Οι φάροι της Κέρκυρας

O φάρος στέλνει μια ακτίνα φωτός που κατευθύνει τα πλοία σε σωστές πορείες και τα οδηγεί σε ασφαλή λιμάνια. Αυτή η ακτίνα φωτός που για κάθε ναυτικό σημαίνει ελπίδα, αισιοδοξία και ασφάλεια της ρότας του.

Η ιστορία, οι μύθοι και η πραγματικότητα περιπλέκονται γύρω από κάθε φάρο σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου υπάρχουν σε στεριά και σε θάλασσα.

Ο “φάρος” το όνομα του το πήρε από το αιγυπτιακό νησί Φάρος που βρίσκεται ανατολικά του λιμανιού της Αλεξάνδρειας. Πάνω σε αυτό το νησί κτίστηκε ο πρώτος πυρσοφόρος πύργος από τον Έλληνα αρχιτέκτονα Σώστρατο. Από τότε πήραν το όνομα τους όλοι οι φάροι. Σύμφωνα με το μύθο κάθε βράδυ, που ο ήλιος έδυε έβγαινε ο Πρωτέας, ο Αιγύπτιος υπηρέτης του Ποσειδώνα που γνώριζε πολύ καλά όλα τα βάθη της θάλασσας.

Ο πρώτος φάρος έπαψε να λειτουργεί το 1303 μετά το μεγάλο σεισμό.

Στην Ελλάδα ο πρώτος φάρος κτίστηκε το 1827 στην Αίγινα που είχε οριστεί από τον Ιωάννη Καποδίστρια προσωρινή πρωτεύουσα. Υπάρχουν περίπου σε ολόκληρο τον κόσμο 10 με 12 χιλιάδες φάροι που το ύψος τους συνήθως φτάνει τα 45 μέτρα, ενώ η απόσταση που φαίνεται ένας φάρος από τη θάλασσα είναι 40 χιλιόμετρα. Ο περιοδικός χρόνος στιγμιαίου σβησίματος είναι 90 δευτερόλεπτα. Από το 1923 οι φάροι λειτούργησαν με ηλεκτρικό ρεύμα.
Το ελληνικό φαρικό δίκτυο περιλαμβάνει 120 φάρους που η ηλικία τους είναι περίπου δύο αιώνων.

Η λαϊκή παράδοση θέλει τον φάρο να τον αποκαλούν “ερημίτη” της θάλασσας, που άλλοτε σκαρφαλωμένος πάνω σε κάποιο βράχο, άλλοτε καρφωμένος σε μια έρημη νησίδα και άλλοτε να ξεφυτρώνει μέσα από τη θάλασσα όπου και αν βρίσκεται να παραμένει εκεί ασάλευτος, στέλνοντας το χαρακτηριστικό του φως να φωτίζει τις νύχτες στην απέραντη θάλασσα.

Ο θρύλος λέει ότι με το φως που στέλνουν θέλουν να προστατέψουν τις περιπλανώμενες ψυχές που ακουμπάνε στα πόδια τους με τους αφρούς των κυμάτων που σκάνε πάνω τους. Έτσι τις προστατεύουν για να μην πέσουν μέσα στις χαράδρες των βράχων και χαθούν για πάντα, γιατί παράλληλα θέλουν να τις κρατήσουν κοντά τους, ώστε να τις έχουν για συντροφιά μέσα στην απόλυτη ερημιά τους.

Ο ΦΑΡΟΣ “ΣΙΔΕΡΟΣ”
Στην Κέρκυρα έχουμε έναν από τους παλαιότερους και πιο εντυπωσιακούς φάρους που βρίσκονται στην Ελληνική επικράτεια. Είναι ο φάρος “Σίδερος”, που είναι τοποθετημένος στο Παλαιό Φρούριο και συγκεκριμένα στον υψηλότερο από τους δυο χαρακτηριστικούς λόφους, τον δυτικό στην κορυφή. Το όνομα του έχει πάρει από τα εκκλησάκι του Αγίου Ισιδώρου που βρίσκεται δίπλα. Κατασκευάστηκε το 1822 από τους Άγγλους την εποχή της Ιονίου Επτανησιακής Πολιτείας. Το ύψος του πύργου είναι 8,5 μέτρα, ενώ το εστιακό του ύψος φτάνει τα 78 μέτρα. Το 1841 καταστράφηκε από τους Γερμανούς και λειτούργησε ξανά το 1944. Σήμερα ο φάρος είναι αυτόματος με φωτοβολία 13 ναυτικά μίλια. Το κτίριο του φάρου είναι ένα από τα παλαιότερα στον Ελλαδικό χώρο.

Ο ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΛΕΥΚΙΜΜΗΣ
Ένας άλλος φάρος βρίσκεται στα νότια του νησιού στο ακρωτήρι της Λευκίμμης. Το 1825 στα ανοικτά των Αλυκών της Λευκίμμης αγκυροβολήθηκε ένα ξύλινο σκαρί με φανάρι στο κατάστρωμα του, ώστε να σηματοδοτεί την περιοχή που τα νερά στο σημείο αυτό είναι αβαθή και εκτείνονται σε πολύ μεγάλη απόσταση από την ακτή. Έτσι υπάρχει κίνδυνος για τα διερχόμενα πλοία. Αυτός άντεξε μέχρι το 1890. Μετά κατασκευάστηκε μια σταθερή βάση που πάνω της τοποθετήθηκε ένα φανάρι για να καθοδηγεί πλέον όσους έπλεαν στην περιοχή.

Ο ΦΑΡΟΣ ΣΤΟ ΚΑΠΑΡΕΛΙ
Στη μικρή βραχονησίδα Περιστερές ή Καπαρέλι που είναι και το όριο μεταξύ των Ελληνικών και Αλβανικών χωρικών υδάτων βρίσκεται ο φάρος Τιγνόσο ή Τινιόσο. Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε από τους Άγγλους το 1823 και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1828 με ελαιόλαδο. Είναι ο μοναδικός φάρος του Ελληνικού φαρικού δικτύου που είχε μόνιμους τεράστιους πίθους για αποθήκευση νερού. Ο πύργος του φάρου έχει κυλινδρικό πύργο ύψους 17 μέτρων, ενώ το εστιακό του ύψος είναι 32 μέτρα. Είναι κτισμένος σε ύψος 23,50 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο φάρος αυτός παρέμεινε σβηστός κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, επαναλειτούργησε το 1945 ως αυτόματος πυρσός ασετιλίνης. Από το 1982 ο φάρος πλέον λειτουργεί ως αυτόματος ηλιακός με χαρακτηριστικό μία ερυθρή αναλαμπή ανά 5 δευτερόλεπτα και φωτοβολία 5 ναυτικών μιλίων. Η πρόσβαση σ΄αυτόν γίνεται από την Κασσιόπη.

Δημοσιεύτηκε στο Corfu Magazine Iουνίου