Χωρίς όνομα δικηγόρου η ονοματοδοσία αιθουσών του Δικαστικού Μεγάρου

Την Πέμπτη 15 Ιουνίου 2017  πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δικηγορικού Συλλόγου Κέρκυρας τελετή για την ονοματοδοσία αιθουσών του νέου Δικαστικού Μεγάρου της  Κέρκυρας.

Θεωρώ σοβαρή παράλειψη που στην πρώτη ονοματοθεσία αιθουσών του δικαστικού μας μεγάρου δεν περιελήφθη τ΄ όνομα ενός δικηγόρου, εξ΄ αυτών που έχουν τιμήσει το Δικηγορικό Σώμα.

Μια τέτοια ξεχωριστή περίπτωση υπήρξε ο Νικηφόρος Μανδηλαράς. Ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Δημοκρατικών Δικηγόρων Ελλάδος. Διακρίθηκε για το δυναμισμό και τη μαχητικότητά του στην υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων και των συνταγματικών ελευθεριών δημοκρατικών πολιτών που εδιώκοντο για τα φρονήματά τους κατά τη σκοτεινή μετεμφυλιακή περίοδο. Τη δράση του αυτή πλήρωσε με την  ζωή του, όταν το Μάιο του 1967 δολοφονήθηκε  προσπαθώντας καταδιωκόμενος να διαφύγει από τα όργανα της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Η μνήμη του αγέρωχου κι ανυποχώρητου ύφους, αλλά και της δεινής νομικής επιχειρηματολογίας του Ν. Μανδηλαρά στα ακροατήρια των στρατοδικείων της εποχής,  θα μείνει ανεξίτηλη στο χρόνο. Αποτελεί παντοτινό σύμβολο τιμής και δόξας όχι μόνο για το δικηγορικό κόσμο, αλλά για ολόκληρο το χώρο της ελληνικής Δικαιοσύνης.

Η φωτογραφία του Ν. Μανδηλαρά συνοδευόμενη από αναμνηστική πλακέτα, κοσμούσε την αίθουσα του δικηγορικού Συλλόγου Κέρκυρας στο παλιό δικαστικό μέγαρο.

Με το παρόν δεν επιθυμώ να μειώσω την αξία και την προσφορά των προσώπων , τα ονόματα των οποίων δόθηκαν στις αίθουσες του δικαστικού μεγάρου.

Οι διακηρύξεις και διαβεβαιώσεις όμως όλων των αρμόδιων θεσμικών παραγόντων ότι οι δικηγόροι είναι συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης και προασπιστές των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών, δεν πρέπει να μένουν μόνο στα λόγια. Πρέπει ν΄ αποδεικνύονται έμπρακτα. Το δικαστικό μέγαρο της Κέρκυρας στο οποίο φιλοξενούνται σήμερα και για τα επόμενα πολλά χρόνια όλοι οι συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης, κατασκευάστηκε κυρίως χάρη στις επίμονες, επίπονες, άοκνες και συνεχείς προσπάθειες δικηγόρων.

Είναι χρήσιμο να γίνει γνωστό, ότι η αίθουσα εκδηλώσεων του Δικηγορικού  Συλλόγου που έγινε και η τελετή της ονοματοθεσίας, δεν είχε προβλεφθεί στ’ αρχικά σχέδια κατασκευής του νέου δικαστικού μεγάρου. Τα σχέδια τροποποιήθηκαν κι έτσι έγινε πραγματικότητα η πολυχρηστική και θαυμάσια αυτή αίθουσα μετά από ακάματη δραστηριοποίηση, διαρκείς παρεμβάσεις, τακτικές κινητοποιήσεις,  και καθοριστικές  μεσολαβήσεις των Διοικητικών Συμβουλίων του Δικηγορικού Συλλόγου κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα της πορείας κατασκευής του έργου.

Τούτο άλλοι δεν γνωρίζουν κι άλλοι κινδυνεύουν να ξεχάσουν.

Ένα ακόμη  όνομα δικηγόρου που θα μπορούσε να δοθεί σε αίθουσα του δικαστικού μεγάρου είναι αυτό του αείμνηστου Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Βαγγέλη Γιαννόπουλου. Είναι αυτός που τον Απρίλη του 2000 ως Υπουργός Δικαιοσύνης έβαλε το θεμέλιο λίθο του σημερινού δικαστικού μεγάρου της Κέρκυρας. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες για την δρομολόγηση κατασκευής του δικαστικού μεγάρου. Επί υπουργίας του δημιουργήθηκε η ΘΕΜΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ για την ανοικοδόμηση νέων δικαστικών μεγάρων και φυλακών. Τ’ όνομα  του Βαγγέλη Γιαννόπουλου που υπήρξε σύμβολο μαχόμενης, δυναμικής κι έντιμης δικηγορίας δεν αναφέρεται κάπου ούτε ως στοιχείο ιστορικής ανάμνησης στο μέγαρο που θεμελίωσε.

Πιστεύω πως γι αυτές τις αστοχίες οφείλουμε  ν΄ αντιδράσουμε.

Παραφράζοντας τη γνωστή ρήση,   θυμίζω πως αν ξεχάσουμε το παρελθόν μας, δεν έχουμε μέλλον.