Η Κέρκυρα του Στέλιου Σαλβαδόρ!

Ο Στέλιος Παπαϊωάννου, αρχηγός του συγκροτήματος «Μωρά στη Φωτιά», γράφει για τη δικιά του Κέρκυρα στην Athens Voice

Όταν τον Αύγουστο του 2000 επισκέφτηκα την Κέρκυρα για πρώτη φορά, για μια συναυλία στο εσωτερικό του Νέου Φρουρίου, δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο έντονα θα συνδεόταν αυτό το πανέμορφο νησί με τη ζωή μου. Θα θυμάμαι για πάντα εκείνη τη συναυλία που τραγουδούσα βλέποντας καράβια να περνούν σχεδόν μπροστά στα μάτια μου, μιας και το ύψος του Νέου Φρουρίου, στο πιο ψηλό σημείο του οποίου δινόταν η συναυλία, εκμηδένιζε τις αποστάσεις και τα καράβια, μικρά και μεγάλα, φαίνονταν σαν αερόστατα στολισμένα με φώτα που περνούσαν μπροστά από τα μάτια μου, με φόντο το σκούρο μπλε της θάλασσας που γινόταν ένα με το σκούρο μπλε του ουρανού.

Με το φως του ήλιου την επόμενη μέρα, τα καντούνια και αυτή η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της πόλης της Κέρκυρας με έκαναν να αισθάνομαι πως ζω σε μυθιστόρημα, η πλατεία Σπιανάδα και το Λιστόν μου θύμισαν πως από το νησί έχουν περάσει σχεδόν όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί της εποχής του διαφωτισμού και μετά. Δεν είχα προλάβει ακόμη εκείνη την ημέρα να επισκεφτώ το Παλαιό Φρούριο και την Ιόνιο Μουσική Ακαδημία, δεν είχα σκαρφαλώσει στην κορυφή του κάστρου κοιτώντας από ψηλά ολόκληρη την πόλη της Κέρκυρας. Εκείνη τη μέρα δεν είχα προλάβει να επισκεφτώ το ιστορικό κτίριο της Παλαιάς Φιλαρμονικής και τις υπέροχες ορχήστρες της, marching bands, αλλά και την πολύ καλή συμφωνική ορχήστρα. Αυτό έγινε αρκετά χρόνια μετά, το 2006, από το καλοκαίρι του οποίου ζω μόνιμα πλέον στην Κέρκυρα και έχω γνωρίσει αρκετά καλά πια το νησί.

Έκανα μπάνιο στην υπέροχη παραλία του Άι-Γόρδη, wind surf στο Χαλικούνα, έζησα το πανηγύρι του τρύγου και του πατήματος των σταφυλιών στον Αρίλα. Έφαγα ψαράκι στη Γαρίτσα αλλά και στο χωριό του Νότου Πετριτής, η ταβέρνα του οποίου ήταν ακριβώς πάνω στη θάλασσα και στα πόδια μας σχεδόν ακουμπούσαν τα κεφαλόπουλα που πετάγονταν παίζοντας από το νερό. Είδα καταπληκτικές jazz συναυλίες στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο από φίλους μου φοιτητές του μουσικού τμήματος, αλλά και από διεθνείς καλλιτέχνες που επισκέπτονται το νησί με βάση το ετήσιο jazz festival. Έχω κάνει και υπέροχες δικές μου συναυλίες επίσης, όπως η συναυλία στον Αμπελώνα που από την προσέλευση του κόσμου έκλεισε ο κεντρικός δρόμος που ενώνει τη Βόρειο Κέρκυρα με την πόλη, η συναυλία στο Επτά Τεχνών Τόπος, όπου παρουσίασα ένα πολύ μεγάλο πρόγραμμα με πάνω από δέκα μουσικούς επί σκηνής. Ένα υπέροχο κοινό κι ένας υπέροχος κόσμος που πλέον συναναστρέφομαι καθημερινά.

Η Κέρκυρα είναι σίγουρα ένα μοναδικό νησί για να ταξιδέψεις, να κάνεις διακοπές και –γιατί όχι;– για να ζήσεις κιόλας.

Δεν είπαμε τίποτε για τα ταβερνάκια στις Μπενίτσες, την ωραία θάλασσα στην Παλιοκαστρίτσα, τις είκοσι και πλέον φιλαρμονικές με τις πολύχρωμες στολές και τις τόσες πολλές γλώσσες που ακούς να μιλούν δίπλα σου άνθρωποι από κάθε σημείο του πλανήτη.

*Ο Στέλιος Σαλβαδόρ Παπαϊωάννου από το 1984 έως σήμερα είναι τραγουδιστής, μπασίστας αλλά και δημιουργός του συγκροτήματος «Μωρά στη Φωτιά». Την τελευταία 20ετία είναι μόνιμος κάτοικος Κέρκυρας