Ποια ήταν η οικογένεια Μέρλιν που έδωσε το όνομά της στην ποικιλία πορτοκαλιών και έφερε το κουμ κουάτ στην Κέρκυρα. Από μια σύμπτωση δεν έγιναν προϊόντα Λαμίας

Η ιστορία της οικογένειας Μέρλιν είναι πλούσια και ταυτισμένη με την Κέρκυρα. Ο Κάρολος Μέρλιν, βρετανός υπήκοος, γαλλικής όμως καταγωγής, βρέθηκε στον Πειραιά το 1839 ως γραμματέας και αργότερα ως υποπρόξενος της Βρετανίας. Από το 1847 ήταν ο διευθυντής της Ιονικής Τράπεζας στον Πειραιά. Ο Μέρλιν έκανε τεράστια περιουσία, αγοράζοντας συνεχώς γη.

Ο Κάρολος Μέρλιν είχε έξι παιδιά. Τον Σίδνεϋ, που γεννήθηκε στον Πειραιά το 1856, τον Αλφρέδο, τον Έδγκαρ, τον Χάρλοντ, τον Τζέρολντ και τη Ρούμπη.

Ο Σίδνευ παντρεύτηκε τη Ζαΐρα Θεοτόκη, κόρη του Κερκυραίου πρωθυπουργού Γεωργίου Θεοτόκη.

Το 1885 τα παιδιά του Καρόλου Μέρλιν κληρονομούν εκτάσεις σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Μεταξύ άλλων υπάρχουν και κάποια κτήματα στη Λαμία. Κάποια από τα αδέλφια πωλούν τα μερίδια αυτής της κληρονομιάς στον Σίδνεϋ, ενώ άλλα πωλούν τα μερίδιά τους στον Καμπά, ιδρυτή της μετέπειτα οινοποιϊας, που αργότερα και αυτός θα τα πουλήσει με τη σειρά του επίσης στον Σίδνεϋ. Έτσι ο Σίδνεϋ Μέρλιν θα μείνει μοναδικός ιδιοκτήτης έκτασης 30.000 στρεμμάτων στην περιοχή Μεγάλη Βρύση Λαμίας.

Το 1910 ο Σίδνεϋ χωρίζει με τη Ζαϊρα και παντρεύεται την Αικατερίνη Ιγγλέση, κόρη ενός Έλληνα αριστοκράτη της προεπαναστατικής Ρωσίας.

Ο σπουδαγμένος στην Γερμανία γεωπόνος Σίδνεϋ θέλει να αξιοποιήσει τις σπουδές του και τις ιδέες του. Γι΄ αυτό πουλά το κτήμα της Λαμίας το 1918 και αναχωρεί για τα κτήματά του στην Κέρκυρα.

Το 1925 εισήγαγε μια αμερικάνικη ποικιλία πορτοκαλιών που έφερε την ονομασία «Washington navel» (ομφαλός της Ουάσιγκτον) η οποία πήρε το όνομά του και έμεινε μέχρι σήμερα γνωστή ως «πορτοκάλια Μέρλιν».

Εισήγαγε επίσης στην Κέρκυρα το δένδρο Κουμκουάτ από τα οποία φτιάχνεται το γνωστό γλυκό κουμ-κουάτ, το οποίο όλοι αγοράζουν σαν κάτι απόλυτα ταυτισμένο με το νησί.

Το κτήμα Μέρλιν έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην οικονομία της Κέρκυρας, αφού ήταν ο μοναδικός πορτοκαλεώνας για τις προαναφερόμενες ποικιλίες και έδωσε δουλειά σε πολλούς ντόπιους. Αν όμως ο Μέρλιν δεν έφευγε από την Λαμία ίσως η ποικιλία Μέρλιν και το Κουμ-Κουάτ να ήταν προϊόντα Λαμίας και όχι Κέρκυρας.

