Η Κέρκυρα…μας!

Το 1997 ο Τσαρλς Μουρ ανακάλυψε με το πλοίο του, στον Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό, ένα νέο σύμπλεγμα νησιών, δημιουργημένο από πάσης φύσεως και μορφής σκουπίδια, τρείς φορές μεγαλύτερο από το μέγεθος της Ισπανίας! Καταπληκτικό επίτευγμα «περιβαλλοντικής» κτηνωδίας…

Η τεράστια έκταση έβαλε σε σκέψη κάποιους και ξεκίνησαν το 2013 μια εκστρατεία ώστε να χαρακτηριστεί κράτος αυτή η νέα σκουπιδοήπειρος, εκστρατεία που υπάρχουν βάσιμες προοπτικές να καρποφορήσει, έτσι που σύντομα ο ΟΗΕ να δεχτεί το “Σκουπιδοστάν” σαν το 195ο κράτος μέλος του!

Να λοιπόν που υπάρχουν λύσεις… Τώρα που φρακάρισε το Τεμπλόνι, θάφτηκε ο δεματοποιτής στο σκουπίδι, κάψανε οι ανώνυμοι «παρτιζάνοι» τον ανενεργό ΧΥΤΑ Λευκίμμης, χρήσιμο είναι να έρθει σ’ επαφή με τον Τσαρλς Μουρ, ο πρώτος δημότης του νησιού μας ! Μια επαφή με τον έμπειρο θαλασσοπόρο θα ήταν ωφέλιμη προκειμένου να πάρει πληροφορίες πως τα διεθνή απορρίμματα ριγμένα καταμεσής του ωκεανού δημιούργησαν ένα τεράστιο κράτος με προοπτική αναγνώρισης ακόμα και από τον ΟΗΕ! Ίσως θα ήταν μια κάποια λύση και για τα δικά μας απορρίμματα ακόμα και με προοπτική τουριστικής αξιοποίησης…

Ασφαλώς γκροτέσκο πρόταση… Αλλά μήπως και οι όποιες άλλες που ακούστηκαν όλο αυτό το καιρό από τους πεφωτισμένους εκλεκτούς του Λαού, δρώντες και αντιδρώντες δεν ήταν εξίσου ή και περισσότερο γκροτέσκο; Να ταξιδέψουν σ’ άλλη γη και σ’ άλλα μέρη τα σκουπίδια, να ανοίξουν τις παλιές ανεξέλεγκτες χωματερές, να συνεχίσει να δέχεται το Τεμπλόνι στις όποιες υπάρχουσες ακόμα «χαράδρες» του το στοίβαγμα των περιττών μας, μέχρι να περάσει ο χρόνος ζωής της παρούσας δημοτικής εξουσίας και να παραλάβει η επόμενη τον κλαυσίγελο της υπόθεσης! Μια αδιάκοπη σκυταλοδρομία ανευθυνότητας δηλαδή με ηττημένο των σκουπιδιών τον προηγούμενο όπως δηλώνει πάντα ο επόμενος νέος διαχειριστής τους και τούμπαλιν!!!

Και να ήταν μόνο το πρόβλημα των σκουπιδιών που μετατρέπεται σε άθλημα σκυταλοδρομίας από δημοτική αρχή σε δημοτική αρχή… Καστρόπολη η μητρόπολης του νησιού μας ασχέτως αν έπεσαν τα τείχη και κατεδαφίστηκαν οι πύλες της! Μάλτα, Καστρόπολη του Μεγάλου Μαγίστρου με τα στενά σοκάκια και τα μεσαιωνικά κάστρα, πεζοδρομημένη σε τεράστια έκταση, καφετέριες με οριοθετημένους χώρους τραπεζοκαθισμάτων και ελεύθερα , ανοικτά πεζοδρόμια, τα τουριστικά πούλμαν εκτός κέντρου, κλπ! Ντουμπρόβνικ, Καστρόπολη αφετηρία κάθε βόλτας στην πόλη από τη Pile στα δυτικά των τειχών, η οποία είναι η βασική είσοδος, δεν θα δείτε αυτοκίνητο όσο είστε εντός των τειχών, προϊδεάζει το φυλλάδιο με τις περιηγητικές οδηγίες…
Καστρόπολη και η δική μας πόλη και κάτω από τη πύλη Αγ. Γεωργίου των Ανακτόρων, περνάνε το καλοκαίρι συνεχώς όλο και μεγαλύτερες επιβατικές νταλίκες, σ’ ένα μνημείο που είναι ζήτημα αν έχει δεχθεί συντήρηση…Καστρόπολη και δεκάδες τεράστια πούλμαν σταθμευμένα σ’ ένα από τα νευραλγικότερα από πλευράς κυκλοφορίας σημεία της πόλης! Πανέμορφη πόλη με θαυμάσια της λησμονιάς κτίρια και κάστρα καταρρέοντα, Φοίνικας, Πετσάλη, Γιαλλινά, Βίλα Ρόσα, Υπογεφύρια αίθουσα κ.α. Χαρακτηριστική και η ασυδοσία της πάσης μορφής τραπεζοπλαστικούρας, στα κατ’ όνομα πεζοδρόμια, σε πλατείες και άλση! Δρόμοι… βομβαρδισμένοι, «αουτοστράτες» πνιγμένες στα βάτα να κρύβουν πινακίδες οδικές και επικίνδυνες στροφές!
Αυτά και πλείστα άλλα αρνητικά συνθέτουν την εικόνα μιας Κέρκυρας της… UNESCO! Με αυτοδιοικητικούς άρχοντες που εκτός πολλών άλλων, άφησαν διαχρονικά τον καθένα να πιστεύει πως είναι ιδιοκτησία του, ο δρόμος, το πεζοδρόμιο, η πλατεία, το άλσος, η ακτή, το σοκάκι, η αλάνα, κακοποιώντας κατά το δοκούν κοινόχρηστους χώρους… Και παρά το μαύρο της το χάλι, η Κέρκυρα «μας» ακόμα αντέχει, παράγοντας χρήμα, αρκετό ζεστό χρήμα, σε σχέση με πολλές άλλες περιοχές που τις μαστίζει ανηλεώς η κρίση…