«Κρατάμε τα ΣΔΕ ανοιχτά, έτσι θωρακίζουμε την κοινωνία μας»

Διαβάστε τα βασικά σημεία της ομιλίας Μπιάγκη στη συζήτηση του Νομοσχεδίου για τις «Ρυθμίσεις του Σωφρονιστικού Κώδικα».

Αναλυτικά:

Ο Βουλευτής Κέρκυρας του Κινήματος Αλλαγής πραγματοποίησε Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής της Τετάρτης 9-12-2020 στη συζήτηση του Νομοσχεδίου για τις «Ρυθμίσεις του Σωφρονιστικού Κώδικα».
Βασικά Σημεία της Ομιλίας του Βουλευτή είναι τα εξής:
√ Το παρόν Σχέδιο Νόμου δεν έχει κανένα «προοδευτικό», «μεταρρυθμιστικό» πρόσημο, είναι αντίθετο με το μοντέλο των σύγχρονων, ευρωπαϊκών χωρών, στις οποίες ο όρος «επανένταξη των κρατουμένων» είναι κεντρικός και κομβικός
√ Μία «μεταρρυθμιστική» πρωτοβουλία θα ήταν η επαναφορά του Σωφρονιστικού συστήματος στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και όχι στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη που υπάγεται σήμερα, με βασικό γνώμονα και προσανατολισμό την «κοινωνική επανένταξη των κρατουμένων».
Ο κ. Μπιάγκης μίλησε εκτενώς και για το θεσμό των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ) και πιο συγκεκριμένα μίλησε για το 2ο ΣΔΕ της Κέρκυρας και την πολυσήμαντη προσφορά του, όπως επίσης και τον ιδιαίτερα βαρυσήμαντα επιμορφωτικό, εκπαιδευτικό του ρόλο.
Επιπροσθέτως, ο Βουλευτής τόνισε ότι: « το 2ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας της Κέρκυρας αποτελεί πρότυπο σύγχρονου ελληνικού κοινοτισμού. Το σχολείο αυτό έχει «χτιστεί» με τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας και λειτουργεί με την αγάπη και την αφοσίωση όλου του ανθρωπινού του δυναμικού (διδασκόντων και διδασκόμενων). Από την ίδρυσή του, δεν έχει λάβει ίχνος βοήθειας ούτε καν ένα ευρώ τουλάχιστον για την αγορά γραφικής ύλης. Μέσα από το σχολείο αυτό, λοιπόν, οι ενήλικες ξεφεύγουν από το «στυγνό και ψυχρό εγκλεισμό», μπαίνουν σε «δημιουργική δράση».
Τέλος, ο κ. Μπιάγκης υποστήριξε πως: «Η επανένταξη και η αποφυλάκιση είναι κάτι που μας αφορά συλλογικά είτε το θέλουμε είτε όχι. Οι στατιστικές ενισχύουν αυτό το επιχείρημα καθώς, το 80% πε΄ριπου των αποφυλακισμένων από φυλακές β΄ τύπου επανέρχονται στη φυλακή, ενώ αντίθετα τα αντίστοιχα ποσοστά όσων πέρασαν από σχολείο φυλακών είναι μόλις 10%! Χρειαζόμαστε τα σχολεία β΄ ευκαιρίας και οφείλουμε να τα ενισχύσουμε ως θεσμό για να αποδείξουμε τον πραγματικά ανθρωπιστικό μας χαρακτήρα, για να σταματήσουμε όλοι μαζί πια αυτήν την αποκρουστική πρακτική του να βάζουμε ανθρώπινες ψυχές κάτω από το χαλί. Κρατάμε, λοιπόν, τα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας «ανοιχτά». Θωρακίζουμε την κοινωνία μας».