Κείμενο του Γιώργου Καλούδη με αφορμή την υπόθεση του Ερημίτη.
Το πλήρες κείμενο έχει ως εξής:
Με βάση το άρθρο 101 του Συντάγματος «η διοίκηση του κράτους οργανώνεται σύμφωνα με το αποκεντρωτικό σύστημα.»
Με βάση το άρθρο 102 του Συντάγματος παρ. 1: «η διοίκηση των τοπικών υποθέσεων ανήκει στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού. Υπέρ των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης συντρέχει τεκμήριο αρμοδιότητας για τη διοίκηση των τοπικών υποθέσεων. Νόμος καθορίζει το εύρος και τις κατηγορίες των τοπικών υποθέσεων, καθώς και την κατανομή τους στους επί μέρους βαθμούς. Με νόμο μπορεί να ανατίθεται στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκηση η άσκηση αρμοδιοτήτων που συνιστούν αποστολή του Κράτους.»
Με βάση τον Νόμο 1950/1989 που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α’10 Μάη 1989 επικυρώθηκε ο ευρωπαϊκός χάρτης της τοπικής αυτονομίας, από τότε αποτελεί εσωτερικό δίκαιο της ελληνικής δημοκρατίας και έχει αυξημένη τυπική ισχύ, δηλαδή στην ιεραρχία της έννομης τάξης ευρίσκεται μεταξύ Συντάγματος και νόμων που ψηφίζει η Βουλή.
βλ. Καθηγητή Νομικής Σχολής ΕΚΠΑ Γ. Σωτηρέλλη, Γνωμοδότηση 18/4/2013 προς την Ένωση Περιφερειών Ελλάδας.:
Στο προοίμιο αυτό αναφέρει:
« ΠΡΟΟΙΜΙΟ
Τα Κράτη – μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, που υπογράφουν τον
παρόντα Χάρτη.
Θεωρώντας ότι σκοπός του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι η πραγματο- ποίηση μιας πιο στενής ένωσης μεταξύ των μελών του για τη διασφάλιση και την προώθηση των ιδεωδών και των αρχών που είναι κοινή τους κληρονομιά.
Θεωρώντας ότι ένα από τα μέσα με τα οποία ο σκοπός αυτός θα πραγματοποιηθεί είναι η σύναψη συμφωνιών στο διοικητικό τομέα.
Θεωρώντας ότι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ένα από τα
κύρια θεμέλια κάθε δημοκρατικού καθεστώτος
Θεωρώντας ότι το δικαίωμα συμμετοχής των πολιτών στη διαχείριση των
δημοσίων υποθέσεων αποτελεί μέρος των κοινών δημοκρατικών αρχών όλων των Κρατών – μελών του Συμβουλίού της Ευρώπης
Πεπεισμένα ότι αυτό το δικαίωμα μπορεί να ασκηθεί περισσότερο άμεσα
στο τοπικό επίπεδο.
Πεπεισμένα ότι η ύπαρξη Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης με
πραγματικές αρμοδιότητες επιτρέπει μια διοίκηση ταυτόχρονα
αποτελεσματική και πλησιέστερη στον πολίτη.
Εχοντας συνείδηση του γεγονότος ότι η προστασία και η ενίσχυση της
Τοπικής Αυτονομίας στις διάφορες χώρες της Ευρώπης αποτελούν σημαντική
συμβολή στην οικοδόμηση μιας Ευρώπης θεμελιωμένης πάνω στις αρχές της
δημοκρατίας και της αποκεντρώσεως της εξουσίας.
Επιβεβαιώνοντας ότι αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη Οργανισμών Τοπικής
Αυτοδιοίκησης με δημοκρατικά συνεστημένα όργανα λήψης αποφάσεων και οι οποίοι θα απολαμβάνουν ευρείας αυτονομίας ως προς τις αρμοδιότητες,
τους τρόπους άσκησης αυτών των αρμοδιοτήτων και ως προς τα αναγκαία
μέσα για την εκπλήρωση της αποστολής τους,
συμφώνησαν τα ακόλουθα:
Αρθρο 1
Τα Συμβαλλόμενα Μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να θεωρούνται
δεσμευμένα από τα ακόλουθα άρθρα με τον τρόπο και στο μέτρο που ορίζει
το άρθρο 12 αυτού του Χάρτη.
