Τα φώτα ανάβουν με ανθρωποθυσίες, όπως πάντα…

Τελικά μετά την προχθεσινή ανθρωποθυσία αυτός ο δρόμος, που έχει τη δική του διαχρονική τραγική ιστορία, φωτίστηκε επειγόντως! Σύμφωνα δε με το παραδοσιακό έθιμο, ακολούθησε και σύσκεψη αρμοδίων φορέων προκειμένου να ληφθούν αποφάσεις σχετικά με τη γενικότερη οδική ασφάλεια! Πάντως ακόμα ένα δεκατετράχρονο παλληκαράκι χάθηκε μέσα στο συνεχές σκοτάδι των αρμοδίων παραγόντων, το ίδιο σκοτάδι που «πήρε» από τη ζωή και το κοριτσάκι στην Εθνική Λευκίμμης (Βρυώνη)…

Είναι ένας δρόμος σφραγισμένος με πολύ θάνατο αυτός του προχθεσινού τροχαίου, από τότε που οι φοβεροί εγκέφαλοι κατασκεύασαν υπόγεια διάβαση-δεξαμενή, η οποία δε λειτούργησε ποτέ και ξεχάστηκε την επομένη των εγκαινίων της! Δρόμος καρμανιόλα που αποκλείστηκε συχνά, πυκνά από οργισμένους κατοίκους, που κήδεψαν νεκρούς τους από τροχαία συμβάντα. Και τότε, μετά τις νεκρώσιμες ακολουθίες, ακολουθούσαν πάλι συσκέψεις αρμοδίων με προφάσεις και αποφάσεις. Μάταια. Οι κηδείες συνεχίστηκαν.

Δρόμοι περιφερειακοί σε όλο το μήκος και το πλάτος του νησιού μας, πνιγμένοι στα βάτα, στις καλαμιές, στα σκίνα και σε κάθε είδους αυτοφυή ποικιλόμορφη βλάστηση. Ένα οργιώδες καταπράσινο παραπέτασμα, που έχει κρύψει και την όποια ακόμα οδική πινακίδα στέκει ακόμα όρθια. Και το πλέον επικίνδυνο, έχει περιορίσει σημαντικά το πλάτος του οδοστρώματος και αυτό κυρίως σ’ απότομες στροφές! Δασωμένοι δρόμοι ταχείας κυκλοφορίας, που περιμένουν υποτίθεται να καλωσορίσουν και την καλοκαιριάτικη λόγω τουρισμού αυξημένη κυκλοφορία… Οσονούπω, να νιώθεις σίγουρος, μετά από αναρίθμητες επαναλαμβανόμενες συσκέψεις, θα βρουν καταστροφέα και επάρκεια καυσίμων, προκειμένου ξελογκιάσουν τις αουτοστράτες και τα παρακλάδια τους!

Νύχτα αφέγγαρη κι αφώτιστη και στο παραλιακό πεζοδρόμιο της Γαρίτσας-Ανεμομύλου, εκεί ακριβώς που σταμάτησε το έργο ανακατασκευής στη διασταύρωση «Δεσύλλα», σ’ αυτό το σημείο που αρχίζουν οι αλλεπάλληλες δολοφονικές παγίδες με τις τεράστιες τρύπες του καταρρέοντος παλιού πλακόστρωτου. Μερίμνησαν ακόμα μια φορά για την ασφάλειά μας οι αρμόδιοι, άγνωστο όμως ποιοι, μια που ο παραλιακός από ιδιοκτησία του ΟΛΚΕ πέρασε στο δήμο αλλά το έργο το έχει μάλλον η Περιφέρεια!

Έτσι, μετά από αυτή τη σκυταλοδρομία αρμοδιοτήτων, ποιος να γνωρίζει τον φορέα που έμπηξε τις δολοφονικές «προστατευτικές» μαυροσκουριασμένες μπετόβεργες (!) γύρω από τις τρύπες… Μέσα στο σκότος και στο έρεβος που επικρατεί στο χώρο αυτό, στέκουν αυτές λοξά σαν λόγχες απειλητικές, περιμένοντας τον όποιο άτυχο… Να είσαστε σίγουροι ότι και πάλι σε ευρεία σύσκεψη αρμοδίων θα αποφασισθεί όπως πάντα, να τοποθετηθούν αξιόπιστα μόνιμα προστατευτικά φράγματα και φωτάκια ασφαλείας, για την προστασία των περιπατητών…

Ευτυχώς που κρατούσε ομπρέλα η κυρά Ντάντα κι έτσι τα απάσβεστα δεν της έπεσαν στο κεφάλι. Αν όμως ήταν κεραμίδια, πέφτοντας από τόσο ψηλά, η ομπρέλα δεν θα την έσωζε! Αυτό συνέβη, όταν εκείνη περνούσε από το στενό για να βγει στη Πλατεία Δημαρχείου, κάτω από το πολυώροφο ερείπιο στη καρδιά της πόλης μας! Ερείπιο που άρχισε από καιρό να «μαδάει» ρίχνοντας κεραμιδοχάλικα! Για την ώρα τα «πίπτοντα ροβινάτσα» τα συγκρατούν τα προστατευτικά σανιδώματα, που και αυτά όμως ξεχασμένα από χρόνια σαπίζουν βοηθούμενα από την ανεμελιά των αρμοδίων… έτοιμα να υποχωρήσουν προσεχώς από το βάρος «πλίνθων και κεράμων ατάκτως ερριμένων…» Ελπίδα μας να συνέλθει όπως πάντα το σώμα των… αρμοδίων, πριν τα κεραμίδια ανοίγουν κεφάλια ανύποπτων περαστικών!

Παρόμοιο μνημείο εγκατάλειψης είναι κι εκείνο το υποστυλωμένο πολυώροφο που βρίσκεται στα αριστερά όπως ανεβαίνουμε στο Πλατύ Καντούνι!

Τηρείται λοιπόν αποστάσεις, γιατί ο «κορονοϊός» των ετοιμόρροπων κτιρίων και των σβησμένων λαμπτήρων, καραδοκεί επικίνδυνα… Ειδικά τώρα, που λόγω κλιματικής αλλαγής η συμπεριφορά των αερίων μαζών έχει αλλάξει ολοσχερώς δημιουργώντας ανεμοστρόβιλους που παρασύρουν κεραμοσκεπές, ρίχνουν αυτοκίνητα στη θάλασσα και βγάζουν σκάφη στη στεριά!

Κι όλοι αυτοί οι αρμοδίως ανεϋθυνουπεύθυνοι όπως πάντα, θα ψάχνουν να βρουν για το ποιος τελικά ήταν ο κυρίως υπεύθυνος για το έγκλημα! Και όπως πάντα τα «ίχνη» θα χάνονται στο δαιδαλώδες της γραφειοκρατίας και το «σκοτάδι» θα παραμένει όπως πάντα και θα περιμένει στο οδόστρωμα να συναντήσει, όπως πάντα και το επόμενο θύμα του…