Η Αξιοπιστία…

Σε κύριο άρθρο της προχθές η Καθημερινή με τίτλο «Το παιχνίδι της φθοράς» υποστηρίζει πως τα δημοσκοπικά ευρήματα για την ταυτότητα των πολιτών που είναι αρνητικοί στο εμβόλιο επιβεβαιώνουν ότι το αντισυστημικό ρεύμα κάθε άλλο παρά έχει εκλείψει. Και συστήνει σ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις να μην παίζουν το παιχνίδι της φθοράς, γιατί δεν πριονίζουν το κύρος μόνο του αντιπάλου· πριονίζουν την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος…

«Ευφυής» δημοσιογραφία που θεωρεί ως αντισυστημικούς τους αρνητές του εμβολίου και συστημικούς τους… εμβολιασμένους! Προφανώς μια χθεσινή δημοσκόπηση που δείχνει να πλειοψηφούν οι δυσαρεστημένοι από τα κυβερνητικά μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας, ν’ αναγκάζει δημοσιογράφους σε νέες πολιτικές αναλύσεις και… αφηγήματα! Συστημικοί λοιπόν οι νοσοκομειακοί γιατροί και νοσηλευτές που θα εμβολιάζονται και θα εμβολιάζουν, όταν η «αξιοπιστία» του συστήματος τους έχει απλήρωτους και παράλληλα τους περνάει από ένορκη διοικητική εξέταση! Συστημικές οι ηρωικές «άσπρες μπλούζες» που οι «προστάτες του πολίτη» τη μια τους λούζουν με χημικά και την άλλη τους διαλύουν βίαια, κραδαίνοντας απειλητικά τα κλομπ πάνω απ’ τα κεφάλια τους, λόγω…συγχρωτισμού!

Συστημικοί λόγω εμβολίου, αλλά με τσακισμένα κεφάλια οι χθεσινοί αλλά και οι αυριανοί διαδηλωτές του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, διαμαρτυρόμενοι για εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα που «αναδιαρθρώνονται» με συνοπτικές διαδικασίες επί το… δημοκρατικότερο από τους γαλάζιους εκσυγχρονιστές! Αρκεί λοιπόν η αποδοχή του εμβολίου για να περάσεις στην πλευρά των υπέρμαχων ενός συστήματος που καταργεί το δικαίωμα στην απεργία και στις διαδηλώσεις, που βάζει διπλοσκοπιές στα Πανεπιστήμια και αύριο θα εφαρμόσει νέα μνημόνια ονομάζοντάς τα «Προγράμματα Ανασυγκρότησης» με την υπογραφή του νομπελίστα κ. Πισσαρίδη.

Το δεύτερο σκέλος αυτού του κύριου άρθρου αναφέρεται στην «αξιοπιστία» του πολιτικού συστήματος, και συνιστά στα κόμματα ότι δεν πρέπει να πριονίζουν το κλαδί στο οποίο κάθονται αναπαυτικά και κελαηδούν! Δηλαδή τα εν οίκο μην εν δήμω, αναφερόμενος πάντα στα ουσιαστικά, στα σοβαρά και «υπόγεια» που αφορούν το βαθύ σύστημα εξουσίας! Αυτά όταν ξεφεύγουν των κλειστών θυρών, φθείρουν την αξιοπιστία, δημιουργώντας αμφιβολίες στους υπηκόους για την εντιμότητα και το ήθος των εκάστοτε κυβερνώντων, πολλαπλασιάζοντας επικίνδυνα τους αντισυστημικούς ανυπάκουους και την οργή τους…

Βεβαίως κομματικές αντιπαλότητες και πάντα σε μέτρο, είναι όχι μόνο επιτρεπτές από το «σύστημα» αλλά και επιβεβλημένες! Αυτές αφαιρούν επιχειρήματα κακόβουλων περί σικέ πολιτικών παιχνιδιών, που αμαυρώνουν την εικόνα μιας ομαλής δημοκρατικής κοινοβουλευτικής λειτουργίας! Σύμφωνα λοιπόν με τις οδηγίες του άρθρου, το κύρος των ηγετών σ’ αυτό το διαχρονικό δικομματικό παιγνίδι δεν θα πρέπει να πριονίζετε με «επεισόδια», τύπου βίλας της «οδού Αγράμπελης», που τελικά έφερε εντελώς αντίθετα αποτελέσματα, από τα επιδιωκόμενα…

