Από το Big Brother στη Μόρια ένα φιτίλι δρόμος

Τις δηλώσεις του ψευτόμαγκα στο Big Brother του SKY τις μάθαμε τις διαβάσαμε, τις καταδικάσαμε τόσο μαζικά και τόσο οργισμένα που το κανάλι έκανε το ελάχιστο: τον απέβαλε. Μερικά ερωτήματα όμως επιμένουν και ζητάνε απαντήσεις.

Πώς φτάνει ένας νέος να ξεστομίζει τέτοιες κουβέντες και να ποντάρει ότι αυτές θα του εξασφαλίσουν αποδοχή; Πού στηρίζει αυτήν την προσδοκία, αν όχι στην πεποίθηση ότι οι κουβέντες αυτές είναι πιασάρικες και αποδεκτές από πολύ κόσμο που σκέφτεται τα ίδια, αλλά δεν τολμάει να τα πει; Και πώς κατέληξε σε αυτήν την πεποίθηση αυτός ο νέος; Ποιοι πρωτοστάτησαν στην απενοχοποίηση της ρατσιστικής σκέψης; Ποιοι άνοιξαν το δρόμο, ώστε η ωμή βία, ο σεξισμός, ο ρατσισμός, η κουλτούρα του βιασμού, του μπούλινγκ κατά παντός αδυνάτου ή απλά διαφορετικού σε κάτι να ψάχνει να βρει δρόμο να γίνει νόμιμη και κοινωνικά αποδεκτή στον πολύ κόσμο; Ποιοι και γιατί θέλησαν να λανσάρουν αυτό το νέο ιδεολογικό ρεύμα της «μη ιδεολογίας»; Ποιοι την παρουσίασαν ως «εναλλακτική», «μοντέρνα», απέναντι στις «παρωχημένες» ιδέες των «προοδευτικούληδων και ευαισθητούληδων»; Ποιοι πρώτοι άρχισαν να κρυφογελάνε και μετά να χασκογελάνε με τα πρώτα κρούσματα βίας ή σεξουαλικής παρενόχλησης; Ποιοι εφηύραν τον όρο «φεμιναζί»; Ποιοι λανσάρισαν μαζικά την ιδέα ότι «φεμινίστριες» είναι οι «αγάμητες» και για αυτό υστερικές κι ότι ένα χαστουκάκι στη γυναίκα δεν είναι και κάτι επιλήψιμο; Ποιοι και πόσοι ήταν αυτοί που έκαναν τις γυναίκες που πήγαν να καταγγείλουν ένα βιασμό, να βιώσουν κι έναν δεύτερο; Ποιοι έδειξαν ανοχή στις πρώτες επιθέσεις κατά μεταναστών και μετά στις δολοφονίες που ακολούθησαν; Ποιοι τις σιγοντάρισαν; Ποιοι δικαιολόγησαν τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου; Ποιοι αδιαφόρησαν για την αυτοκτονία του Γιακουμάκη, γιατί απλά «αυτός ήταν από εκείνους, τους άλλους»; Ποιοι μέτρησαν το μήκος της φούστας της Τοπαλούδη, το βάθος του ντεκολτέ της; Ποιοι χθες βράδυ στη Μόρια πετροβολούσαν τους πυροσβέστες; Ποιοι φώναζαν αφήστε τους να καούν;

Μη μου πείτε «είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε», «φταίνε τα ΜΜΕ και οι αλήτες-ρουφιάνοι-δημοσιογράφοι» ή «οι μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι» ή «η κεντροναζί κυβέρνηση». Μη μου πείτε η «έλλειψη παιδείας» γιατί ποτέ δεν είχαμε Παιδεία στην Ελλάδα τα τελευταία 60-70 χρόνια, κουλτούρα αλληλεγγύης όμως είχαμε. Μη μου πείτε η μαζική κουλτούρα της «διασκέδασης μέχρι θανάτου» γιατί δε μου αρκεί πια αυτό. Τίποτα από όλα αυτά και άλλα τόσα που μπορεί κανείς να αναφέρει , δεν μπορεί από μόνο του, χωρίς τη δική μας συναίνεση, να επιβάλει κουλτούρα, ιδεολογία, στάσεις ζωής. Για μας μιλάω λοιπόν και για το φασισμό, το δικό μας, της κοινωνίας, του ανθρώπου της διπλανής πόρτας. Για αυτήν την ευθύνη μιλάω. Που αδιαφορήσαμε, ανεχτήκαμε, σιγοντάραμε κι έτσι χαϊδέψαμε τους φόβους και τις ανασφάλειές μας, που βγάλαμε με αυτόν τον τρόπο την οργή για τη φτώχεια μας και την ανεργία των παιδιών μας, που εκτονώσαμε στον αδύναμο την πίεση από τον εργοδότη, την κούραση από το καθημερινό μαγγανοπήγαδο της επιβίωσης. Ας μιλήσουμε λοιπόν και για μας κι όχι μόνο για τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Δεν είμαστε άβουλοι. Κι ας μην είμαστε οι κύριοι υπεύθυνοι.