Η ΕΛΜΕ για το “αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο”

Ανακοινωση της ΕΛΜΕ για το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο.

Αναλυτικά:
Το Υπουργείο Παιδείας και η Κυβέρνηση της ΝΔ, εν μέσω πανδημίας και περιοριστικών μέτρων μετακίνησης, βρήκε τον τρόπο να φέρει ένα ακόμα αντιδραστικό αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο. Το νομοσχέδιο δεν αντιμετωπίζει κανένα από τα μεγάλα και επείγοντα προβλήματα της εκπαίδευσης, δε λαμβάνει υπόψη καμία από τις διεκδικήσεις του συνδικαλιστικού κινήματος αντιθέτως, υψώνει νέους ταξικούς φραγμούς στην Παιδεία, χειροτερεύει τους όρους της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ανοίγει το δρόμο για την παραπέρα απαξίωση του Δημόσιου Σχολείου. Διατηρεί και επεκτείνει τα μνημόνια διαρκείας στη δημόσια εκπαίδευση χτίζοντας επάνω στο νομοθετικό πλαίσιο όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και προσαρμόζοντας το επί τα χείρω.
Πρόκειται για απαράδεκτη και εχθρική ενέργεια ενάντια στους χιλιάδες εκπαιδευτικούς, που έχουν κρατήσει όρθιο το δημόσιο σχολείο κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες τα τελευταία χρόνια και που δίνουν εδώ και μέρες τη μάχη για τη στήριξη των μαθητών, μέσα στις πρωτόγνωρες συνθήκες αναστολής λειτουργίας των σχολείων, χωρίς καμία ουσιαστική στήριξη από την πλευρά της κυβέρνησης. Πρόκειται για μια άκρως επιθετική εκ μέρους της Κυβέρνησης προσπάθεια εκμετάλλευσης της κρίσης και της πανδημίας ως ευκαιρίας, ώστε να περάσει ριζικές αναδιαρθρώσεις που επιφέρουν συντριπτικά πλήγματα σε βάρος της Δημόσιας Εκπαίδευσης, των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και των εργασιακών κατακτήσεων των εκπαιδευτικών.
Παραθέτουμε τις αντιδραστικές αλλαγές που περιλαμβάνει το νομοσχέδιο:
• Προβλέπει την αύξηση των μαθητών ανά τμήμα στο Δημοτικό και στο Νηπιαγωγείο από 22 στους 26! Επιπλέον, από 7/θ σχολείο και άνω ο ελάχιστος αριθμός των μαθητών δεν μπορεί να είναι μικρότερος από είκοσι (20) ανά τμήμα. Οι παραπάνω ρυθμίσεις θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια σε συγχωνεύσεις και καταργήσεις τάξεων, σε υποχρεωτικές μετακινήσεις μαθητών και εκπαιδευτικών. Κατά συνέπεια υποβαθμίζεται η ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου και ταυτόχρονα χτυπά την εργασία των εκπαιδευτικών με τον δραστικό περιορισμό των προσλήψεων αναπληρωτών εκπαιδευτικών και της συρρίκνωσης των θέσεων εργασίας.
• Υψώνει νέους ταξικούς φραγμούς, θέτει νέα εμπόδια στην προσπάθεια των μαθητών να μορφωθούν, να περάσουν στα Πανεπιστήμια. Διατηρεί το Λύκειο – εξεταστικό κέντρο του Γαβρόγλου, το ενισχύει και προχωράει σε ακόμα πιο βαθιές και αντιδραστικές αλλαγές. Εισάγει την Τράπεζα Θεμάτων από την Α΄ Λυκείου για τα ΓΕΛ και τα ΕΠΑΛ. Αυξάνει τα γραπτώς εξεταζόμενα μαθήματα στο Λύκειο. Στην πράξη θα έχουμε μίνι πανελλαδικές για κάθε τάξη (με την Τράπεζα Θεμάτων) συν τις πανελλαδικές για την εισαγωγή στα ΑΕΙ. Το Λύκειο μετατρέπεται σε «εξεταστική αρένα», ο ανταγωνισμός θα γιγαντωθεί, τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας αλλά και οι γονείς θα πρέπει να ματώσουν οικονομικά και ψυχολογικά για να αντέξουν, αν αντέξουν.