ΜΕΡΟΣ Ι
Αρθρο 2
Συνταγματική και νομική θεμελίωση της τοπικής αυτονομίας.
Η αρχή της τοπικής αυτονομίας πρέπει να αναγνωρίζεται από την
εσωτερική νομοθεσία και κατά το δυνατόν από το Σύνταγμα.
Αρθρο 3
Εννοια της τοπικής αυτονομίας
1. Δια της τοπικής αυτονομίας νοείται το δικαίωμα και η πραγματική
ικανότητα των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης να ρυθμίζουν και να διευθύνουν, στα πλαίσια του νόμου με δική τους ευθύνη και προς όφελος του πληθυσμού τους, ένα σημαντικό μέρος των δημοσίων υποθέσεων.
2. Το δικαίωμα αυτό ασκείται από συμβούλια ή συνελεύσεις που
αποτελούνται από μέλη εκλεγόμενα με ελεύθερη, μυστική, ίση, άμεση και
καθολική ψηφοφορία και που μπορούν να εχουν υπεύθυνα ενώπιόν τους
εκτελεστικά όργανα. Η διάταξη αυτή δεν αντίκειται στην προσφυγή στις
συνελεύσεις πολιτών, στο δημοψήφισμα ή σε κάθε άλλη μορφή άμεσης
συμμετοχής των πολιτών εκεί όπου κατά το νόμο είναι επιτρεπτή.
3. Η άσκηση των δημοσίων αρμοδιοτήτων πρέπει, κατά τρόπο γενικό, να ανήκει κατά προτίμηση στις αρχές τις πιο πλησιέστερες στους πολίτες.
Για την ανάθεση μιας αρμοδιότητας σε άλλη αρχή πρέπει να λαμβάνεται
υπόψη η ευρύτητα και η φύση του έργου και οι απαιτήσεις
αποτελεσματικότητας και οικονομίας.
4. Οι αρμοδιότητες που ανατίθενται στους Οργανισμούς Τοπικής
Αυτοδιοίκησης πρέπει κανονικά να είναι πλήρεις και αποκλειστικές. Δεν
μπορούν να αμφισβητούνται ή να περιορίζονται από άλλη αρχή, κεντρική ή
περιφερειακή, παρά στα πλαίσια του νόμου.»
Είναι σαφείς οι υπερκείμενοι των υπουργών και του Πρωθυπουργού Συνταγματικές Διατάξεις και των αυξημένης τυπικής ισχύος νόμων και σε κάθε περίπτωση η πολιτική βαρύτητα των αποφάσεων των Δήμων και της ΠΙΝ δεν μπορεί να την ανατρέψει καμμία κυβέρνηση.
Δηλαδή το ΕΣΧΑΔΑ1, που είναι η αποτύπωση της βούλησης κάθε φερόμενου «επενδυτή» για ειδική και προνομιακή μεταχείριση μπορεί να εγκριθεί μόνον εάν συμφωνεί και η τοπική κοινωνία.
Με αφορμή την υπόθεση Ερημίτη, είναι σαφές ότι το κράτος της Αθήνας δεν πειθάρχησε ούτε στην ευρωπαϊκή νομοθεσία , ούτε στον νόμο 1950/1989, στον οποίο είναι υποχρεωμένο να προσαρμόσει όλη τη νομοθεσία, ώστε κυρίως οι δήμοι και δευτερευόντως οι αιρετές περιφέρειες να έχουν αποκλειστική νομική αρμοδιότητα, άρα και την εξουσία, να αποφασίζουν για τις τοπικές υποθέσεις.
Ο λόγος εμφανής: το κρατικό αθηνοκεντρικό κοτσαμπαδίστικο πελατειακό σύστημα θέλει να έχει δια βίου πολιτικά υποτελή τα τοπικά κομματικά στελέχη.
