Για την Έκθεση ζωγραφικής της Αλέκας Λαμπίρη

Υπάρχει ένας αγαπητός χώρος που έχει γεννηθεί στον τόπο μας για να αγκαλιάζει την εικαστική δημιουργία και την καλλιτεχνική δράση, έτσι όπως αυτή ταξιδεύει και διασώζεται στον χρόνο. Υπήρξε και θα πρέπει να λειτουργεί ως η φιλόξενη στέγη όχι μόνο της αξιόλογης ιστορικής παράδοσής μας αλλά και ο χώρος όπου κάθε νέα φωνή, ο σύγχρονος καλλιτεχνικός λόγος βρίσκει γόνιμη καλλιέργεια. Σε αυτό το περιβάλλον με το δημιουργικό φορτίο, το αίσθημα δεν μπορεί παρά να παραμείνει δυνατό, φωτεινό με καλές αντιστάσεις. Δύσκολες συνθήκες και συγκυρίες όπως αυτές της πρόσφατης περιόδου διάδοσης του κορωνοϊού δεν μπορούν παρά να αντιμετωπισθούν εδώ με την δυναμική υπέρ της ζωής, της συνέχειας. Η έκθεση ζωγραφικής της Αλέκας Λαμπίρη στην Πινακοθήκη του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας, για δύο καλοκαιρινούς μήνες, μας προσκαλεί και πάλι να σταθούμε δίπλα στην Τέχνη. Να συνομιλήσουμε μαζί της με επίκεντρο την ίδια την δημιουργό και την δουλειά της, γέννημα της προηγούμενης περιόδου και να εστιάσουμε και ερμηνεύσουμε φαινόμενα όπως αυτό των μεγάλων και μικρών αποστάσεων που βιώνουμε. Τα 39 έργα που εκτίθενται, κυρίως προσωπογραφίες και ανθρώπινες σκηνές, αποτελούν φακούς προσέγγισης αντιδράσεων, συναισθημάτων αλλά και σκεπτικισμού, εμπρός από την ροή της ιστορικής συγκυρίας. Εναλλάσσονται και σχολιάζουν σε κοντινά και μακρύτερα πλάνα όψεις και συνθήκες όπως θα έκαναν οι ζωηροί, ομιλητικοί επιβάτες ενός τρένου στον χρόνο. Μας καλούν να επιβιβαστούμε και εμείς σε αυτή την ΤΑΧΕΙΑ. Επιπλέον και αναπόφευκτο, μας μεταφέρουν και επισημαίνουν εν τέλει, τις ανακουφιστικές, ευεργετικές ιδιότητες των ταξιδιών της Τέχνης. Με επιρροές και αναζητήσεις πλούσιες, με πολλές τάσεις του μοντερνισμού και της μετά αυτόν περιόδου, να συναλλάσσονται (με εξπρεσιονιστική εκκίνηση έως την ποπ αρτ), δεξιοτεχνία και ευρηματικότητα στην χρήση των μέσων, η Αλέκα Λαμπίρη επιβεβαιώνει για άλλη μία φορά εντός της Πινακοθήκης μας, την αισιόδοξη ελπιδοφόρα φλέβα των νέων Κερκυραίων καλλιτεχνών (την ποικιλία και ποιότητα των καλλιτεχνικών στάσεων, καλλιεργημένες από τους δημιουργούς των τριάντα τελευταίων ετών).