• Οι διατάξεις για την αντιδραστική αντιεκπαιδευτική αξιολόγηση αποτελούν και τους δείκτες ελέγχου, αλλά και μέσο προώθησης και επιβολής όλων των παραπάνω αντιεκπαιδευτικών κατευθύνσεων. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. αξιοποιεί και επεκτείνει το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο καθορίζει της διαδικασίες “εσωτερικής” και “εξωτερικής” αξιολόγησης. Δίνει την απόλυτη εξουσία στην Υπουργό Παιδείας, μέσω Υπουργικών Αποφάσεων, να καθορίζει το περιεχόμενο και τις διαδικασίες της αξιολόγησης ανοίγοντας το δρόμο για την επαναφορά νομοθετικών εκτρωμάτων τύπου Π.Δ. 152 που απορρίφθηκαν από το σύνολο του κλάδου. Η πρακτική των σκληρών ποσοτικών αξιολογήσεων με την κατηγοριοποίηση σχολείων, μαθητών και εκπαιδευτικών έχει αποτύχει με βάση και τη διεθνή εμπειρία όσων εκπαιδευτικών συστημάτων υιοθέτησαν τα λεγόμενα αγγλοσαξονικά μοντέλα. Το Υπ. Παιδείας υιοθετεί άρρηκτα το περιεχόμενο αυτών των αξιολογήσεων, επενδύοντας στα ιδιωτικά και οικονομικά κριτήρια και στη γενικότερη φιλοσοφία του σχολείου της αγοράς. Η αξιολόγηση δεν έχει καμία σχέση με την επίλυση των προβλημάτων των σχολείων αλλά και του ίδιου του έργου του εκπαιδευτικού. Επί της ουσίας γίνεται ακόμα πιο βαθιά η κατηγοριοποίηση σχολείων και μαθητών με διάφορα ποσοτικά κριτήρια και ειδικά με τα «εκπαιδευτικά αποτελέσματα». Ενοχοποιούνται οι εκπαιδευτικοί και τα σχολεία, οι ίδιοι οι μαθητές και οι οικογένειές τους, για ό,τι δεν πάει καλά στην εκπαιδευτική διαδικασία και από την άλλη στόχος είναι να αθωώνονται οι αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων.
• Η «σχολειοποίηση» του Νηπιαγωγείου και ο κατακερματισμός της γνώσης με την κατάτμηση σε διακριτά διδακτικά αντικείμενα με την εισαγωγή των Αγγλικών σε πρώτη φάση και αργότερα της Φυσικής Αγωγής και της Πληροφορικής σε δεύτερο χρόνο δεν λαμβάνει υπόψη τις ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες των νηπίων. Το Υπ. Παιδείας ανοίγει το δρόμο για την αλλαγής της φυσιογνωμίας του Νηπιαγωγείου, που είναι η γνώση διαμέσου του παιχνιδιού με μεικτές ηλικίες παιδιών και οργάνωσης της διδασκαλίας σε κέντρα ενδιαφέροντος υπό την μορφή σχεδίων εργασίας, δραστηριοτήτων. Μάλιστα, η Σύνοδος των Προέδρων και Κοσμητόρων των Παιδαγωγικών Τμημάτων και Σχολών και το Δ.Σ. της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας σε συνάντηση που είχαν εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση που επεσήμαναν πως η πρόθεση εισαγωγής αυστηρών δομημένων προγραμμάτων στα νήπια στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης παραβλέποντας βασικές παιδαγωγικές αρχές.
• Στην ίδια αντι-παιδαγωγική κατεύθυνση κινείται και η εισαγωγή των λεγόμενων «εργαστηρίων δεξιοτήτων». Την ίδια στιγμή που δεν παίρνεται κανένα μέτρο για την ενίσχυση των σχολικών υποδομών σε εργαστήρια, τεχνολογικά μέσα, εποπτικό υλικό, ώστε να αναβαθμιστεί η δουλειά τους εκπαιδευτικού της τάξης, το Υπουργείο Παιδείας προχωρά στη υποβάθμιση του έργου του εκπαιδευτικού, στην απαξίωση της γενικής μόρφωσης και την αντικατάστασή της με τη διδασκαλία “δεξιοτήτων”. Και μάλιστα ‘δεξιότητες’’ με συγκεκριμένα ιδεολογικο-πολιτικά φορτία προσαρμοσμένα στις ανάγκες της αγοράς όπως η επιχειρηματικότητα και ο εθελοντισμός, που δε σχετίζονται με τις πραγματικές κοινωνικές και μορφωτικές ανάγκες. Προσανατολίζεται να ανοίξει τις πύλες στους κάθε λογής ιδιώτες, σε φορείς άσχετους με την εκπαιδευτική κοινότητα για να «διδάσκουν» στους μαθητές.
• Δεν λαμβάνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο για την ενίσχυση των απαραίτητων υποστηρικτικών δομών του σχολείου για τη στελέχωσή τους με το αντίστοιχο προσωπικό. Δεν μπορεί η ευθύνη, όχι μόνο για παιδαγωγικά αλλά και για κοινωνικά, ψυχολογικά και αλλά ζητήματα, που αφορούν και άλλες ειδικότητες, που δεν υπάρχουν σήμερα στα σχολεία, όπως π.χ. κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι κλπ., να μεταφέρεται για μια ακόμα φορά στις πλάτες των εκπαιδευτικών μέσω του θεσμού των Εκπαιδευτικών Εμπιστοσύνης.
• Το νέο πλαίσιο λειτουργίας των Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων οδηγεί στην ακόμα μεγαλύτερη διαφοροποίηση στην εκπαίδευση. Οδηγεί στην κατηγοριοποίηση των σχολείων, των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Οδηγεί σε σχολεία και μαθητές πολλών ταχυτήτων σε βάρος πάντα των μορφωτικών δυνατοτήτων των λαϊκών οικογενειών. «Αριστεία» για τους λίγους, υποβάθμιση για τους πολλούς.
