Τα σκουπίδια θα χορεύουν ακόμα!!!

Είναι σίγουρο πως το κάθε αρνητικό που συμβαίνει, δημιουργεί και θετική αντίδραση, μεγάλη ή μικρή, που στη συνέχεια μετασχηματίζεται σε μορφή δράσης… Αυτό στη περίπτωση του μακροχρόνιου προβλήματος των σκουπιδιών που πλέον τους τελείωσε το παραμύθι του φραστικού βολέματος με μεταφυσικές λύσεις και μπουρδολογίες. Μια γνωστή τακτική προκειμένου να εξαντλούνται οι δημοτικές θητείες και να στοιβάζεται ο περιττός «πλούτος» μας στην από χρόνια κορεσμένη χωματερή του Τεμπλονιού! Έτσι ανάλογα με τον όγκο των σκουπιδιών, το μακροχρόνιο του προβλήματος, την «ευαισθησία» των αρμοδίων και τον πληθυσμό του νησιού μας, η συσσωρευμένη μπόχα της αδιαφορίας κίνησε μια ολιγομελή, σε σχέση με όλα τα παραπάνω, ομάδα συμπολιτών όλων των ηλικιών και των φύλων, σε μια πρώτη σιωπηρή διαμαρτυρία την 21η του Μάη! Ακολούθησε και μια δεύτερη κινητοποίηση τους προχθές! Πολυπληθέστερη της πρώτης το ίδιο σιωπηρή και ακηδεμόνευτη, όπως οι ίδιοι οι διοργανωτές υποστηρίζουν, υπονοώντας ότι κόμματα και συγγενικές προς αυτά οργανώσεις, ουδεμία ανάμειξη έχουν…

Μιλάνε λοιπόν για μια κινηματική προσπάθεια έξω από τα γνωστά «χρώματα» και «δόγματα», όμως κάποιοι έσπευσαν να την χαρακτηρίσουν κίνημα κατσαρόλας, επισείοντας θολά και κίνδυνο δημοκρατικής ελευθερίας… Δικαίωμα του καθενός η κριτική ακόμα και να θυμίζει, ευκαιρίας δοθείσης, τις κατσαρόλες της Αργεντινής αλλά και της Βαρκελώνης. Στην ίδια κατσαρόλα, όλα! Ίσως κάποιοι-ες στο βάθος του χρόνου θα ξεχωρίσουν από αυτό το ακηδεμόνευτο κίνημα, όπως οι ίδιοι το αποκαλούν, χρησιμοποιώντας για σκαλοπάτι και το πρόβλημα των σκουπιδιών και πατώντας σ’ αυτά ν’ ανέβουν σ’ έδρανα εξουσίας! Δεν είναι πρωτόγνωρο κάτι τέτοιο, εθελοντές στην αρχή επαγγελματίες εξουσίας στη συνέχεια… Έτσι γράφεται η ιστορία στον μικρόκοσμο αλλά και ευρύτερα…Απαραίτητο όμως ο κάθε ένας που στοχεύει να ανέβει σ’ εξουσία λ.χ. να γίνει δήμαρχος, δημοτικός σύμβουλος κλπ, να πληροφορείται εκ των προτέρων ποιό ακριβώς μέγεθος προβλημάτων τον περιμένει…

Είναι διατεθειμένος σαν δήμαρχος να έχει δίπλα του έναν αριθμό ικανών συμβούλων-βοηθών του και όχι τους όποιους βολεύουν οι κομματικοί-παραταξιακοί συσχετισμοί; Μπορεί και αντέχει ως τέτοιος μαζί με την ομάδα του να ξεκινήσει από τα «μικρά» φτάνοντας στα μεγάλα και χρονίζοντα προβλήματα; Έχει διάθεση αλλά και έμπνευση να θεσπίσει τακτικές ανοιχτές συναντήσεις-συνελεύσεις με όσους δημότες του το επιθυμούν, με ουσιαστικές συμμετοχικές διαδικασίες και όχι απλά εθιμοτυπικές παράτες… Είναι διατεθειμένος, μαζί με τους ενημερωμένους δημότες να έρθει σε σύγκρουση, με αυτούς που διαφεντεύουν κατά το δοκούν την οικονομία του τόπου, αλλά και με την κάθε κυβέρνηση, ανεξαρτήτως χρώματος, που «ξεχνά» να ταΐζει την «αγελάδα» που εξοντωτικά αρμέγει! Γεγονός που συμβαίνει διαχρονικά στην περίπτωση της Κέρκυρας «μας». Όμως ακόμα και αυτά τα ελάχιστα είναι εξωπραγματικά για κάθε κομματικό γραφειοκράτη που διεκδικεί θέση δημάρχου…

Κανείς τους δεν μπήκε στα «αυτοδιοικητικά μαρμαρένια αλώνια» αναγκαστικά, το ζήταγε μανιωδώς το εσώψυχο τους! Και γνωστές οι εσωκομματικές «μάχες» μέχρις ότου αναδειχθούν οι υποψήφιοι του χώρου… Μεγάλη η πρόκληση για τον όποιον, να εκλεγεί άρχοντας δήμου! Φοβερή τιμή να τον εκπροσωπεί σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και υπερατλαντικές μεγαλουπόλεις! Θερμές χειραψίες και υψηλές γνωριμίες! Συμμετοχή σε τουριστικές εκθέσεις ανά την υφήλιο, στις οποίες φυσικά δεν προβάλλονται χωματερές, βομβαρδισμένοι δρόμοι και πλείστα άλλα «αξιοθέατα» που βασανίζουν την ακριβοπληρωμένη καθημερινότητα των δημοτών του. Μετά απ’ όλα αυτά κυριαρχεί το ερώτημα: Τι ακριβώς πέτυχες εκτός άλλων και με το πρόβλημα των σκουπιδιών που σκυλοβρώμαγαν όταν παρέλαβες το δήμο και τώρα που οσονούπω τελειώνει η πενταετής θητεία βρισκόμαστε με μια κλειστή χωματερή, με τα σκουπίδια όχι μόνο να βρωμοκοπάνε, αλλά και να χορεύουν ανενόχλητα παρέα με τρωκτικά και τετράποδα, στοιβαγμένα σε δρόμους, πλατείες και αλάνες… Ανθυγιεινές αναθυμιάσεις ενός απαξιωμένου συστήματος, ενισχυμένες και από σάπιες παρελθούσες πρακτικές και υποσχέσεις προκατόχων…