«Σκλάβοι της συνήθειας»

Σε πρόσφατη ανακοίνωση του Πολιτιστικού – Εξωραϊστικού Συλλόγου Τεμπλονίου επιβεβαιώθηκαν φόβοι ετών, έπειτα από χημική ανάλυση δείγματος ύδατος από σημείο αποστράγγισης λυμάτων στην περιοχή κάτω από τον βιολογικό του ΧΥΤΑ, με τελικό αποδέκτη την λίμνη Μπρετάνου – όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα.

Τα αποτελέσματα των αναλύσεων εμφανίζουν υψηλή πυκνότητα βαρέων μετάλλων, ενώ η χημική σύσταση του δείγματος δείχνει υψηλή συγκέντρωση επιβλαβών στοιχείων. Ο Πολιτιστικός – Εξωραϊστικός Σύλλογος Τεμπλονίου όλα αυτά τα χρόνια απευθύνει κραυγή αγωνίας για την περιβαλλοντική επιβάρυνση, την επιμόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα και τις σοβαρές επιπτώσεις που αυτά επιφέρουν στην υγεία των κατοίκων, όχι μόνο της ευρύτερης περιοχής του Τεμπλονίου αλλά συνακόλουθα και όλων των πολιτών του νησιού μας. Συνεπώς ορθώς έπραξαν οι υπεύθυνοι του Συλλόγου και αναζήτησαν επιστημονική τεκμηρίωση της δικής τους επιχειρηματολογίας.

Αυτονόητο χρέος όλων ημών, ο σεβασμός στις ανώτατες δικαστικές αρχές και τους αρμόδιους λειτουργούς που εξέδωσαν απαλλακτικό βούλευμα και ουσιαστικά, για την ώρα τουλάχιστον, κλείνει το ποινικό μέρος της πολύκροτης υπόθεσης της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Κέρκυρα.

Το σκέλος όμως της πολιτικής και ηθικής ευθύνης όσων και κυρίως κατά την προηγούμενη αυτοδιοικητική περίοδο, με εγκληματικά λάθη, πρωτοφανή παθητικότητα, εξόφθαλμα εσφαλμένους χειρισμούς και επικίνδυνες ιδεοληψίες, ώθησαν την κατάσταση στα άκρα, δεν μπορεί και δεν πρέπει να παραγραφεί με την ανάρτηση επιστολών όψιμης μεταμέλειας, ούτε με οποιουδήποτε είδους υπεκφυγές πολιτικής ασάφειας.

Οι μνήμες από τις θλιβερές εικόνες με τα βουνά που σχημάτιζαν οι σωροί σκουπιδιών μπροστά από εισόδους σχολείων, δρόμους και πεζοδρόμια και ξεχείλιζαν απειλητικά από κάθε γωνιά του νησιού είναι δυστυχώς ανεξίτηλες και αποτελούν την μεγαλύτερη απόδειξη ότι η ευθύνη δεν είναι έννοια αφηρημένη. Αντιθέτως, έχει υπόσταση και δημιουργεί βαρύ φορτίο συνείδησης. Οι πρωταγωνιστές της μεγαλύτερης υγειονομικής κρίσης που βίωσε η Κέρκυρα, φαίνεται πως δεν αγαπούν το «χειροκρότημα» και προφασιζόμενοι προσωπική ευθιξία, προτιμούν να κρύβονται χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, χωρίς αιδώ.

Προφανώς τα περιθώρια πειραματισμών αλλά και η ανοχή των πολιτών έχουν εξαντληθεί και το πρόβλημα της διαχείρισης στερεών αποβλήτων πρέπει επιτέλους να λάβει οριστική και βιώσιμη λύση. Η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων αναλαμβάνει και θεσμικά πλέον ενεργό ρόλο συμμετέχοντας στο εταιρικό σχήμα του νέου διαβαθμικού ΦΟΔΣΑ, χωρίς αυτό να σημαίνει πως κατά την προηγούμενη περίοδο έπρεπε να μείνει αμέτοχη στη λήψη αποφάσεων και στην ανάληψη πρωτοβουλίας, όταν ένα ολόκληρο νησί ασφυκτιούσε κάτω από τόνους σκουπιδιών. Δυστυχώς όμως, μόνο η θεσμική εμπλοκή συνιστά ευθύνη και στοιχειοθετείται η όποια ανεπάρκεια.

Ακόμη όμως και για το ζήτημα της έδρας του νέου ΦΟΔΣΑ δεν έλειψαν φαινόμενα μικροπολιτικής και ορισμένοι, ευτυχώς λίγοι είναι αλήθεια, έσπευσαν να ταχθούν κατά της επιλογής της Κεφαλονιάς και να αφήνουν υπαινιγμούς παρασκηνιακών χειρισμών για το θέμα αυτό. Η Κεφαλονιά, θυμίζω, είναι Περιφερειακή Ενότητα της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων, όπου ιδιαίτερα στο επίμαχο ζήτημα και μέσω της Ανώνυμης Εταιρείας ΟΤΑ για τη Διαχείριση των Αποβλήτων Κεφαλονιάς και Ιθάκης (ΕΔΑΚΙ), έχει να επιδείξει εξαιρετικό έργο, εμπειρία και τεχνογνωσία, στοιχεία πολύτιμα που ελπίζουμε να αξιοποιηθούν στο μέγιστο από τον νέο φορέα.

Στο κρίσιμο σημείο που βρισκόμαστε απαιτείται επιτέλους πολιτική ωριμότητα, αλλά και σεβασμός της νοημοσύνης των πολιτών, οι οποίοι ενημερώνονται, έχουν κρίση και αντίληψη των πραγμάτων και φυσικά δεν θα παρασυρθούν από την ευτελή δημαγωγία. Το φαιδρό της υπόθεσης είναι πως οι ίδιοι που κατακεραύνωναν την επιλογή της Κεφαλονιάς χωρίς φυσικά να αντιλαμβάνονται πως ουσιαστικά προάγει την συνοχή της Περιφέρειας, ταυτόχρονα άφηναν αιχμές για την αποδοχή της επιλογής αυτής από την πλειοψηφία των πολιτικών και θεσμικών εκπροσώπων του νησιού.

Σαφώς όλοι είδαν το προφανές, εκτός από αυτούς που φορούν μόνιμα πολιτικές παρωπίδες. Αυτούς που εκλαμβάνουν την πολιτική ως πεδίο για την προώθηση προσωπικών και πολιτικών σκοπιμοτήτων, ενώ υποχρέωση τους είναι η συμμετοχή με ιδέες, προτάσεις και γόνιμη κριτική. Συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στην επίλυση σοβαρών προβλημάτων και λειτουργώντας προς το συμφέρον όλων των Επτανησίων πολιτών.

Η ευθύνη του προοδευτικού χώρου στα νησιά μας μεγαλώνει και είναι τουλάχιστον λυπηρό, να επαναλαμβάνονται πρακτικές οι οποίες μας έφεραν στο σημείο που είμαστε σήμερα, όπως το περίφημο «κατόπιν ενεργειών μου». Οι προοδευτικοί Επτανήσιοι πολίτες με διάθεση συνεργασίας, με τις αυτονόητες συναινέσεις, με καλόπιστη διάθεση, απομακρυσμένοι από σκοπιμότητες, εμμονές, περιχαρακώσεις και ανούσιες συγκρούσεις, καλούνται για ακόμα μια φορά να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά.

Με αποκλειστικό γνώμονα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολιτών των Επτανήσων, την βελτίωση της καθημερινότητάς, την επίλυση των προβλημάτων των νησιών μας, τα οποία εντάθηκαν τα τελευταία χρόνια του αποπροσανατολισμού και της επικοινωνιακής διαχείρισης.

Οι καταδικασμένες αντιλήψεις και συμπεριφορές του παρελθόντος δεν πρέπει να ξαναεπιστρέψουν. Οι χθεσινοί διαχειριστές των τοπικών ζητημάτων απέτυχαν παταγωδώς να συμπράξουν σε μια κοινά αποδεκτή λύση της διαχείρισης των απορριμμάτων.

Λένε ότι το χειρότερο δεν είναι να βρεθείς σε μια δυσάρεστη κατάσταση, αλλά να τη συνηθίσεις. Αυτή ακριβώς η συνήθεια είναι το πρώτο βήμα για να μην καταφέρεις να ξεφύγεις ποτέ.
Έτσι έγινε και με τα απορρίμματα. Συνηθίσαμε, συνηθίσαμε πολλά πράγματα, πάρα πολλά. Συνηθίσαμε τις εικόνες των νησιών μας γεμάτα σκουπίδια. Συνηθίσαμε την έλλειψη αλληλεγγύης, συναίνεσης, ευαισθησίας και ευθύνης. Η απάθεια στις άγριες εικόνες της εποχής, έγινε καθημερινότητα, πράξη και αρκεστήκαμε για πολλά χρόνια σε μια παρατεταμένη σιωπή.

Συνηθίσαμε το μηδέν, γίναμε σκλάβοι της ματαιότητας.
Συνηθίσαμε το τίποτα, την αδικία, την υποκρισία και το ψέμα.
“Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει το βήμα του, όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του…” (Μ.Medeiros)
Έχει έρθει θαρρώ το πλήρωμα του χρόνου, να πάρουμε πίσω την χαμένη μας περηφάνια και αξιοπρέπεια. Να διαχειριστούμε το παρόν με οποιοδήποτε κόστος, πληρώνοντας αναγκαστικά την απρονοησία μας και τις επί σειρά ετών εγκληματικές παραλείψεις μας. Σε αυτόν τον αγώνα για το περιβάλλον, όλοι οι Επτανήσιοι αξίζει να είμαστε ενωμένοι. Είμαστε πολύ λίγοι για να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να είμαστε διχασμένοι σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα.

Ας εργαστούμε συλλογικά για μία ολοκληρωμένη λύση, ώστε να περιφρουρήσουμε τη φυσική ομορφιά και τους φυσικούς πόρους που βρίσκονται σε περίσσεια στα νησιά μας. Ήρθε η ώρα, τη διαχείριση των απορριμμάτων να την αντιμετωπίσουμε ως ευκαιρία και όχι ως πρόβλημα. Να καταστρωθεί επιτέλους ένα σχέδιο για το μέλλον και να διαχειριστούμε με αξιοπρέπεια το παρόν. Πάμε για να σκοτώσουμε τους δράκους του παρελθόντος, για να ξεφύγουμε μπροστά.