Το αντιπροσωπευτικό όργανο λαϊκής εξουσίας της Κέρκυρας, το Δημοτικό Συμβούλιο Κέρκυρας με τις από 10-3-2012 και 13-2-2013 αποφάσεις του και το Περιφερειακό Συμβούλιο Ιονίων Νήσων με τις από 23-7-2011 και από 25-4-2015 αποφάσισαν τεκμηριωμένα για την Κέρκυρα ότι δεν θέλουν τη τσιμεντοποίηση του Ερημίτη.
Όλοι οι φορείς των Κοινοτήτων Σινιών και Κασσιώπης (όπου ο Ερημίτης) και με λαικές Συνελεύσεις αποφάσισαν κατά το παρελθόν ότι δεν θέλουν τη τσιμεντοποίηση του Ερημίτη, δεν θέλουν τους ψευδεπίγραφους επενδυτές.
Εστιάτορες, καικιέρηδες, ενοικιαστές βαρκών και ταχυπλόων, τουριστικά γραφεία που φέρνουν τους πλούσιους Εγγλέζους στη Βορειοανατολική Κέρκυρα και εκπροσωπούν περίπου 3.000 ιδιοκτήτες πολυτελών επαύλεων αποφάσισαν ότι δεν θέλουν τους συγκεκριμένους επενδυτές διότι θα χαθούν επτά από τις εναπομείνασες παρθένες παραλίες!
Προχθές ενεφανίσθη νεανίας εκ Κολωνακίου εις κομματικής συνεστίασιν εις Κέρκυραν , ο οποίος μετέφερε την εντολήν του υπουργού Αδώνιδος προς τους Κερκυραίους υποτελείς του να τρέξουν να ρίξουν τόννους από τσιμέντο και να αλλάξουν και τη γραμμή του αιγιαλού προς όφελος φερόμενων «επενδυτών», οι οποίοι εν τοις πράγμασιν είναι μόνο κατασκευαστές που θα αποχωρήσουν μετά το πέρας των έργων και οι οποίοι ελάχιστα ενδιαφέρονται για την Κέρκυρα, παρά μόνον για την αρπαχτή που τους προσφέρθηκε απλόχερα. Είναι προφανές ότι ο κομμισσάριος του Αδώνιδος δεν θα ξαναεμφανισθεί στην Κέρκυρα ποτέ, ούτε θα λογοδοτήσει στους Κερκυραίους για το έγκλημα απέναντι στη νέα γενιά και στις μελλοντικές, και ας έσπευσαν μερικοί απερίσκεπτοι κομματικοί νεανίες της Κέρκυρας να τον εναγκαλισθούν και να φωτογραφηθούν φεισμπουκιζόμενοι μετ΄αυτού, αναζητώντας την εύνοια του «προστάτου» Αδώνιδος.
Είναι σοβαρό κράτος αυτό ; Είναι μία από τις 27 δημοκρατίες της Ευρώπης η Ελλάδα ή είναι «μπανανία»;
Απέναντι σε τέτοια φαινόμενα πρακτικών Δημοκρατίας της Μπανανίας κάθε πολίτης της Κέρκυρας οφείλει να αντισταθεί.
* Ο Γιώργος Ν. Καλούδης είναι Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο και το ΣτΕ
και Επικεφαλής της Παράταξης «Πρώτα η Κέρκυρα» στο Δημοτικό Συμβούλιο Κερκυραίων
Υπόθεση Ερημίτη: Mπανανία η Ελλάδα ή μία δημοκρατία εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Τελευταία σχόλια
Κερκυραιος πολιτης στο Ο… Υπουργός Υγείας ανακοίνωσε ότι 16 Ιουνίου ξεκινούν τα υδροπλάνα: “Να τους δωσει μερικα εκατομμυρια για να “μεταφερουν” ασθενεις απο το ανυπαρκτο νοσοκομειο (;) Κερκυρας, Παξων και διαποντιων νησων. Περαστικα…” Μάι 12, 11:02
στο Ένα φάντασμα πάνω στο λόφο τ’ Αβράμη το «Φτωχοκομείο»!: “Ο λόφος Αβράμη με τά διάσπαρτα απομεινάρια τού παλαιού Βενετσιάνικου οχυρού, είναι ένα κεφάλαιο γιά τήν Κέρκυρα, τό οποίο θά…” Μάι 8, 12:10
