Νταντάδες της γειτονιάς: Πίσω ολοταχώς… στον Μεσαίωνα

Τι είναι αυτό το καινούριο πρόγραμμα που εξήγγειλε η κυβέρνηση; Στο πλαίσιό του προγράμματος «νταντάδες της γειτονιάς» θα χορηγείται οικονομική ενίσχυση σε εργαζόμενους γονείς για τη φύλαξη του παιδιού ή των παιδιών τους από «παιδαγωγό – φύλακα», είτε στο σπίτι της οικογένειας είτε στο χώρο της «νταντάς».
Αντί για βρεφονηπιακούς σταθμούς, προσπαθεί η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την έλλειψη υποδομών και την μη πρόσληψη προσωπικού, με φύλαξη των παιδιών στο σπίτι. Επίσης κατ’ οίκον εργασία, για τις «νταντάδες». Είναι σίγουρο, ότι έτσι θα ανοίξει δρόμος για την επέλαση των μεγάλων εκπαιδευτικών ομίλων, που θα αρπάξουν την ευκαιρία, που τους δίνει η κυβέρνηση, να κάνουν δουλεμπορικά γραφεία και να νοικιάζουν «νταντάδες».
Η κυβέρνηση προβάλει το πρόγραμμα σαν λύση για χιλιάδες γονείς που αντιμετωπίζουν τις μεγάλες ελλείψεις σε βρεφονηπιακούς σταθμούς.
Οι υπάρχουσες δομές των Δήμων καλύπτουν ένα μέρος βρεφών και παιδιών και το κόστος των τροφείων επιβαρύνει σημαντικά τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Αν δεν βρουν θέση για τα παιδιά τους, οι γονείς θα πρέπει να «χρυσοπληρώσουν» μια θέση σε ιδιωτικό σταθμό.
Το σκηνικό με την «νταντά της γειτονιάς» που επιχειρεί να στήσει η κυβέρνηση, υποκαθιστώντας μια οργανωμένη κοινωνική δομή, έρχεται σε αντίθεση με την πάγια θέση του κινήματος για δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή και βρεφονηπιακούς σταθμούς για όλα τα παιδιά. Πρόκειται για οπισθοχώρηση σε παλιότερες καταστάσεις, που δεν υπήρχαν οργανωμένες κρατικές δομές.
Η «νταντά της γειτονιάς» είναι μακριά από τις σύγχρονες ανάγκες των παιδιών προσχολικής ηλικίας. Δεν αποτελεί λύση στα σοβαρά προβλήματα. Στην πραγματικότητα, προσθέτουν μια ακόμα μορφή υποβαθμισμένης υπηρεσίας «φύλαξης» βρεφών – νηπίων.
Η επιστημονικά οργανωμένη κοινωνική δομή της προσχολικής φροντίδας και αγωγής είναι η σύγχρονη απάντηση στην ανάγκη φύλαξης και εκπαίδευσης των παιδιών και των βρεφών.
Με τις «πιστοποιημένες δεξιότητες» μιας άνεργης γυναίκας δεν λύνεται κανένα πρόβλημα. Νταντάδες και γιαγιάδες ήταν πάντα λύση ανάγκης, καθώς δεν φτάνει η στοργική φροντίδα για να αναπτυχθεί σωστά ένα παιδί.
Στον βρεφονηπιακό σταθμό το παιδί πρέπει να έχει τον κατάλληλο χώρο, τις υποδομές, το επιστημονικό προσωπικό και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα για την ομαλή ψυχοκοινωνική ανάπτυξή του.
Ούτε νέο, ούτε σύγχρονο κοινωνικό κράτος είναι αυτό, που δεν εξασφαλίζει το δικαίωμα όλων των παιδιών προσχολικής ηλικίας σε αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν, σύγχρονες κοινωνικές υποδομές φροντίδας και αγωγής. Εξυπηρετεί τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων ενάντια στα δικαιώματα των εργαζομένων και τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα και το ταξικό εργατικό κίνημα παλεύουμε για σύγχρονη, δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση για όλα τα παιδιά, από τον βρεφονηπιακό σταθμό, ως το πανεπιστήμιο και τα μεταπτυχιακά και δεν θα δεχτούμε «καινοτόμες ιδέες» που μας γυρίζουν στο Μεσαίωνα.
Να γεννάμε με τη μαμή του χωριού; Να πηγαίνουμε σε πρακτικούς, να μαθαίνουμε γράμματα κατ’ οίκον; Αυτές θα ‘ναι οι επόμενες καινοτόμες ιδέες κυβέρνησης και ΕΕ, για εξοικονόμηση χρημάτων, για να επιδοτούνται τράπεζες, καναλάρχες, μεγαλοξενοδόχοι κι εφοπλιστές!!!

Ασπασία Λάμπουρα
Γραμματέας Ομάδας Γυναικών
Βόρειας Κέρκυρας της ΟΓΕ