• Τιμωρούνται για μια ακόμα φόρα οι αναπληρωτές, που επί 20 και πλέον χρόνια έχουν πάρει στις πλάτες τους τη λειτουργία των δημόσιων σχολείων. Αντί να καταργηθεί ο νόμος Γαβρόγλου (προσοντολόγιο) που απαξιώνει την προϋπηρεσία, αντί να γίνουν όλοι οι απαραίτητοι μόνιμοι διορισμοί για την κάλυψη όλων των τεράστιων πραγματικών αναγκών σε μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό, αντί να παρθούν ουσιαστικά μέτρα στήριξης της διαβίωσής τους εκτός του τόπου μόνιμης κατοικίας τους, τιμωρούνται με διετή ή τριετή αποκλεισμό από τους πίνακες σε περίπτωση μη ανάληψης υπηρεσίας. Η διάταξη για την «κατά προτεραιότητα κάλυψη των πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων» ομολογεί με τον πιο επίσημο τρόπο πως το κράτος και το Υπουργείο Παιδείας θα αφήνει ακάλυπτα χιλιάδες κενά σε όλες τις υπόλοιπες τάξεις και τις ειδικότητες.
• Η εισαγωγή των υποχρεωτικών εσωτερικών κανονισμών λειτουργίας των σχολείων με τη συμμετοχή του Συλλόγου Γονέων και την άμεση εμπλοκή της Τοπικής Διοίκησης έρχεται ως επιστέγασμα στη λειτουργία ενός σχολείου υποχρηματοδοτούμενου, που αναζητά «χορηγούς» και «χρηματοδότες». Ενός σχολείου κατηγοριοποιημένου και διαφοροποιημένου. Ο Σύλλογος Διδασκόντων σε συνεργασία με τους γονείς θα καλείται να διαχειριστεί τη φτώχεια από την ελλιπή κρατική υποχρηματοδότηση.
• Με τη ρύθμιση για ανώτερο ηλικιακό όριο εγγραφής στα ΕΠΑΛ τα 17 έτη κλείνει ο δρόμος για χιλιάδες μαθητές να συνεχίσουν τη φοίτησή τους στην ειδικότητα της επιλογής τους. Είναι πασιφανές πως απορρυθμίζουν την παροχή δημόσιας εκπαίδευσης προς όφελος των ιδιωτικών ΙΕΚ.
• Επανέρχεται η αναγραφή της «διαγωγής» στα απολυτήρια του Γυμνασίου και του Λυκείου και οι λεγόμενες πολυήμερες αποβολές στο όνομα της πειθαρχίας των μαθητών! Όμως η συνεργασία και δημιουργία, η συμμετοχή στην εκπαιδευτική διαδικασία, η αλληλεγγύη, η αγάπη για τη μάθηση είναι αξίες που καλλιεργούνται μέσα από το ίδιο το περιεχόμενο και τη συλλογική καθημερινή δυναμική του σχολείου, τους στόχους και τις αξίες που καλλιεργεί.
Απέναντι στο αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο που συρρικνώνει το Δημόσιο Σχολείο έχουμε χρέος να αντιδράσουμε και να παλέψουμε με πολύμορφες δράσεις προκειμένου να αποσυρθεί.
Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Κέρκυρας. σε συνέχεια των, μέχρι σήμερα, δράσεων που έχει πραγματοποιήσει προχωρά στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα:
• Ανάρτηση πανό ενάντια στο νομοσχέδιο σε κεντρικά σημεία στην πόλη της Κέρκυρας
• Συμβολική συγκέντρωση διαμαρτυρίας από κοινού με το ΣΕΠΕ Κέρκυρας και την Ένωση Γονέων στην Π.Ε. Κέρκυρας (πρώην Νομαρχία), την Πέμπτη, 30 Απριλίου, στις 11 π.μ.
• Συνέντευξη Τύπου της ΕΛΜΕ Κέρκυρας και της Ένωσης Γονέων Κέρκυρας, στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου, την Πέμπτη, 30 Απριλίου, στις 12 π.μ.
• Αξιοποίηση όλων των μέσων της τεχνολογίας – διαδικτύου για την προβολή των θέσεων μας και την ανάδειξη της αντίθεσής μας στις αποφάσεις του Υ.ΠΑΙ.Θ.
• Κλιμακώνουμε τη δράση μας, τις επόμενες μέρες, λαμβάνοντας υπόψη και την πορεία άρσης των μέτρων περιορισμού, με πραγματοποίηση δυναμικών κινητοποιήσεων που θα αποτυπώνουν το μέγεθος της αντίδρασης των εκπαιδευτικών στις μονομερείς αντιδημοκρατικές και αντιεκπαιδευτικές αποφάσεις του Υ.ΠΑΙ.Θ.

Το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο να μην κατατεθεί!!!
Τώρα είναι ώρα εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές να οργανώσουν την πάλη ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης.