“Ποιος κουνάει το Δάχτυλο στην Ελλάδα;”

Άρθρο του βουλευτή Κέρκυρας της ΝΔ Στέφανου Σωτ. Γκίκα, που δημοσιεύτηκε στο protothema.gr.

To κείμενο

Είναι πράγματι ακραίο και παράδοξο να κατηγορεί ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν την Ελλάδα και την Ελληνική Κυβέρνηση για καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Μεταναστών και μάλιστα να την παρομοιάζει με τους Ναζί, προσβάλοντας ευθέως όλους τους Έλληνες, που υπέστησαν τόσες και τόσες θηριωδίες και καταστροφές από αυτούς. Κάνει λόγο για «δολοφονικές ενέργειες» της Ελλάδας προς τους πρόσφυγες που ζητούν άσυλο στα Ελληνοτουρκικά σύνορα, θεωρώντας προφανώς ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Διεθνής κοινότητα δεν έχει αντιληφθεί την απάνθρωπη εργαλειοποίηση δεκάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών από τον ίδιο!

Πριν καν προλάβει να εκστομίσει αυτές τις συκοφαντικές δηλώσεις εναντίον της Ελλάδας, η Έκθεση του State Department για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο του Τούρκου Προέδρου που είναι συνώνυμο ακριβώς με την καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η Έκθεση είναι καταπέλτης. Από που να ξεκινήσει κανείς.

Από την Συρία και τις καταγγελίες προς τον Ύπατο Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και προς την Amnesty International, για εκτελέσεις, λεηλασίες και κατασχέσεις σε περιοχές τις οποίες ελέγχουν οι τουρκικές δυνάμεις;

Από την ίδια την Τουρκία, όπου καταγράφηκαν επίσημοι ισχυρισμοί ότι η Κυβέρνηση συνέβαλλε σε θανάτους πολιτών που σχετίζονται με το PKK;

Από τις Ομάδες Προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που κατέγραψαν αρκετούς ύποπτους θανάτους κρατουμένων;

Από τις «εξαφανίσεις» ανθρώπων, μερικές εκ των οποίων προφανώς σχετίζονται με την πολιτική τους τοποθέτηση;

Από τις αναρίθμητες καταγγελίες για άρνηση εισόδου στην χώρα σε κατατρεγμένους Ιρακινούς, Σύριους και Αφγανούς;

Από το ότι η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες επιβεβαίωσε ότι ένας αριθμός Σύριων προσφύγων επέστρεψε στην Συρία πάρα την θέλησή του, ενώ Τούρκοι Συνοριοφύλακες φέρεται να τραυμάτισαν ή να σκότωσαν αιτούντες άσυλο από την Συρία στα σύνορα;

Η λίστα είναι μεγάλη…

Αξιοσημείωτο είναι επίσης, ότι σύμφωνα με την Διακοινοβουλευτική Ένωση (IPU), τον Παγκόσμιο δηλαδή Οργανισμό των Κοινοβουλίων των 190 Κυρίαρχων Κρατών, η Τουρκία δεν σέβεται καν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των εκλεγμένων Βουλευτών της.

Συγκεκριμένα τον Ιούνιο του 2019, κλιμάκιο της Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της IPU, επισκέφθηκε την Τουρκία προκειμένου να διαπιστώσει κατά πόσο καταπατώνται τα Ανθρώπινα Δικαιώματα 57 πρώην και νυν Τούρκων Βουλευτών του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP), οι οποίοι είτε κρατούνται, είτε ευρίσκονται σε καθεστώς περιορισμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους, όπως η έκφραση γνώμης.

Στην έκθεσή της, η Επιτροπή διαπιστώνει σοβαρή έλλειψη ανεξαρτησίας της τουρκικής Δικαιοσύνης, αλλά και τον σημαντικό περιορισμό των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σε συνέχεια του νόμου 7145/2018 με τον οποίο είχε επιμηκυνθεί η κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» που επιβλήθηκε στην Τουρκία μετά το πραξικόπημα του 2016. Επισημαίνει επιπλέον, ότι τα στοιχεία που της παρουσιάστηκαν δεν δικαιολογούν τα μέτρα και τις ποινές που επιβλήθηκαν εναντίον των Τούρκων Βουλευτών, ενώ η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο αποφάνθηκε πως η κράτηση αποτελεί αδικαιολόγητη παρέμβαση κατά της ελευθερίας της έκφρασης, δεν ελήφθη υπόψη σε καμία από τις Δίκες που ακολούθησαν.

Είναι λοιπόν απόλυτα τεκμηριωμένη η πρόσφατη δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη στο German Council on Foreign Relations, ότι δεν μπορεί να δεχθεί «μαθήματα από την Τουρκία σε ζητήματα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων…».

Είναι προφανές ότι οι δηλώσεις και οι πράξεις του Προέδρου Ερντογάν, έχουν ως στόχο τον αποπροσανατολισμό της τουρκικής κοινής γνώμης από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα. Η κυβέρνηση δέχεται σφοδρότατη κριτική για την αποτυχία της στο Ιντλίμπ της Συρίας, ενώ την ίδια ώρα η τουρκική οικονομία κλυδωνίζεται. Η τουρκική λίρα έχασε τους τελευταίους 3 μήνες το 6,5% της αξίας της, ενώ διαπιστώνονται σημαντικότατες εκροές, ύψους 3 δις δολαρίων από τα ομόλογα του τουρκικού δημοσίου μέσα σε 12 μήνες.

Διαπιστώνει κανείς, ότι παρόλο που η Τουρκία απέχει πολύ από τα σύγχρονα Δημοκρατικά κράτη, όπου η ανεξαρτησία των εξουσιών, ο σεβασμός των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το Κράτος Δικαίου και η πιστή εφαρμογή Δικαστικών Αποφάσεων είναι αυτονόητα, ο Πρόεδρος Ερντογάν δεν διστάζει να συκοφαντεί και να προσβάλει την Ελλάδα, προκειμένου να δημιουργήσει εντυπώσεις στο εσωτερικό και να εντείνει την πίεση προς τις Βρυξέλλες, για νέους «καλύτερους όρους συνεργασίας» με την ΕΕ.

Η ηγεσία πάντως της Ευρώπης δεν φαίνεται να αποδέχεται για την ώρα τους εκβιασμούς του…

*Δημοσιεύθηκε στο protothema.gr στις 14/3/2020