Ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδης εξήγγειλε στην Κέρκυρα την έναρξη της διαδικασίας μεταφοράς των Κλειστών Φυλακών από το κέντρο της πόλης σε σημείο της περιφέρειας του νησιού.
Πρόκειται για ένα αίτημα της τοπικής κοινωνίας εδώ και πολλές δεκαετίες που, αν τελικά πραγματοποιηθεί, θα αποτελεί ωστόσο ένα ακόμα επεισόδιο στον παραλογισμό της έλλειψης μακρόπνοου σχεδιασμού των πολιτικών της Κέρκυρας και την απίστευτης (μη) λογικής στη χωροταξία που έχουν επιβάλλει.
Η ιστορία ξεκινά εδώ και δεκαετίες: από τότε που έχει εκφραστεί το αίτημα για μεταφορά των κλειστών φυλακών σε χώρο εκτός της πόλης, μακριά από το σχολικό συγκρότημα που εδρεύει εκεί και με καλύτερες συνθήκες ασφάλειας και φύλαξης.
Εντός της δεκαετίας του ΄90 είχε βρεθεί κατάλληλος χώρος στην κεντρική Κέρκυρα αλλά… η περιοχή διέρρευσε προτού διερευνηθεί η δυνατότητα αγοράς με αποτέλεσμα να εκτιναχθεί η τιμή και να καταρρεύσει το σχέδιο!
Λίγα χρόνια μετά, αποφασίζεται να αποκτηθεί το οικόπεδο δίπλα από το 3-4ο Γυμνάσιο ώστε να ανεγερθεί στο σημείο το νέο Δικαστικό Μέγαρο, το οποίο θα μεταφερόταν δίπλα από τις Φυλακές ώστε να είναι (μεταξύ άλλων) γρήγορη και εύκολη η μεταφορά των κρατούμενων στο Εφετείο για τις δίκες τους.
Τότε, με δεδομένη τη μελλοντική (τότε) μεταφορά του Νοσοκομείου στο σημερινό κτίριο στο Κοντόκαλι, πολλοί φορείς είχαν εκφράσει την άποψη ότι στο χώρο του παλιού νοσοκομείου θα μπορούσε μεταξύ άλλων να μεταφερθεί το 3-4ο Γυμνάσιο ώστε στο κτίριο δίπλα από τις Φυλακές να μεταφερθεί το Αστυνομικό Μέγαρο Κέρκυρας.
Η ιδέα φάνταζε ιδανική:
Φυλακές, Αστυνομία και Δικαστήρια σε ένα complex με κοινά μέτρα ασφαλείας, φυλάκια, κυκλοφοριακές ρυθμίσεις κλπ. Ο τότε Υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας, όμως, είχε άλλη άποψη και πίεσε ώστε να αποδοθεί το παλιό νοσοκομείο στο Υπουργείο του για να στεγαστεί εκεί τόσο η Αστυνομία όσο και η Πυροσβεστική.
«Τυράκι» για την Αυτοδιοίκηση ότι θα της αποδοθεί το κτίριο της πυροσβεστικής στη Μαρασλή ώστε να στεγαστούν εκεί δημοτικές υπηρεσίες, κάτι που, φευ, δέκα και πλέον χρόνια μετά ακόμα να γίνει…
Την εποχή εκείνη, η κριτική που είχε ασκηθεί ήταν έντονη:
• η Ιουλίας Ανδρεάδη δεν είναι ο ιδανικός δρόμος για να σταθμεύουν όλα τα πυροσβεστικά οχήματα και δεν είναι εύκολη η είσοδος και η έξοδος σε μία ούτως ή άλλως στενή οδική αρτηρία που, όμως, είναι κεντρική για τη ροή των οχημάτων από και προς το κέντρο της πόλης.
• Ο χώρος του παλιού νοσοκομείου ήταν τεράστιος και θα μπορούσε να φιλοξενήσει με την κατάλληλη διαμόρφωση τόσο σχολικά συγκροτήματα (γυμνάσια και δημοτικά) όσο και δομές υγείας (σύγχρονο κέντρο υγείας αστικού τύπου, κοινωνικές δομές και υπηρεσίες κοινωνικές).
• Το κτίριο του 3-4ου Γυμνασίου με την κατάλληλη διαμόρφωση θα μπορούσε άνετα να φιλοξενήσει όλες τις αστυνομικές υπηρεσίες, με άπλετο χώρο στάθμευσης στην αυλή του σχολείου αλλά και πέριξ των Φυλακών και μεγάλη οικονομία στις υπηρεσίες φύλαξης, αφού θα ήταν κοινές με κοινά φυλάκια για όλες τις υπηρεσίες της ΕΛΑΣ και της Δικαιοσύνης.
• Η Πυροσβεστική θα έπρεπε να μεταφερθεί σε καταλληλότερο χώρο περιμετρικά της πόλης με καλύτερη οδική πρόσβαση και δυνατότητα διαμόρφωσης χώρων στάθμευσης των πυροσβεστικών οχημάτων σε μεγαλύτερη έκταση.
Παρά την έντονη κριτική εκείνη την εποχή, το παλιό νοσοκομείο έγινε αστυνομικό μέγαρο και το Γυμνάσιο παρέμεινε «εγκλωβισμένο» ως κτίριο που χωρίζει τις φυλακές με τα δικαστήρια και τα παράθυρα των σχολικών τάξεων να βλέπουν το προαύλιο του σωφρονιστικού καταστήματος.
Σήμερα, ο χωροταξικός… παραλογισμός ολοκληρώνεται με την επιχείρηση μεταφοράς των φυλακών εκτός πόλεως.
Κάτι που προφανώς είναι απόλυτα σωστό από ανθρωπιστικής άποψης, αφού το ιστορικό κτίριο –κολαστήριο έχει χαρακτηριστεί-, παρά τις μεγάλες προσπάθειες των διοικούντων τα τελευταία χρόνια να εξανθρωπιστεί λίγο, δεν μπορεί να δεχθεί ουσιώδεις παρεμβάσεις.
Η μεταφορά των φυλακών βεβαίως και πρέπει να γίνει. Έστω και αν ολοκληρώνει το παράλογο της αποσπασματικής, χωρίς όραμα και σχέδιο αντιμετώπισης της χωροταξίας των δημόσιων υπηρεσιών και δομών και, στην περίπτωσή μας, του «τριγώνου» φυλακές – αστυνομία – δικαστήρια.
Άλλωστε, ο χωροταξικός παραλογισμός στην Κέρκυρα, δεν εντοπίζεται μόνο στις εν λόγω δομές αλλά επεκτείνεται δυστυχώς σε πλείστες όσες δημόσιες υπηρεσίες και φορείς…
(Ποιος άραγε να ξεχάσει την οδυνηρή ιστορία του «νέου λυρικού θεάτρου» στα Παγκρατέικα, που επρόκειτο να κατασκευαστεί δίπλα στα Δικαστήρια αλλά το σχέδιο κατέρρευσε σας χάρτινος πύργος λόγω έλλειψης χρηματοδότησης μετά βεβαίως βεβαίως την πληρωμή αγοράς οικοπέδων αλλά και της δαπανηρότατης μελέτης των 3 εκατομμυρίων ευρώ που πήγαν «στο βρόντο»;)
Ας ελπίσουμε τουλάχιστον αυτή τη φορά, η εξεύρεση του κατάλληλου χώρου και οι διαπραγματεύσεις να ολοκληρωθούν χωρίς τα… απρόοπτα των 90’s που είχαν οδηγήσει στη ματαίωση του φιλόδοξου σχεδίου.
Σχόλια 1