Όμως ο αρθρογράφος έχει αποδεδειγμένα πολύ ευρύτερη δημοσιογραφική ματιά και όταν ανησυχεί για την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος δεν περιορίζεται στη Ελλάδα και μόνο! Προφανώς τον προβληματίζει η μετά κορονοϊό οικονομική κατάσταση που θα επικρατήσει γενικά στην Ευρώπη, ως επιστροφή στη καθημερινότητα που δεν θα έχει καμιά σχέση με προηγούμενη ζωή μας… Τον ανησυχούν τα επικίνδυνα κοινωνικά φαινόμενα που θα προκύψουν από την εκρηκτική ανεργία, το συνεχές κόψιμο μισθών, συντάξεων, κοινωνικών βοηθημάτων, την εντεινόμενη φτώχεια λαϊκών στρωμάτων, την έκρηξη πλειστηριασμών παλιών αλλά και νέων…

Τον φοβίζουν κυρίως οι συνεχείς τεράστιες μαχητικές διαδηλώσεις που πραγματοποιούνται τώρα στη Γαλλία, μήτρα κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων! Εκεί οι φωτιές που ανάβουν κάθε μέρα ζεσταίνουν ελπίδες για μια πλατύτερη αμφισβήτηση αυτού του κάθε άλλο παρά αξιόπιστου γερασμένου πολιτικού συστήματος… Γι’ αυτό και ο έμπειρος αρθρογράφος ζητά κατ’ ουσία, συναίνεση των παικτών του δικομματισμού ή ακόμα και του τρικομματισμού, τον οποίο γευτήκαμε στο πρόσφατο παρελθόν! Όχι λοιπόν παιγνίδια πολιτικής φθοράς. Για την… Ελλάδα των χορτάτων, ρε γαμώτο!

Η Αξιοπιστία…
Σε κύριο άρθρο της προχθές η Καθημερινή με τίτλο «Το παιχνίδι της φθοράς» υποστηρίζει πως τα δημοσκοπικά ευρήματα για την ταυτότητα των πολιτών που είναι αρνητικοί στο εμβόλιο επιβεβαιώνουν ότι το αντισυστημικό ρεύμα κάθε άλλο παρά έχει εκλείψει. Και συστήνει σ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις να μην παίζουν το παιχνίδι της φθοράς, γιατί δεν πριονίζουν το κύρος μόνο του αντιπάλου· πριονίζουν την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος…

«Ευφυής» δημοσιογραφία που θεωρεί ως αντισυστημικούς τους αρνητές του εμβολίου και συστημικούς τους… εμβολιασμένους! Προφανώς μια χθεσινή δημοσκόπηση που δείχνει να πλειοψηφούν οι δυσαρεστημένοι από τα κυβερνητικά μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας, ν’ αναγκάζει δημοσιογράφους σε νέες πολιτικές αναλύσεις και… αφηγήματα! Συστημικοί λοιπόν οι νοσοκομειακοί γιατροί και νοσηλευτές που θα εμβολιάζονται και θα εμβολιάζουν, όταν η «αξιοπιστία» του συστήματος τους έχει απλήρωτους και παράλληλα τους περνάει από ένορκη διοικητική εξέταση! Συστημικές οι ηρωικές «άσπρες μπλούζες» που οι «προστάτες του πολίτη» τη μια τους λούζουν με χημικά και την άλλη τους διαλύουν βίαια, κραδαίνοντας απειλητικά τα κλομπ πάνω απ’ τα κεφάλια τους, λόγω…συγχρωτισμού!

