Φρέντο καπουτσίνο…

Μικρή αλλά συμπαθητική η καφετέρια, αρκετά φιλικό το περιβάλλον και οι άνθρωποι του σέρβις εξυπηρετικοί! Φρέντο καπουτσίνο η συνήθης παραγγελία του, στην ίδια πάντα γωνιά εκεί που ο ανεμιστήρας οροφής στέλνει μια πνοή δροσερής ανάσας ανακατεμένη με τη μυρωδιά του καφέ υπό “μηχανική πίεση”! Ακούει ζωηρές συζητήσεις μα όχι φωνακλάδικες. Μέχρι τις προάλλες το μουντιάλ στα ρωσικά γήπεδα τις μονοπωλούσε, από προχθές περάσαμε στις νίκες των δικέφαλων του βορά και του κέντρου με «εργαλείο» τη Smart TV κολλημένη στη γωνία της μακρόστενης αίθουσας! Τώρα κάποιος πάτησε το τηλεκοντρόλ σε ντόπιο κανάλι και η οθόνη  άναψε δείχνοντας τη κακάσχημη μα πανάκριβη θαλαμηγό του ρώσου ολιγάρχη  Αντρέι Μιλνιτσένκο να λούζεται στα νερά του όρμου της Γαρίτσας. Στη δίπλα παρέα αντικρίζοντας την άναψε η συζήτηση, θαυμασμός στο κατακόρυφο! “Πρόκειται για το τέταρτο ακριβότερο γιοτ του κόσμου, αξίας 390 εκατομμυρίων ευρώ, μια διασταύρωση υποβρυχίου με πολεμικό πλοίο επιφανείας…”

Εκείνος κοίταξε τα παγάκια στο φρέντο καπουτσίνο του να λιώνουν σιγά, σιγά αλλάζοντας τη θερμοκρασία και τη γεύση του καφέ. Σε λίγο τα παγάκια εξαφανίστηκαν… Οι ολιγάρχες, σκέφτηκε, δεν γεννήθηκαν ξαφνικά στις 19 Αυγούστου του 1991 όταν ο Γιέλτσιν αποφάσισε η δημόσια περιουσία να «αγορασθεί» από τα κομματικά στελέχη με κρατικά χρήματα! Ήταν έτοιμοι από πάρα πολύ καιρό… Ίσως και από την μεθεπομένη της Οκτωβριανής, όταν τα «παιδιά» της επανάστασης την έθαψαν βαθιά στο τάφο της κομματίλας! Είναι λάθος να λέγεται ότι η επανάσταση τρώει τα παιδιά της, ιστορικά το αντίστροφο συμβαίνει πάντα…

Στο διπλανό τραπέζι μετρούσαν τώρα πόσες μεγάλες ποδοσφαιρικές ομάδες έχουν περάσει σε χέρια ρώσων μεγιστάνων. “Άλισερ Ουσμάνοφ – Άρσεναλ, είναι ο πλουσιότερος ολιγάρχης στη Ρωσία, χάρη στα ορυχεία που πέρασαν στα χέρια του μετά την πτώση…” Ορυχεία και στο νου του  έρχεται ο Σταχανοβισμός προκειμένου να οικοδομηθεί ο σοσιαλισμός, που μεταξύ άλλων οικοδόμησε και την οικονομική αυτοκρατορία του Ουσμάνοφ! Σταχανοβισμός, ένα εφεύρημα του συστήματος που, εκτός από αύξηση παραγωγής, διαίρεσε τους σοβιετικούς εργάτες σε υπέρ παραγωγικούς και μη, με ό,τι εσήμαινε αυτό τότε για τους δεύτερους…

Φρέντο καπουτσίνο σκέτο, που αφήνει στον πάτο του φλιτζανιού του μια πικρή γεύση… Τελικά ήταν λάθος όλος αυτός ο αγώνας για να πάρουν εκδίκηση τα όνειρα αμέτρητων εκατομμυρίων καταπιεσμένων κολασμένων που έδωσαν τα πάντα και τη ζωή τους, για να σηκωθούν οι καταπιεσμένοι και η ανθρωπότητα ολόκληρη λίγο ψηλότερα; Όχι φυσικά, μόνο που προδόθηκαν τα όνειρα αφού δεν λειτούργησε ποτέ η άμεση δημοκρατία… Ιστορική φάρσα και τα σοβιέτ του εργοστασίου, της συνοικίας, του χωριού, της πόλης κλπ… Λειτούργησε φυσικά το ανώτατο σοβιέτ, η μήτρα που γέννησε μεταξύ άλλων τεράτων και την πανάκριβη «Α» θαλαμηγό του Μιλιτσένκο. Το πρόβλημα της πτώσης της Σοβιετίας ήταν ζήτημα εξουσίας, το οικονομικό πρόβλημα ήταν επακόλουθο… Παντελής έλλειψη ουσιαστικής συμμετοχής του Λαού στη λήψη αποφάσεων, γι’ αυτό κι αυτός ο λαός έμεινε κατ’ ουσίαν αμέτοχος όταν αυτό το σύστημα κατέρρευσε…

Ο καπιταλισμός επικρατεί και κυριαρχεί παγκόσμια με τους δικούς του απάνθρωπους νόμους… Πάει καιρός τώρα που είναι σίγουρος ότι το όποιο μελλοντικό αντίπαλο εγχείρημα θα πρέπει να έχει κεντρικό του άξονα την άμεση δημοκρατία ξορκίζοντας με τον επαναστατικό απήγανο… φωτισμένους ηγέτες, πολιτικά γραφεία και ομοφωνούντα κομματικά συνέδρια. Όμως παρά τις τραυματικές εμπειρίες, σε συζητήσεις ομίλων αριστερού προβληματισμού αλλά και σε ανάλογα έντυπα τα ζητήματα λαϊκής εξουσίας στις χώρες του πρώην «υπαρκτού» σοσιαλισμού έχει παρατηρήσει ότι παραδόξως αυτά δεν αποτελούν αντικείμενο προβληματισμού…
Ρουφάει ό,τι έχει απομείνει από το φρέντο καπουτσίνο του… Στην οθόνη τη θαλαμηγό έχουν αντικαταστήσει τώρα εικόνες από τα βουνά των σκουπιδιών του…αριστερού δημάρχου!