«Τρεις του Σεπτέμβρη να Περνάς»

Ο Μάνος Ελευθερίου έγραψε  του στίχους του τραγουδιού  “Θα σε ξανάβρω στους Μπαξέδες” για ένα εντελώς διαφορετικό ιστορικό γεγονός και όπως ο ίδιος αργότερα θα εξηγήσει, αναφερόταν στον Μακρυγιάννη και στον σπουδαίο ρόλο του στον αγώνα για την ανεξαρτησία των  Ελλήνων.

Δεν θα μπορούσε όμως να  μην γίνει η ταύτιση των στίχων με το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, η ίδρυση του οποίου έγινε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974 και έμελλε να αποτελέσει ημερομηνία ορόσημο για την μεταπολιτευτική πορεία της χώρας.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε μεγάλος οραματιστής και για τον λόγο αυτόν η ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ είναι ένα άρτιο κείμενο που εξυμνεί την έννοια της κοινωνικής ελευθερίας και αλληλεγγύης, όπως  άλλωστε αποτυπώθηκε και στις τέσσερις βασικές αρχές του Κινήματος “Εθνική Ανεξαρτησία – Λαϊκή Κυριαρχία – Κοινωνική Απελευθέρωση – Δημοκρατία“.

Η στείρα και ταραγμένη επταετία της δικτατορίας, με την καταστρατήγηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κάθε ατομικής ελευθερίας και κοινωνικής συνοχής, βρήκε τους Έλληνες στις επάλξεις για την διεκδίκηση της ισότητας και την αποκατάσταση της εθνικής ασφάλειας.

Η διορατικότητα αλλά και η οξυδέρκεια του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος εμφορούνταν από τις κοινωνικές αξίες της κοινωνικής ενδυνάμωσης από την λαϊκή βάση, ενέπνευσαν χιλιάδες κόσμου, οι οποίοι δεν ήταν απλώς οι μελλοντικοί ψηφοφόροι του Κινήματος, αλλά πιστοί υποστηρικτές του.

Η φωνή τους ενώθηκε με  τον πύρινο λόγο του Ανδρέα Παπανδρέου στις ιστορικές συγκεντρώσεις και όταν εκείνος άνοιγε τα χέρια του, στον χαρακτηριστικό πλέον χαιρετισμό, το πλήθος αποθέωνε τον ηγέτη, προσδιορισμός  που δεν αποδόθηκε σε κανέναν άλλο πολιτικό της μεταπολιτευτικής ιστορίας της Ελλάδας.

Αναμφίβολα ο Ανδρέας Παπανδρέου ενέπνευσε και είχε το χάρισμα να  συσπειρώνει γύρω του ένα συμπαγή κομματικό πυρήνα, από τον οποίο ο ίδιος αντλούσε την ασφάλεια των επιλογών του.

Στην πορεία του Κινήματος πολλά έχουν αλλάξει μέχρι του σημείου το ΠΑΣΟΚ να θεωρείται αποδιοπομπαίος τράγος της πολιτικής πραγματικότητας της χώρας.

Φτάνοντας στο σήμερα, 46 χρόνια μετά την ιδρυτική διακήρυξη του Κινήματος στο ξενοδοχείο King George της Αθήνας, το πολιτικό σκηνικό είναι σίγουρα διαφορετικό.

Η λαοθάλασσα που κατέκλυσε κάποτε κεντρικούς δρόμους και πλατείες, έχει σκορπίσει.

Η ψυχή όμως του ΠΑΣΟΚ είναι οι φωνές αυτών των ανθρώπων και η σημαία με τον πράσινο ήλιο που κυμάτιζε ζωηρά σε χιλιάδες χέρια.

Έχουμε χρέος να  επαναφέρουμε την κομματική οντότητα και αυθυπαρξία του Κινήματος.

Άλλωστε ο δρόμος που χάραξε κάποτε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ευτυχώς διατηρείται από κάποιους ευδιάκριτος και φωτεινός και μας καλεί να ξαναβρούμε τον πολιτικό μας βηματισμό.