O Κάρολος Μέρλιν

Ο Μέρλιν ως αθλητής

Ο Μέρλιν διακρίθηκε για τις αθλητικές του επιδόσεις σε πάρα πολλά αγωνίσματα, όμως δεν κατάφερε να διακριθεί πλην του αγωνίσματος της σκοποβολής στο οποίο ήταν πραγματικά καλός. Έλαβε μέρος στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896 σε πέντε αγωνίσματα και αργότερα σε αυτούς του Λονδίνου χωρίς να διακριθεί. Στη Μεσολυμπιάδα του 1906 στην Αθήνα όμως, έλαβε χρυσό και χάλκινο μετάλλιο στην σκοποβολή.

Η είσοδος των Γερμανών στην Αθήνα

Ο Σίδνεϋ Μέρλιν με τη σύζυγό του Αικατερίνη Όταν οι Γερμανοί έμπαιναν στην Αθήνα ο Σίδνευ με τη γυναίκα του, Κάτια, κατέφυγαν στο κτήμα τους στην Κρήτη όπου διατηρούσαν έπαυλη.

Το αρχοντικό αυτό που είναι γνωστό ως Bella Capina φιλοξένησε και τον τότε Βασιλιά Γεώργιο Β’ που με την τότε κυβέρνηση κατέφυγαν στην Κρήτη. Στις αίθουσες του εξοχικού του Μέρλιν ήταν που ο Υπουργός Πολέμου και το τότε υπουργικό συμβούλιο συνεδρίαζαν για όσο καιρό βρίσκονταν στην Κρήτη.

Παραμονές της εναέριας εισβολής των γερμανών αλεξιπτωτιστών στο νησί, ο Σίδνευ και η γυναίκα του διέσχισαν την Κρήτη με τα πόδια. Στη νότια πλευρά της διασώθηκαν από το βρετανικό αντιτορπιλικό Napier και αποβιβάστηκαν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.

Η οδός Μέρλιν

Στην Αθήνα είναι επίσης γνωστή η οδός Μέρλιν, μεταξύ Βασ. Σοφίας και Κανάρη, όπου στην κατοχή βρίσκονταν το Αρχηγείο και τα κρατητήρια της Γκεστάπο. Ο δρόμος αυτός καθόριζε τα όρια της γης που κατείχε η οικογένεια Μέρλιν. Η τύχη όρισε όμως να μείνει στην ιστορία για τα κρατητήρια.

Ο Υποπλοίαρχος Νικόλαος Μέρλιν

Απόγονος της οικογένειας Μέρλιν, ανηψιός του Σίδνευ, ήταν και ο γνωστός υποπλοίαρχος Μέρλιν που υπηρετούσε ως ύπαρχος του ελληνικού υποβρυχίου ΓΛΑΥΚΟΣ. Η αγάπη του για τα υποβρύχια όμως ήταν που τον έκανε να θέλει να μπει και να ταξιδέψει πάση θυσία με το πιο σύγχρονο υποβρύχιο της εποχής, το αγγλικό ΠΕΡΣΕΥΣ, το οποίο εκείνη την εποχή βρισκόταν στην Αλεξάνδρεια.

Το ΠΕΡΣΕΥΣ ήταν αυτό που μετά από πρόσκρουση με νάρκη, βυθίστηκε τον Δεκέμβριο του 1941 οδηγώντας στον θάνατο 59 ναυτικούς του πληρώματος, μεταξύ των οποίων και ο Υποπλοίαρχος Μέρλιν. Εις μνήμη του Υποπλοιάρχου Νικόλαου Μέρλιν το ελληνικό πολεμικό ναυτικό έδωσε το όνομά του σε οχηματαγωγό το οποίο βυθίστηκε το 1972 μετά από σύγκρουση με τάνκερ, παρασύροντας στο βυθό 44 αξιωματικούς και ναύτες.

Οι πληροφορίες είναι απο το Πειραιόραμα