Καληνύχτα Κεμάλ… Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ…

«Μα πως, μωρέ, θα αλλάξεις τον κόσμο αν δεν αλλάξεις τον άνθρωπο;» Έγραφε ο Νίκος Καζαντζάκης στους «Αδερφοφάδες». Και πως να αλλάξουν οι άνθρωποι όταν από τις πρώτες ανάσες που παίρνουν, τους έχουν ξεχωρίσει σ’ εκείνους που ξοδεύουν προκειμένου να αποκτήσουν «προϊόντα» που δεν τα χρειάζονται και στους άλλους τους αναρίθμητους που πεθαίνουν από πείνα και δίψα γιατί τους έχουν στερήσει τα απολύτως απαραίτητα για τη ζωή τους, το νερό και την τροφή… Οι πρώτοι, οι τυχεροί είναι εκείνοι του λεγόμενου ανεπτυγμένου κόσμου! Αυτοί που περιμένουν υπομονετικά από την προηγούμενη μέρα ξενυχτώντας έξω από πολυκαταστήματα για ν’ αποκτήσουν το όποιο νέο μοντέλο…

Όπως προχθές που στήθηκαν με τις ώρες προκειμένου να αγοράσουν τα νέα «iPhone 11» τα οποία και εξαντλήθηκαν σε μια και μόνη μέρα, για να πετάξουν τα παλιά, όπως πέταξαν και τα προ προηγούμενα και όπως φυσικά θα πετάξουν και τα τωρινά όταν μεθαύριο θα κυκλοφορήσουν τα νέα πιο εξελιγμένα σύμφωνα με τη τηλε-διαφήμιση μοντέλα! Οι άλλοι είναι οι κάτοικοι του υπό ανάπτυξη κόσμου! Έτσι αποκαλούν τη κόλαση στα διεθνή οικονομικά φόρουμ, στον ΟΗΕ και αλλού. Σκλάβοι των νέο αποικιοκρατών στην εξόρυξη κοβαλτίου, ενός ορυκτού που χρησιμοποιείται στην παραγωγή κινητών τηλεφώνων. Ορυχεία του τρόμου, που δεν περιορίζονται γεωγραφικά στο Κονγκό και μόνο. Εκεί «εργάζονται» και παιδιά 4 ετών για 12 ώρες τη μέρα έναντι ενός ποσού που ισοδυναμεί με 0,10 σεντς του ευρώ…

Μετά τις πολεμικές συρράξεις μεταξύ φυλών που τις πυροδότησαν πολυεθνικές για να βάλλουν χέρι στο κοβάλτιο, στο νικέλιο και σ’ άλλα πολύτιμα ορυκτά, σήμερα «μπορούν» αυτοί οι σκλάβοι να πεθαίνουν όχι πλέον από σφαίρες αλλά μέσα σε στοές ορυχείων, αυξάνοντας τα κέρδη αυτών των εταιριών. Αυτός είναι ο υπέροχος κόσμος του καπιταλισμού της ελεύθερης αγοράς που αυτορυθμίζεται (!) χρεοκοπώντας, αφήνοντας στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους όπως χθες η Tomas Cook! Πώς να τον αλλάξεις αν δεν αλλάξεις τον άνθρωπο, αναρωτιόνταν και δικαίως ο Καζαντζάκης. Αυτό ειπώθηκε και γράφτηκε σε μια εποχή που το κάθε σπίτι, το κάθε δωμάτιο και η κάθε ποντικότρυπα, δεν είχε όπως τώρα από μια τηλεόραση που χειραγωγεί τους πάντες, για τα πάντα!

Ένας παραμορφωτικός φακός που μεγιστοποιεί κατά βούληση τα ασήμαντα και εξαφανίζει τα ενοχλητικά, αλλά σημαντικά… Που αναδεικνύει τους άχρηστους ως άριστους και θάβει στα αζήτητα τους όποιους ικανούς αλλά επικίνδυνους για το σύστημα… Αυτό το πανίσχυρο εργαλείο δεν είναι τυχαίο που παγκόσμια το έχουν στα χέρια τους οικονομικοί κολοσσοί που μυρίζουν πετρέλαιο και μπαρούτι! Μ’ αυτό το τηλε-εργαλείο διαμορφώνουν την παγκόσμια κοινή γνώμη για τις ιμπεριαλιστικές τους επεμβάσεις, προετοιμάζοντας την για το επερχόμενο πλιάτσικο σε κάθε γωνιά της Γης! Παράλληλα γυρίζουν αλλού τις κάμερες όταν στη Γάζα οι σιωνιστές πυροβολούν παλαιστινίους αμάχους…Πρόσφατα ξεκίνησαν και την αποκαθήλωση της Γκρέτας Τούνμπεργκ, θέλοντας να κλείσουν το δρόμο σε νέες πιθανές «Γκρέτες»…

Δύσκολο να αλλάξεις λοιπόν τους ανθρώπους όταν τους διαμορφώνουν ακόμα και από τη κοιλιά της μάνας τους! Καθοδηγώντας τους ολόκληρο το 24ωρο ακόμα και για το φαγητό που θα μαγειρέψουν! Στόχος να μεταλλάξουν τους πολίτες σε πελάτες και το καταφέρνουν! Η «επιτυχία» μετριέται με την με το λάιφ στάιλ της…σιλικόνης, την ιπποδύναμη, την ταχύτητα του iPhone και τη φωτογράφηση ακόμα και σε…σκότος! Σαν πελάτης πλέον και όχι σαν πολίτης δεν ενδιαφέρεται για την κόλαση των σκλάβων που τροφοδοτούν με τα απαραίτητα ορυκτά τα «εργαλεία» της ευτυχίας του…

Καληνύχτα Κεμάλ… Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ…Ποιητική διαπίστωση του Νίκου Γκάτσου, όμως τώρα τα παιδιά ξανά βγαίνουν στους δρόμους και ίσως ποιος ξέρει η ελπίδα να ζωντανέψει…