Συστημικοί λόγω εμβολίου, αλλά με τσακισμένα κεφάλια οι χθεσινοί αλλά και οι αυριανοί διαδηλωτές του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, διαμαρτυρόμενοι για εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα που «αναδιαρθρώνονται» με συνοπτικές διαδικασίες επί το… δημοκρατικότερο από τους γαλάζιους εκσυγχρονιστές! Αρκεί λοιπόν η αποδοχή του εμβολίου για να περάσεις στην πλευρά των υπέρμαχων ενός συστήματος που καταργεί το δικαίωμα στην απεργία και στις διαδηλώσεις, που βάζει διπλοσκοπιές στα Πανεπιστήμια και αύριο θα εφαρμόσει νέα μνημόνια ονομάζοντάς τα «Προγράμματα Ανασυγκρότησης» με την υπογραφή του νομπελίστα κ. Πισσαρίδη.

Το δεύτερο σκέλος αυτού του κύριου άρθρου αναφέρεται στην «αξιοπιστία» του πολιτικού συστήματος, και συνιστά στα κόμματα ότι δεν πρέπει να πριονίζουν το κλαδί στο οποίο κάθονται αναπαυτικά και κελαηδούν! Δηλαδή τα εν οίκο μην εν δήμω, αναφερόμενος πάντα στα ουσιαστικά, στα σοβαρά και «υπόγεια» που αφορούν το βαθύ σύστημα εξουσίας! Αυτά όταν ξεφεύγουν των κλειστών θυρών, φθείρουν την αξιοπιστία, δημιουργώντας αμφιβολίες στους υπηκόους για την εντιμότητα και το ήθος των εκάστοτε κυβερνώντων, πολλαπλασιάζοντας επικίνδυνα τους αντισυστημικούς ανυπάκουους και την οργή τους…

Βεβαίως κομματικές αντιπαλότητες και πάντα σε μέτρο, είναι όχι μόνο επιτρεπτές από το «σύστημα» αλλά και επιβεβλημένες! Αυτές αφαιρούν επιχειρήματα κακόβουλων περί σικέ πολιτικών παιχνιδιών, που αμαυρώνουν την εικόνα μιας ομαλής δημοκρατικής κοινοβουλευτικής λειτουργίας! Σύμφωνα λοιπόν με τις οδηγίες του άρθρου, το κύρος των ηγετών σ’ αυτό το διαχρονικό δικομματικό παιγνίδι δεν θα πρέπει να πριονίζετε με «επεισόδια», τύπου βίλας της «οδού Αγράμπελης», που τελικά έφερε εντελώς αντίθετα αποτελέσματα, από τα επιδιωκόμενα…

Όμως ο αρθρογράφος έχει αποδεδειγμένα πολύ ευρύτερη δημοσιογραφική ματιά και όταν ανησυχεί για την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος δεν περιορίζεται στη Ελλάδα και μόνο! Προφανώς τον προβληματίζει η μετά κορονοϊό οικονομική κατάσταση που θα επικρατήσει γενικά στην Ευρώπη, ως επιστροφή στη καθημερινότητα που δεν θα έχει καμιά σχέση με προηγούμενη ζωή μας… Τον ανησυχούν τα επικίνδυνα κοινωνικά φαινόμενα που θα προκύψουν από την εκρηκτική ανεργία, το συνεχές κόψιμο μισθών, συντάξεων, κοινωνικών βοηθημάτων, την εντεινόμενη φτώχεια λαϊκών στρωμάτων, την έκρηξη πλειστηριασμών παλιών αλλά και νέων…

Τον φοβίζουν κυρίως οι συνεχείς τεράστιες μαχητικές διαδηλώσεις που πραγματοποιούνται τώρα στη Γαλλία, μήτρα κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων! Εκεί οι φωτιές που ανάβουν κάθε μέρα ζεσταίνουν ελπίδες για μια πλατύτερη αμφισβήτηση αυτού του κάθε άλλο παρά αξιόπιστου γερασμένου πολιτικού συστήματος… Γι’ αυτό και ο έμπειρος αρθρογράφος ζητά κατ’ ουσία, συναίνεση των παικτών του δικομματισμού ή ακόμα και του τρικομματισμού, τον οποίο γευτήκαμε στο πρόσφατο παρελθόν! Όχι λοιπόν παιγνίδια πολιτικής φθοράς. Για την… Ελλάδα των χορτάτων, ρε γαμώτο!