κάκιστη σίτιση και την ανεπαρκή ιατρική περίθαλψη και πρόληψη μετατρέπει τα σωφρονιστικά καταστήματα σε υγειονομικές βόμβες που εκρήγνυνται συνεχώς. Έτσι, μεγάλος αριθμός κρατουμένων πάσχει από δερματικές ασθένειες, μεταδοτικές νόσους (ηπατίτιδα) ή πνευμονικές λοιμώξεις (φυματίωση).

Οι απάνθρωπες συνθήκες, ο συνεχής ψυχικός εκφοβισμός των εγκλείστων και η έλλειψη πραγματικής δικαιοσύνης, καθιστούν τις ελληνικές φυλακές σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης – κολαστήρια, που εξυπηρετούν μόνο στη βάναυση τιμωρία των κρατουμένων και όχι στην προσπάθεια της βελτίωσης της κοινωνικής τους επανένταξης».

«Ανάγκη να ακουστεί και η δική μας φωνή ανάμεσα σε δεκάδες φωνές»

Κλείνοντας, η Επιτροπή εξηγεί ότι το κείμενο της δεν αποτελεί παράκληση αλληλεγγύης προς τους κρατούμενους, αλλά επιθυμία να είναι μια αλληλέγγυα κοινωνία στο σύνολό της. Όπως εξηγούν, γράφουν επειδή υπάρχει η ανάγκη να ακουστεί η δική τους φωνή ανάμεσα σε δεκάδες φωνές «συναρμόδιων φερεφώνων, βοθροκάναλων, που σερβίρουν ειδήσεις του εκάστοτε Υπουργείου και παρουσιάζουν την κατάσταση ως ιδανική στις ελληνικές φυλακές, ψεύδονται μεθοδευμένα και επικίνδυνα».